Hala oradalar mı yoksa gittiler mi diye geçiriyorum içimden. Ben o kızların dediği kitabı kesinlikle okumalıydım ve o kitabın içindeki gerçekleri bulmalıydım. Bugün iyi ki Muhammet'le Yusuf zorla okula getirdi beni. Onlar olmasaydı bu konuşmayı dinlemek zorunda kalmazdım. Ders bitti, hoca çıkarken yanına çağırdı ve neden bugün böyle olduğumu, hasta olup olmadığımı sordu. Uzun sorulara o kadar kısa cevaplar veriyordum ki... En sevdiğim hocama nasıl o kızların söylediklerini dinledim diyebilirdim ki? En sonunda "Hocam aslında bugün gelmeyecektim arkadaşlar zorladı, öyle geldim ve o yağmurda top oynadık, kaleciydim kalenin arkasında bir kız grubu vardı. İster istemez söylediklerine kulağım takıldı."Dedim. Ne konuşuyorlar, diye tekrar sordu. Bir kitap okuyorlarmış ve o yazarın yıllar önceki ilk ve tek kitabıymış. O yazar bazı olaylara küsmüş ve yazmaya olan hevesi yok olmuş. Benim o kitabı okumam ve içindeki olayların perde arkasındakini öğrenmem lazım, dedim. Yaptığın kötü bir şey değil ki oğlum
Aslında o kızlar gibi merak etmen, o yazıları okuman çok iyi bir şey. Gidip ödünç al o kitabı, dedi. Utanıyorum bir kızdan kitap istemeye deyince "Saçmalama istersen, zaten uzun zamandır senden istediğimiz yazıyı getirmiyorsun. Belki bu olaylar sana yazı yazdırır." dedi. O kitabın peşinden kesinlikle gitmem gerektiğini anladım. O kızı aradım ama bulamadım üzgün bir şekilde eve geri döndüm. O sabah yağmurun altında kalmam ve o yağmurda top oynamam hasta etmişti beni. O gece geç saatlerde hastaneye kaldırdılar beni. Ateşim yükselmişti, boğazım şişmişti, gözlerimi zor açıyordum. Çok kötü bir haldeydim. Arkadaşlara kızasım geldi ama kızamadım. Onlarla yağmurda ıslandığım için bile şanslıydım. Onlar o kitabı merak etmemi sağladı. Eğer beraber ıslanacağınız biri varsa çok şanslısınız demektir. İğne yapıp ilaç verdiler ve eve gönderdiler. Eve gelince yatmak istedim ama yatamadım. Çorba yapmışlardı. Yemem gerekiyordu ilacı içmem için ama boğazım çok kötü bir durumdaydı,zorlanıyordum, konuşamıyordum. Ama bunlar hiç umurumda değildi. Umurumda olan sadece o kitaptı ve o kitabı deli gibi merak ediyordum. Kesinlikle okumam gerekiyordu. Üç gün izin vermişti doktor.Pazartesi okula gidecektim ama ben hemen yarın gideyim diye iyiyim diyordum evdekilere. Tabi ki de inanmadılar ve okula gitmeme izin vermediler. Pazartesiye kadar nasıl bekleyecektim hiç bilmiyordum.Beklemekten nefret eden ama hep beklemeye mecbur bırakılan bir adamdım sonuçta. Yine bekleyecektim