LevixReader |+18|

16

Bir Kutup Ayısı amblemi görürseniz işte oradan uzaklaşmak için milyonlarca nedeniniz olacaktır.

Nikolai'ın bu kısa süreçte ki sessizliği içime ne kadar kurt düşürse de belki bir ihtimal olgunlaşmıştır diye düşünmüştüm.

Ama şu an karşımda zorla kollarından tutularak sürüklenen Hange'yi görmemle ne kadar yanıldığımı anlamış oldum.

"Yüzbaşım bunlar da kim?"

"Özel bir tim.Detayları açıklamaya vaktim yok ancak şöyle yapıyoruz Mikasa sen Yüzbaşı Levi'ın ekibiyle kalıyorsun.Diğerleri de benimle karargaha geliyor."

Levi Nikolai'dan aldığı bakışlarını nihayet bana çevirdiğinde ağzını araladı.

"Beraber gideceğimizi biliyordu."

"Ve eğer şimdi benimle gelmezsen bir planımız olduğunu anlayacaktır."

Kendi ekibine dönüp bir şeyler söylediğinde ben de kendi insiyatifimde kalanlara tavsiye vermeye çalıştım.

Bu tim hakkında ailem pek bir şey anlatmasa da bazen akşam yemeklerinde iş de konuşulurdu.Ticaret bir yana Kraliyet ailesinin güvence altında tutmak istediği şeyler olduğunu biliyordum.

Son hız karargaha girdiğimizde herkes birine saldırıyordu.

Elbette beş kişi bunca insana kafa tutacak değildik ama bir planımız olduğunu anlamamları gerekirdi.

Ben direkt Hange'yi tutan kollara yönelmiştim.

Ya da artık olmayan kollar mı demeliydim?

Hange şaşkınlıkla bakarken onu kaldırıp kenara ittim.

"Burada ne halt ediyorsun Dimitrov?"

Etrafındaki karmaşadan gözünü aldığında sırıtarak konuştu.

"Hâlâ düşünmeden hareket edecek kadar fevri olmana şaşırıyorum.Cidden beş kişi bize mi kafa tutucaksınız?"

Bozulmuş gibi yaptığım suratımı çoktan etkisiz hâle getirilen Jean,Ymir ve Armin'e çevirdim.

Levi birinin boğazını kestiğinde gözlerimiz buluştu.

Bu ne asalet be adam?

Elimle ona işaret yaptığımda Nikolai'a döndüm.

"Sorumu tekrarlatma."

"Elbette müstakbel karım için buradayım."

Tüm dişlerini göstererek gülümsediğinde tiksinmeden edemedim.

"Ha bir de şu Keşif Birliği saçmalığından kurtulmak için."

O sırada içeriden çıkarılan birliğime baktım.

Hepsi insanların saldırısına uğramanın şokunda olmalıydı.

İçlerinden biri Krista'yı sürüklerken Ymir'in çırpınmalarını duyabiliyordum.

"Böyle bir cevheri ne diye bizden sakladın aklım almıyor?"

Nikolai'a anlamsız bakışlarımı sunuyordum.Krista'nın neyi özeldi?

"Efendim çocuk rahat durmuyor ve-"

"Ve ne sen de ondan korktun mu?"

Aralarında tartıştıkları sırada benim kadar aklı karışmış olan Krista'ya bakmaya başladım.

Bir şeyden haberin yok mu cidden?

"Herneyse şunların hepsini zindana atın."

Nikolai ummasızca içeri ilerlediğinde biz de yaka paça zindanın yolunu tutmuştuk.