AHENK

9.bölüm

İyi okumalarr

Karan Bey biz tanıştıktan sonra

"baba bizimle oturmak ister misin?" diye sordu. Yalın Bey bana baktıktan sonra Karan Bey'e dönüp

"olur otururum Ahenk'te rahatsız olmayacaksa" dedi. Bende

"ne rahatsızlığı lütfen oturun" dedim. Yalın Bey oturunca Karan Bey babasına dönüp

"baba sana yeni yaptığım yemeği getirecem bizde aynısını yiyeceğiz." dedi. Yalın Bey'de başını sallayıp

"olur oğlum" dedi. Karan Bey yanımızdan ayrılıp mutfağa geçti. Yalın Bey gözlerime bakıp

"ailen kimlerden?" diye sordu. Sorduğu soruyla bakışlarım sertleşti

"Sapmazlar" deyince kaşlarını çattı

"Sapmaz holding ile alakanız var mı?"

"evet orası ailemin" dedim.

"sen Erdal Sapmaz'ın kızı mısın?" diye sordu.

"evet kızıyım" dedim düz bir sesle.

Yalın Bey tam konuşacaktı Karan Bey geldi. Geçip yerine oturunca garsonlar yemekleri getirdi. Yemek güzel gözüküyordu. Tavuklar parça parçaydı ayrıca yanında sosu da vardı. Daha fazla incelemeden bir parça tavuk alıp sosa batırdım. Parçayı ağzıma attıp çiğnedikten sonra lezzeti gelmişti. Lezzeti karşısında gözlerimi kapatmıştım. Gözlerimi açtığımda Karan Bey ve Yalın Bey bana bakıyordu. Normal bir kız olsaydım utanırdım ama normal olmadığım için Karan Bey'e bakıp

"yaptığınız yemek tek kelimeyle harika. Sosu çok lezzetli. Muhteşem olmuş."dedim.

Ne kadar güzel olduğunu belirtmek için. Baş parmağımı ve işaret parmağımı birleştirip dudağıma götürüp ayırarak geri çektim.Karan Bey ve Yalın Bey bana güldüler. Karan Bey

"yemeğimi ilk deneyen sensin öyle bir anlattın ki en güzel yaptığım yemek buymuş gibi hissettim." dedi. Yalın Bey'de kafasını sallayıp

"aynen öyle çok iyi anlattın. Ayrıca dobra olmanda hoşuma gitti." dedi. Bende

"sadece yemeklere karşı böyleyim." dedim.

"neyse seni yemeğinden ayırmayalım devam et." dedi gülümseyerek. Bende gülümseyip yemeğe devam ettim. Sözde yemek yerken konuşacaktır ben yemeğe dalınca konuşamadık.

Yemeğimi bitirince geriye yaslandım. Karan Bey'e bakınca hâlâ yemeğini yediğini gördüm. Yalın Bey'e bakınca ise bana dikkatlice baktığını gördüm. Kaşlarımı çatıp ona bakınca. Yalın Bey kendini açıklamak istercesine

"eşime o kadar benziyorsun ki. Siyah saçların buz rengi gözlerinle tıpa tıp aynısınız. O yüzden bu kadar dikkatli baktım." dedi.

Böyle deyince aklıma annem geldi. Onun saçları sarı gözleri  maviydi. Babam ise kahve rengi saçlı kahverengi gözlüydü. İkisine de benzemiyorum.

"anladım" dedim. Başka ne denebilirdi ki. Yalın Bey'de başka bir şey demedi.

Karan Bey'de yemeğini bitirince bizi odasına götürdü. Odası tek kelime ile harikaydı. Kapıyı açtığınız an duvar boyunca cam karşılıyordu. Ortasında uzunca kahverengi bir masa vardı. Patron odası değilde toplantı odası gibiydi. Karan Bey'in burada zaman geçirmediği belliydi. Karan Bey bana bakarak

"oturalım örnekler ve fotoğraflar masada" dedi. Bende kafamı sallayıp kendime sandalye çekip oturdum. Karan Bey ve Yalın Bey de sessizce oturdu.