MASKELİ || Texting

46

😷

Kek yiyip çay içerken derin bir sohbet içinde olan Uzay ve Barlas'ın ne konuştuğu hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu.

Stresle ayağımı sallıyor ve Barlas'a artık bir şeyleri açıklamam gerektiğini düşünüyordum.

Uzay'ın gelmesiyle ikisini salona yollamış o anlık kurtarmıştım. Peki ya birkaç saat sonra da kaçabilecek miydim?

Veya kaçmak istiyor muydum bu durumdan?

Artık anlatıp kurtulmak istiyordum.

Düşüncelerimle boğuşurken "Nehir?" diyen sesle irkilirken elimdeki bardaktaki çayda parmaklarımın üstüne dökülmüştü.

Korkarak hızla ayağa kalktığımda ise canımın yanmadığını fark ettim çayım çoktan soğumuştu.

Uzay ve Barlas'ta aniden kalkıp yanıma gelmişti.

"Sakin olun çayım soğumuştu, yanmadım."

İkisi de derin bir nefes alarak birkaç adım geri çekildi.

"Siz oturun elimi yıkayıp geliyorum," diyerek yanlarından hızla ayrıldım.

Ah bugün hiç kendimde değildim!

Hızla ellerimi yıkamış ve yere çay damlamış olabileceğini düşünerek ıslak mendil paketiyle birlikte oturma salonuna geri döndüm.

Salona girdiğimde ikisinin de bakışı bana dönmüştü.

Uzay yanıma gelerek saçlarımın üstünden öptü beni. "Ben gidip biraz ders çalışmalıyım. Siz oturun."

Kulağıma eğilerek sessizce fısıldadı. "Hazır vaktin varken Barlas'a her şeyi anlat lütfen."

Başımı sallayarak onayladım onu. "Anlatacağım."

Bir nevi ona her şeyi anlatmam için bizi yalnız bıraktığını biliyordum.

Uzay'ın salondan çıkmasıyla Barlas'ın yanına giderek oturdum ve bir ayağımı kalçamın altına doğru kırarken ona doğru döndüm.

Yüzüme düşmüş birkaç saç telini kulağımın arkasına sıkıştırdı. "Güzel kızım," dedi naif sesiyle. "Neyin var, neden suskun ve dalgınsın?"

Derin bir nefes aldım. "Sana anlatmam gereken bazı şeyler var."

Başını salladı. "Bunu biliyorum ama bunun içinde bu suskunluğun ben seni hemen bugün anlat diye zorlamıyorum sevgilim. Ne zaman kendini iyi hissedersen o zaman anlatırsın."

Başımı olumsuzca salladım. "Daha fazla ertelemek istemiyorum. Bugün her şeyi anlatmak istiyorum sana."

Başını olumluca salladı ve o da ayağını kalçasının altına alarak otururken bana döndü. Dirseğini koltuğun üstüne yaslayarak başını da eline yasladı.

Diğer elini yanağıma yasladı. "Dinliyorum seni."

Saçlarımı elimle kaşıdım ve derin bir nefes aldım.

"Barlas..."

"Efendim güzelim?"

"Ben," dedim ve daha fazla beklemeden cümlemi kurdum. "Kalp ameliyatı oldum. Daha doğrusu kalp nakli oldum."

Şaşkınca bana bakarken oturduğu yerde dikleşti. "Ne?!"

"Duydun işte," dedim ve bakışlarımı kaçırdım. "O gün hastanedeki o doktoru tanıma nedenimiz de oydu. Bir zamanlar çok fazla hastanede kaldığımdan çoğu dokturu tanıyordum ki Hakan abi benim doktorumdu."

Çenemi tutarak başımı kaldırdı. Dolu gözlerimi gördüğünde hızla bedenimi kendine çekip sıkıca sarıldı bana.

Saçlarımın her bir teline ufak buseler kondururken aynı zamanda sırtımı hafifçe okşuyordu.

Göz yaşlarım durmadan akarken aynı zamanda bende sıkıca sarılmıştım Barlas'a.

Başımı hafifçe kendinden ayırdı ve akan yaşlarımı sildi. "Ağlama."

Göz kapaklarımın üstünü birer kez öptü. "Sakın ağlayıpta yorma kendini."

Derin bir nefes aldı. "Ne kendini ne de kalbini."

"Hani dedim ve burnumu çektim. Piyona çaldığım gün vardı ya siz Uzay'la burada oturuyordunuz sonra ben çıkıp gitmiştim evden."

"Evet sevgilim?" sorarcasına.

"O gün buluştum Kuzey'le," dedim ve devam ettim. "Belki hatırlıyorsundur."

"Unutmam mümkün mü?" dediğinde kıkırdadım.

"Kuzey o gün benden hoşlandığını söylemişti."

Kaşlarını kaldırdı. "Kim olduğunu bilmediğim çocuğun haklı olmasını sevmedim."

Kıkırdadım tekrardan.

"Kuzey," dedim ve derin bir nefes aldım cümleme devam etmeden önce.

"Kalbini taşımakta olduğum Leyla teyzenin oğlu."

😷

Ahh benim maskeli keklerim 🥹

Bölümü böyle bekliyor muydunuz?

Nehir ve Kuzey için böyle bir şey bekliyor muydunuz?

Bir de siz yorum yapınca benim daha çok bölüm yazasım geliyor, bilginize.

Bölüm geç geldi evet ama elimde olan nedenlerden değil maalesef ki.. Tekrardan mezuna kaldığım için ders çalışıyorum ve dershaneye de gittiğimden bana kalan vaktimi dinlenerek değerlendiriyorum.

Bir sonraki bölüme kadar kendinize iyi bakın. Görüşmek üzere!