Düşünüyorum da aile neydi? Sevgi? Hüzün? Sevinç? Bana göre acı.Çünkü hiç bir zaman aile sevgisi görmedim. Bana daha 5 yaşında şiddetin ne olduğunu öğrettiler.5 yaşında bir çocuk şiddet görecek kadar ne yapmış olabilir.Şimşek sesinden korktuğu için yanına gelince onu koruyup kollaması gerekirken babanın seni dövmesi değil.Yine düşüncelere daldım.Ben size kendimi tanıtayım.
Ben Ahenk Sapmaz.19 yaşındayım. Güzel sanatlar üniversitesine gidiyorum.Çizim yapmayı çok seviyorum.Soğuk bir tipimdir. Kimseye güvenmem.Bu yüzden arkadaşımda yok.Peki bu kadar yeter.
Şuan ne mi yapıyorum İstanbul'a gitmek için havaalanına geldim. Uçağın anons sesi gelince kalktım ve uçağa geçtim.Koltuğunu bulup direk uyudum.
Uçağın anons sesi ile uyanıp eşyalarımı topladım.Uçaktan inip beni bekleyen arabaya doğru gittim. Arabaya binince eve doğru yola çıktık.Eve varınca zile bastım.Kapı açılınca beni genç bir hizmetçi karşıladı.
"merhaba buyrun kimsiniz?" diye sordu.Tabi ki beni tanımıyorlar 3 yaşında italya ya gitmiştim.
"Ahenk Sapmaz"diyince kadın hemen kapıyı açtı bana.
"özür dilerim sizi tanıyamadım" zaten tanımasını da bekliyemezdik.
"sorun değil"deyip içeri girdim.Burayı en son 3 yaşında gördüğüm için hatırlamıyorum.Kadının yolu göstermesiyle odama girdim. Odam siyah ve gri ağırlıklıydı.Ve benim en sevdiğim renk siyah diye odayı sevmiştim.Yorulduğum için direk uyudum.Burada üniversite okuyacağımı ve buraya geleceğimi bilmeyen biyolojik babam bakalım beni görünce ne yapacak.
Aşağıdan gelen bağrıma sesleriyle uyandım.Telefonumdan saate baktığımda saatin 19:37 olduğunu gördüm.Bağırma sesleri bir daha gelmeye başlayınca kalkıp üstüme eşofman takımımı giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Odamdan çıkıp aşağı inmeye başladım. Biyolojik babam gelmişti. Hizmetçi beni merdivenlerden inerken görünce bakmaya başladı. Biyolojik babamda kadının birden buraya bakmasını merak etmiş olacak ki arkasını döndü.Beni burada olduğumu bilmediği için şaşkınlıkla bana baktı.Bende buz gibi gözlerle ona bakmaya başladım.Şaşkınlığı üzerinden atıp
"sen burada ne yapıyorsun?"diye sordu.Bende soğukça sırıtıp
"ne oldu beğenemedin mi"
"kes sesini burada ne yapıyorsun?"
"asıl sen kes sesini sana hesap verecek değilim.Zaten başka bir yere gidecem kalmaya.Bir günlük buraya geldim. Beni unutmamışsın bakıyorum"deyip sırtım.
Şimdi neden unutsun diyorsunuzdur. Çünkü ben 14 yaşındayken onlar beni orada bırakıp İstanbul'a geldiler.Bende orada tek başıma yurtta kaldım.Babam yetmezmiş gibi birde yurt müdiresi bana şiddet uyguluyordu.14 yılın şiddetinden kalan yaralar var şuan benim sırtımda kemer izleri kaldı.Bu kadar düşünmek yeter.
Daha fazla babamla konuşmamak için yemek odasına geçtim.Oda zaten benimle beraber geldi.Annem ise her halde yine holdingtedir.Onun için iş herşeyden önce gelir.Beni de arayıp sormuyordu İtalya'da.
Babamla oturmak istemediğim için hemen yemeğimi yedim ve odama geri çıktım.Üstümü değiştirip telefonum da dizi izledim.Dizinin 1. Sezonu bitince zaten saat 01:13 olmuştu.Yarın GÖLGE holdinge gideceğim için uyudum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
