LevixReader |+18|

2

O sabah fazla şey atlatılmıştı ancak iki Ackerman'ın çığlığı tüm kulakları doldurmuştu.

Mikasa köşeyi hızla döndüğünde devin yerden ağzına hızla attığı yoldaşlarını gördü.

Kaptan...

Ancak dediği son sözlerde Eren'i koruması gerektiğini hatırladı ve toparlanarak o tarafa yöneldi.

Levi Ackerman elleri ayakları boşalmışçasına öylece az önce kaybettiği (y/n)'nin olduğu yere bakıyordu.

O dev onu yemişti.

Aynı şeyler oluyor gibi geliyordu.Oraya gittiğinde bir uzvunu görmekten korkuyordu.Tekrar yetişemediği için sevdiği kişilerin cesedini görmekten korkuyordu.

Kendine geldiğinde etrafını sarmalamış ve sanki oyuncakmış gibi onu almak için debelenen devlerin arasına atladı.

O devi istiyorsa önce bunlardan kurtulmalıydı.

Ve yaklaşık 3 dakika içinde tüm çevresinden kurtulduğunda hâlâ yerdeki askerleri parçalayan ve (y/n)'yi yiyen deve gitti.

Kaç kesik attı,bıçakları ne kadar köreldi bilmiyordu.

Tek yapabildiği ensesini kesmeden önce deve acı çektirmekti.Ve bunun çok ağır bir sebebi vardı.

En azından Erwin bundan emindi.Onu ilk kez böyle gördüğünde çok değerli kişileri kaybetmişti.Peki şimdi kimdi?

Levi ensesini kestiğinde yere çökmüştü.

Erwin gözüyle etrafa baktığında çoğu kişi buradaydı.Ancak bir bağırış duyulmuştu.

"Neden onu orada bıraktın?Hepsi senin suçun!"

Levi'ın takımından Petra isimli kız Garnizon Birliğinden destek sağlayan Rico adlı kadına bağırıyordu.

"Kes sesini seni de orada bıraksaymışım keşke."

Hange tüm gün ortalarda fazla gözükmemişti ancak yüzündeki ifade çoğu şeyden haberdar olduğunun kanıtıydı.Çünkü Rico denilen kadını çatıdan sallandırıyordu.

"Onu arkada mı bıraktın?"

"O kadar iyi bir asker halleder diye düşünmüştüm."

O sırada kucağında Eren ile gelen Mikasa karşı çatıdan konuştu.

"Halletmişti.Ama ben..."

Bu defa söze atlayan Armin oldu.

"Hayır Mikasa bunu yüzbaşı kendi seçti.Onu kendini iterken gördüm."

"Manyak mı bu kadın ne diye kendini öylece devin kucağına atsın?"dedi Jean.

"Şimdi o gerçekten gitti mi?" dedi Krista.

Onlar şehrin öbür ucundaki devlerle ilgilenen birlikteydi.Ymir,Krista,Merlin,Albert,Thomas ve Freya daha yeni gelebilmişti.

"Herkes kendine gelsin.Çok kıymetli bir yoldaşımızı kaybetmiş olsak bile kalanların hayatı daha önemli.Şimdi hızla duvarlara gidin ve tırmanmaya başlayın."

Herkes Erwin'den gelen komutla zorla da olsa yıllarını beraber geçirdiği kadına veda ederek duvarlara yöneldi.

Erwin hızla aşağı indiğinde Levi hâlâ çürümekte olan bedene bakıyordu.

"Üzgünüm Levi."

"Yine kaybettim."

Ayağa kalkıp bağırdığında Erwin sadece yere bakabiliyordu.