Kader Miydi Bu ?

7. Bölüm :"Hardal Rengi Şal"

İçimde tarif edemediğim bir huzursuzluk vardı. Yeni uyanmıştım ama yataktan çıkarsam kötü birşey yaşanacağından korkuyordum. İçimi tetikleyen o acı dinmek bilmiyordu. Kalkıp okula gitmek için hazırlanmaya başlamıştım.

Sınava ilk hazırlandığım yıldı, endişeliydim. Babamın,annemin emekleri vardı üzerimde. Lise sondaydım ve tam 18 yaşındaydım. Hergün okul, ev, dershane, staj... Çok bunalmaya başlamıştım. Kafamı dağıtacak hiç bir şey yoktu.

Sağlık meslek lisesinde okumanın zorluklarından biriydi bu. Hiç bir dersi tam anlamıyla bilmiyordum. Dershanede öğrendiğim bilgilerle çalışıyordum. 

O gün zorlada olsa o yataktan kalktım. Ellerimi ve yüzümü yıkamak üzere banyoya girdim. Aynada kendime bakarken anlamıştım o gün bir felaket yaşayacağımı ama ne olduğunu çıkaramıyordum.

Uzun uzun kendime baktım. Tarif edemediğim o his canımı acıtmaya başlamıştı bile.

Üzerime yeni aldığım koyu yeşil trench coatumu giydim. Bu renge giden tek şalda hardal rengi olan şalımdı. Şal çekmecemi açtım. Hardal rengi şalım ortalıkta yoktu. Banyoya, diğer dolaplarıma, her yere baktım. Yoktu, yoktu, yoktu...

Çok sinirlenmeye başlamıştım. 

"Anneee!"

"Efendim Defne?"

"Hardal rengi şalım nerde anne?"

"Beyza rengini çok beğenmişti, rica etti bende kullanması için verdim."

"Benden habersiz nasıl yaparsın bunu?" biraz sesimi yükseltmiştim.

"Alt tarafı bir şal Defne, ses tonuna dikkat et."

Saat sabahın altısıydı, uykusuzdum, yorgundum, sinirliydim, tedirgindim.

"Alt tarafı bir şal dediğin benim en sevdiğim şal! Nasıl olurda bunu kuzenim Beyza'ya verirsin anne?"

"Başka şalın yok sanki!"

"Trenc coutuma bir tek o uyuyordu. Ben ne takıcam şimdi ya?"

"Geri alırız Defne uzatma, daha sonra giyersin."

"Ya banane, ben şimdi giymek istiyorum." çok sinirlenmiştim, sinirdende ağlamaya başlamıştım.

"Saçmalama bunun için ağlayacak mısın?" 

"Ya ben duygusal bir insanım, sanane benim hayatımdan sanane!"

"Abartıyorsun Defne, çok abartıyorsun."

"Sen ne anlarsın ki ya?" 

Üzerime montumu alıp, başıma bordo şalımı takmıştım. Kapıyı çarpıpı çıktım evden.

"İyi dersler kızım." 

Annemden duyduğum bu son üç kelime. 

O an o kadar sinirliydim ki , onun bu sözlerini duyunca duymayacağı bir sesle ağzımdan şu acı cümle çıkmıştı.

"Senden nefret ediyorum..."

Onun söylediği üç kelimeye karşılık bu üç kelimeyi söylemiştim. Sınav dönemimdi ve herkese ters davranmaya başlamıştım artık. Yol boyu sinirden ağlamıştım. Bunu nasıl yapardı? En sevdiğim şalı nasıl Beyza'ya verebilirdi? Üstelik tamda takmak istediğim gün. Ondan nefret ettiğimi hissetmiştim.