VIPER

Chapter 38: Terminate For a New Start

Arshen's PoV:

Ilang minuto ko nang tinitignan ang aking sarili mula sa camera ng aking cellphone. I'm smiling. Pero hindi naman 'yun umaabot sa mata ko. I'm not used to it.

'You're happy, Arshen. Think positive lang.'

Isang buntong hininga muna ang aking ginawa bago tuluyang lumabas ng aking sasakyan. I quickly made my way towards to my classroom.

Today is a gloomy day for me.

I'm busy arranging my things nang isang usap-usapan ang nakaagaw ng aking pansin.

"Girl, ang gwapo ng kasama ni Miss Yana noh?"

"Oo nga, at ang sweet pa ni guy sa kanya."

"Balita ko ay Clarence raw ang name non. Atsaka, diba in a relationship si Miss Yana kay Arshen?"

"Malay mo break na sila..."

Automatic na napakuyom ang aking kamao. Dapat pala ay hindi na ako nakinig. I regret it.

Ramdam na ramdam ko ang pagsikip ng aking dibdib. Ang sakit. My emotions are starting to fill up my whole system.

Napapikit ako ng mariin. Relax, Arshen. Just trust Yana. She said naman na magkaibigan lang sila diba? Wala akong dapat na ikabahala.

Pero damn. Hindi ko talaga maiwasan. There are different scenarios that keeps on coming in my mind. And I freaking hate it. Ayoko sanang magconclude.

After the dinner night, may nangyari uli sa amin. Hindi ko na mabilang kung ilang beses pero marami. I'm happy and sad at the same time.

There's something off. Alam kong may mali.

Naputol ang aking pag-iisip nang marinig kong tumunog ang aking cellphone. Mabilis ko itong kinuha at nakitang may nagtext pala.

From:Yana

Let's meet later. May pag-uusapan tayo.

I bit my lips. My grip tightened. Why do I feel na hindi maganda ang kakalabasan nun?

I heaved a sigh. Ganto ba talaga kapag naiinlove? Talagang kailangang mahurt? Parang hindi ko na kasi kakayanin eh. Hindi ko na alam ang gagawin ko.

Natapos ang buong klase nang hindi ko namalayan. I'm drowned with my thoughts. Hindi ko maiwasang mag-isip. Para syang dagat na walang katapusan.

"Class Dismissed." Saad ni Prof. Mabilis na inayos ko ang aking mga gamit katulad ng mga kaklase ko.

I quickly made my way to Yana's classroom. As usual ay ganon ang ginawa ko naman dati diba? I forced myself to smile.

I stopped in my track when I noticed Emrei.

"Hi, Arshen!" Magiliw na bati nito sa akin. 

"Whoa! I didn't expect na makikita kita sa building na 'to, Emrei." I said to her. Nakita kong napakamot sya sa kanyang ulo. Cute.

"Yeah, talagang pumunta ako rito dahil sayo. Uhm.... Here. Have a taste. Wala na kasi akong pagbibigyan." Napababa ang tingin ko sa dala-dala nya. She's carrying a box of cake?

I glanced at her. I can see a tint of redness on her cheeks. Mabilis syang nag-iwas ng tingin. Ack. I'm soft.

"Thank you so much for this, Emrei." Hindi ko maiwasang mahiya. Dahan-dahan kong kinuha ang cake mula sa kanya. And oh, may bear design pa pala.

Parang unti-unting gumaan ang nararamdaman ko, thanks to her.

Akmang magsasalita pa sana ako nang bigla na lang syang kumaripas ng takbo.