Inupdate ko na ang Chapter 42 if hindi nyo pa nababasa, guys. Baka kasi malito kayo hehehe.
Arshen's PoV:
"I didn't expect na makikita kita rito, Emrei." Nakangiti kong turan sa babaeng narito ngayon sa aking harapan. Prente syang nakaupo at nakadekwatro pa talaga.
"Expect the unexpected, babe." She said and winked at me. I chuckled because of her remarks. To say that I'm shock is an understatement. Grabe. Nangbibigla naman kasi ang isang 'to.
I really wonder kung paano sya nakapasok dito sa company. But I guess kapag talaga may gusto, may paraan.
"Kelan ka pa dumating dito sa Pilipinas? At bakit hindi mo man lang ako ininform para naman nasundo kita, Emrei?" In an instance, nakatanggap ako ng hampas sa kanya.
I pouted. What's wrong with this girl? Uso na ba ang sadista na sa panahon ngayon ha?
"Hmp. Ginagawa mo naman akong bata, Arshen! Atsaka, plano ko talagang isurprise ka. I'm great, right?" She said while wiggling her eyebrows. I couldn't agree more with her.
"Saan ka nga pala nag-iistay ngayon?"
"Sa isang hotel then mamaya, lilipat na ako sa condo na binili ko. Don't worry, malapit lang 'yun sa pad mo." She answered.
Well, nakwento ko kasi sa kanya na I bought a unit. Mas gusto ko na rin kasing maging independent. Para naman may alam ako sa buhay lalo na kapag nagka-asawa ako.
"Before I forgot, may dala akong foods. I cooked it for you and para na rin ganahan ka sa first day mo rito." At itinaas ang dala-dala nyang pagkain.
My mouth gaped while staring at the food that she's carrying right now. Nakakatakam. Mygoodness.
"You're really thoughtful, Emrei. Thank you so much for this. Kulang na lang talaga sayo ay asawa." Magiliw kong turan sa kanya. I'm happy right now. Ang sarap nya kayang magluto.
"Edi ikaw na lang pala ang kulang."
Hindi ko maiwasang mapakunot-noo. Did I heard it right? Ano namang ibig sabihin nya roon?
"What do you mean?" I asked in which she giggled.
"Hindi ka pa rin pala nagbabago, Arshen. Halaman ka pa ri——" Hindi na natapos ni Emrei ang kanyang sasabihin nang isang mabigat na presensya ang naramdaman namin.
"What the hell are you doing here, bitch?!" Boses pa lang ay kilalang-kilala ko na. Oh shoot!
Mabilis kaming napatingin ni Emrei sa pinanggalingan nang nagsalita. We instantly met Yana's death glares. Magkasalubong ang kanyang dalawang kilay at hindi maipinta ang kanyang mukha.
Hindi ko maiwasang mapalunok. I could feel the shivers that started to run through my body. Damn. Nakakatakot sya.
"How dare you?! For your information, hindi welcome rito ang mahaharot na katulad mo. Sino bang nagpapasok dito sayo?" Yana said while pointing at Emrei. Mabibigat ang yabag na naglakad sya papalapit sa sa kinaroroonan namin.
The latter chuckled. "It doesn't matter. And oh, wag kang mag-alala. Hindi naman ikaw ang pinunta ko rito. Si Arshen kaya. Duh."
My eyes widen in shock. Mygoodness. Si Emrei naman eh! Dapat hindi nya na pinatulan pa. Baka mas lalo pa 'tong humaba eh.
I glanced at Yana's side. She's gritting her teeth. Nakakuyom na rin ang kanyang kamao. Clearly, hindi nya nagugustuhan ang nangyayari.
Mabilis akong napalinga-linga sa paligid. Nagbabakasakaling nandito ang secretary nya. But to my dismay ay wala sya.

BINABASA MO ANG
VIPER
Teen FictionHindi ko alam kung maniniwala ba ako na mayroon daw na pagala-galang tao na may lahing ahas. Ewan ko ba kung totoo na nangangain slash kumakain din sya ng mga tao. Hmp. Siguro galing lang 'yun sa mga chismis na nagpasalin-salin sa mga tao. Pero wh...