MASKELİ || Texting

29

😷

Anti Korona: Hadi kapat gözlerini..

Anti Korona: Birazdan geleceğim.

Anti Korona: Ama önce bana söz vermeni istiyorum.

Anti Korona: Bana bakmayacaksın.

Anti Korona: Asla gözünü açmayacaksın.

Maskeli Beycim: Söz Anti.

Maskeli Beycim: Gözlerimi sıkıca bağlayacağım ve açmayacağım.

Maskeli Beycim: Bu arada fular çok güzel kokuyor.

Maskeli Beycim: Eğer senin kokunsa gerçekten harika bir kokun var.

Anti Korona: Evet. Benim fularım.

Anti Korona: Hadi bağla gözlerini.

Anti Korona: Beş dakika içinde yanındayım.

Maskeli Beycim: Bağlıyorum.

Köşedeki kızlar tuvaletinin orada bekliyordum. Eğer kapının önünde beklersem dikkat çekerdim ve kim olduğumu öğrenebilirdi.

Saklandığım yerden çıkarak müzik sınıfına doğru ilerlemeye başladım.

Kapıyı açarak yavaşça gözlerimi içerde gezdirdim.

Barlas yerdeki pufta oturuyordu gözleri benim fularımla kapalıydı.

Yanına doğru adımlamadan önce kapıyı kapattım.

Önündeki pufa oturduğumda sanki beni görebilecekmişçesine başını kaldırdı. "Geldin mi?"

Tabiki konuşmayacaktım. Anında anlardı kim olduğumu.

Cevap vermeyeceğimi anlamış olmalı ki "Anladım. Konuşmayacaksın." dedi.

Aramızda bir adımlık bile mesafe olmamasından yararlanarak ona iyi gelecek bir şeyi yaparak kollarımı sıkıca sardım ona.

İlkten şaşırsada kolları belimi bulmuştu.

Bir süre sessizce birbirimize sarılmıştık.

Başımı boyun girintisine soktuğumda kolları belimi daha da sıkı sardı. O da başını benim gibi boyun girintime sokmuştu.

Boğuk sesini duyduğumda dediklerini dinlemeye başladım. "Çok güzel kokuyorsun."

Birkaç dakika sonra boynumda hissettiğim ıslaklıkla duraksadım. Ağlıyordu.

Neden ağlıyordu?

Sorumu duymuşçasına cevabımı verdi. "Annemde çok güzel kokuyordu. Şimdi ise ona sarıldığımda hastane kokusundan kendi kokusunu soluyamıyorum. Onu çok özledim," dediğinde bir hıçkırık kaçtı ağzından. Hıçkırıkları dur durak bilmezken devam etti konuşmasına. "Bana sarılmasını da çok özledim. Bir sorunum olduğunda bana sarılıp her şeyin geçeceğini söylerdi. Şimdi ise bana kimse her şeyin geçeceğini söylemiyor. Ben, onu çok özlüyorum Anti."

"Her şey geçecek," diye fısıldadım kulağına. Sesimi tanımaması için sadece fısıltıyla yetinmiştim. Sesimi ben bile zor duymuşken duymasını umuyordum.

"Geçecek," diye fısıldadı o da benim gibi.

Benden ayrıldı. Elini gözündeki fuların üstüne götürdü. "Hadi izin ver. Göreyim seni."

Elini avucuma almak için havaya kaldırmışken fuları aşağıya çekmesiyle nefeslerim hızlanmaya başlamıştı.

Açacak mıydı gözlerini? Ama söz vermişti. Üstelik ben buna hazır hissedip hissetmediğimi bile bilmiyordum ki.

Fuları gözlerinden aşağıya çekti ama gözleri kapalıydı. "Eğer aç dersen, açacağım."

Parmak uçlarımla fuları tutarak gözlerine geri çektim. Ayağa kalkmadan önce yanağıyla dudağı arasındaki noktaya ufak bir buse bıraktım.

Hızlı adımlarla müzik sınıfından çıktım.

Telefonuma gelen bildirimle cebimden çıkararak ekrandaki yazıyı okudum.

Maskeli Beycim: Çok güzel kokuyorsun. En güzel kokan çiçek bile senin kokunla solar Anti. Bu yüzden bir sonraki adımım seni bulup bırakmamak olacak.

😷

Oo Maskeli Beycim neler diyorsunuz siz öyle?

Ay bir an gözlerini açmasını istemedim değil yani.. Sizde istediniz dimi cbxodğdğsşsşşxşx

Barlas'ın her şeyi öğrenmesine az kaldı gibi ama..

Bölümü nasıl buldunuz?

Yıldızları kaydırıp yorum yapar mısınız 🥺💗

Bir de beni takip ederseniz sevinirim 🤭