My Dangerous Childhood Friend

BÖLÜM 4

Siana şimdi olayı hatırlamıştı. Çok utanç verici, diye düşündü. O zamanlar birbirlerine verdikleri sözü hatırlamaya çalıştı. Ama, beş yıl uzun bir zaman. Yaptıkları sözü unutmuştu. En azından onun adını hatırladığı için memnundu. Geçmişi hatırlamak için zamanı yoktu; Vikont North'un ellerinden kaymanın bir yolunu düşünmesi gerekiyordu.

Satılabilecek her şeyi hesaplamaya çalıştı. O teklifiyle birlikte geri dönmeden önce 10.000 altın daha kazıması gerekiyordu. Umutsuzca çözüm bulması gerekiyordu o yüzden onun yüzüne tükürebilirdi. Top kesesinin dördüncü karısı olmak istemiyordu.

İç çekti. İlahi güçlerim olsaydı, rahip olabilirdim. Tapınaklar durugörünün ilahi gücüyle birlikte insanları kabul ediyordu. Siana muayene olmak için gitmedi çünkü bu masraflıydı. Ama bu tür güçlere sahip çok az kişi vardı, her neyse. Zaten oraya sığacağını düşünmedi. Bir mucizeye ihtiyacım var, yalvardı, banyo suyu her yere sıçramıştı. Babasının varlıklarını ve bildirisini bulan bir tür avukat hayal etti: "Kurtuldun! Vikont North'a satılmana gerek yok!"Derin bir iç çekişle birlikte, ılık suda daha derine battı. Arzulu fantezileri asla gerçekleşmeyecek.

                                                                                     *

Siana hızlıydı ve düşündü ve endişelendi. Zaman uçtu ve o bilmeden, Vikont North'un ona tahsis ettiği 'iki hafta dinlenme dönemi'nde sadece iki gün kaldı. Başının üzerinde beliren kaçınılmaz azap ile huzurlu bir uyku aldığı bir gün yoktu.

Tüm eşyalarını özenle sattıktan ve evi müzayedeye çıkardıktan sonra 13.700 altın toplamıştı. Market fiyatından daha fazla ödeyip evi almıştı bir kişi. Nazik kişiye çok minnettardı. Neden bu kadar acele bir şekilde evi sattığını sordu. Kişisel sorunlarını açığa çıkartmak istemedi, o yüzden borlu olmak ile ilgili bir şey mırıldandı ve hızla uzaklaştı.

Siana, durumunda çok düşündükten sonra, ilginç bir gerçekle karşılaştı: Bir borçlunun işi varsa alacaklıya düzenli olarak taksitle ödeme yapabileceğini belirten bir yasa çıkmıştı. Alacaklı, dolayısıyla, tek seferde ödemesi için borçluya baskı yapamaz.

Siana bilgilerin doğruluğunu onaylamak için bir avukat arıyordu. Ona sürpriz olarak, böyle bir yasa vardı ve çok aranan bir rahatlama sağlandı. Tüm enerjisini bir işi güvenceye almak için harcadı, artık bir evi olmadığı için tercihen yer ve yemek sağlayan bir şey.

Halktan birisi gibi iş bulmak bir aristokrat için düşünülemezdi ama Siana sıradan bir aristokrat değildi. Bir kere kararını vermişti, onu teslim etmek imkansızdı. Onun yeteneği, elbette, muhasebeydi. Muhasebe yönetiminde yeteneği olan birisini bulmak nadirdi, o yüzden açılışı olan pek çok yer vardı.

Başlangıçtaki Siana için bu oldukça kolay gözüktü. Ancak, şirketlerden sorumlu kişiler başlarını salladılar ve onun ismi geldiğinde başvurusunu reddettiler. En başta, bu insanların ona bir iş teklif etmeye zorlayan şeyin seçkin statüsü olduğunu düşündü, bu yüzden başvurudan soyadını sildi.

Retler orada bitmedi. Her şirket düpedüz onu reddetti. Sebebini anlayamayıp , hayal kırıklığı onu bunalttığında, bir personeli yakasından tuttu ve bir cevap istedi. Cevap vermedi ama o yakasını sallayıp, ona dava açmakla tehdit ettiğinde, yumuşadı.

"Vikont North bu şekilde hırpalanmanızı istemiyor," kekeledi, "O kahverengi saçlı ve yeşil gözlü Siana isimli kadınının bir kaydına izin verilmemesini talep etti."

Siana'nın yüzü düştü. O kadar hayal kırıklığına uğratmıştı ki muhtemelen bunu göstermişti. "Bu muhtemelen başvurunuzun olduğu her yerde aynı olacak," adam, ekledi, nezaketsizce.

Ne kadar aptalım, sefil bir şekilde düşündü. Bunu beklemeliydim. Sorununa herhangi bir çözüm göremedi. Ama onun yuvarlanmak için zamanı yoktu. Ana tapınağa gitti ve sahip olduğu bir ilahi güç için muayene edilmek istedi.

"İncelemek en az bir ay alacak," dedi masanın önündeki kişi.

"Nasıl olur da bu cennet bir ay sürer?!" inanamayarak sordu. Bir ay içinde Vikont North'un dördüncü karısı olacaktı! Her şey onun hatasıydı. Bu onun kanını kaynattı. "Seni tembel piç! Hepinize lanet olsun!" masanın üstüne yumruğu çarptı.

"Özür dileriz," dedi, onun patlamasına cevaplayan kişi.

Siana, zonklayan elini tutarak oradan çıktı. Acı, nazikçe ovuşturduğunda biraz hafifledi gibi görünüyordu. Vikont North'un karısı, ugh, diye düşündü, öfkeyle kaynadı. En azından açlıktan ölmemişti veya yaşamak için bir yer bulmak için mücadele etmemişti. Ama pis hamamböceğiyle aynı çatı altında yaşamayı ve onunla her gece uyumayı hayal edince, tiksinti ile ürperdi.

Belki sürgünle bir yere gidebilir ve gizlice yaşayabilirim, umutsuzca düşündü. Bunun kulağa aşırı geldiğini biliyordu ama ya böyleydi ya da bu aşağılık Vikont ile evlenmekti. Sattığı eşyalardan ve evden parası vardı, başka bir ülkeye kaçıp, kendisi için bir hayat kurmaya çalışabilirdi.

Neyse ki, imparatorluk dili tüm tüm kıtada anlaşılabilir, o yüzden iletişim sorun değildi. Yulia'ya bir mektup göndereceğim, o kararlıydı, sonra plaza meydanına gideceğim ve hava karardığında gizlice dışarı çıkacağım.

Artık ona ait olmayan Anetta evine ulaştı. Eşyalarını toplaması için zaman verilmişti. Yulia'ya sefil durumu anlatan uzun bir mektup yazdı. Aslında karanlık olduğunda gizlice gitmeyi amaçlamamıştı ama birçok kez üzerine düşündükten sonra kalabalıkla karışmanın ve ülkeden kaçmanın daha güvenli olduğunu gördü.