ki yorgun ve bitkin bir şekilde taksiye binerek eve geldim. Yazdığı yazıları ve onu düşündüm. O sırada doktorun bana verdiği, Umut'un son nefesinde bana verilmesini istediği, mektup geldi aklıma. Ben de mektubu cebimden çıkararak okumaya başladım..."Oğlum uzun zamandır ben kimseye yaşadıklarımı anlatmıyordum ama sen beni çok araştırdın ve buldun. Gençliğimde yazdığım kitabı bana getirerek bunun içindeki gerçekleri sana söylememi istedin.Sana verdiğim günlüğü okudun ya da hala okuyorsun, bilemiyorum. Sen Bahar'a ne olduğunu merak ediyorsun şimdi. Sana verdiğim günlükte insan hak ettiğini yaşar demiştim, öyle de oldu. Allah yaşattıklarını yaşattı Bahar'a. Bir gün tatil için İzmir'e gelmek üzere kendi arabalarına bindiler ve yola çıktılar.Yolda bir kamyon altında kaldılar. Eşini orada kaybetti. Kendisi de ameliyattan zor kurtuldu ama hayatının sonuna kadar felç yaşayacaktı, doktorlar öyle demiş. Eşinden kalan para ameliyat ve hastane masrafları ile suyunu çekmişti. Teyzesi İzmir'deki evi satarak İstanbul'da küçük bir ev almış ve Bahara bakmaya çalışmıştı. Bahar hayata olan inancını o kamyonun altında bırakmıştı. Bahar'ın durumu kötü şartlar altında kaldığı için iyiye gitmiyordu. Bana gelecek olursak oğlum, yanıma geldiğin zaman hastalığımdan bahsetmedim sana. Sende o umudu kırmak istemedim. Benim için üzülme sakın. Okuduğun günlükte hep anneme kavuşmak için dua ediyordum ya bu hayalim gerçekleşecek. Keşke ikinci kitabımı basmaktan vazgeçmeseydim. Keşke o kitabı çıkarsaydım Sakın kitabını yazmaktan vazgeçme oğlum,bir insan için hayallerinden vazgeçme. Birini sevme demiyorum yanlış anlama ama salak yerine koyulduğunu anladığın zaman kalbini dinleme ve onu hayatından çıkar. Eğer kalbini dinlersen benim gibi yarım ve yaralı kalırsın. "Bu sözler kalbime dokunmuştu.çıkarmaktan vazgeçtiğim "Hissizleştiren Kadınım"kitabımı çıkaracaktım. Bir insan yüzünden hayallerimden vazgeçmemem gerektiğini anladım. Kalbi güzel adamın son nefesini verirken bana yazdığı mektup sayesinde ayağa kalktım. Yani beni hiç tanımayan bir adam sayesinde ayağa kalktım. Bir sabah düşünüyordum öyle başımdan geçen olayları ve şu kalbi güzel ama yaşadıkları kötü olan Umut'un yaşadıklarını, kitabımın ismini Hissizleştiren kadınım değil de başka bir şey yapmayı düşündüm çünkü çıkarmaktan vazgeçtiğim bir kitabı tanımadığım ama kalbi gördüğüm bütün insanlardan daha güzel adam sayesinde çıkarmak için uğraştığımı gördüm bu yüzden onu da kapsayacak bir kitap olsun istiyordum.Biraz düşündükten sonra umudunu kaybeden Umut ve bunun böyle olmasını isteyen Bahar bu yüzden"umutsuz bir bahar akşamı olmasına karar verdim" Duası kabul oldu Umut'un en sevdiği kişi olan annesine kavuştu ve Bahar hak ettiği hayatı yaşadı...
