20.bölüm

3.6K 187 21
                                    

İyi okumalarr🖤

Sabah uyandığımda hemen banyoya geçtim çıktıktan sonra kıyafetlerimi giydim ve takılarımı taktım.

Zeus'u da alıp aşağı indim resim odasından gerekli malzemeleri alıp arabaya götürdüm

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Zeus'u da alıp aşağı indim resim odasından gerekli malzemeleri alıp arabaya götürdüm. Zeus'u arabaya bindirip evin kapısını kitledim ve ben de bindim. Yol boyunca arabada ses çıkmadı restorana varınca arabayı park ettim. Park alanında sadece bir tane siyah araba vardı. Zeus'u tasmasız bırakınca restorana koştu. Bagajdan malzemeleri alıp restorana geçtim. Karan abi girişte Zeus'u seviyordu ben girince yanıma gelip sarıldı ve

"hoş geldin" dedi. Ben de kollarımı sarıp

" Hoş buldum" deyip geri çekildim.

"gel kahvaltı hazırlayalım" dedi.

Beraber mutfağa geçip kahvaltı hazırlamaya başladık. Börekleri kızartınca hazır oldu. Karan abi kahvaltılıkları alıp çıkınca ben de aldım ve onu takip ettim. Dışarıdaki masaya gidip  koydu bir iki defa daha git gelen sonra hazır olmuş oldu. Ben yerken arada Zeus'a da bir şeyler yediriyordum. O sırada Karan abi

"her zaman kız kardeşim olsun isterdim" dedi. Laşlarımı çatıp

" İlayda senin kardeşin" dedim.

"ilayda hiçbir zaman bizim kardeşimiz Olmadı. Onun arkadaşları her zaman bizden önceydi." dedi. Kafamı sallayıp

" arkadaş çevresinin zaten sağlıklı olduğunu düşünmüyorum" dedim.

"Aynen öyle hiçbir zaman arkadaş çevresiyle takılmasını istemiyordum ama o bize inatla onlarla görüşmeye devam etti bu yüzden evde bir sürü kavga oldu ama yineden akıllanmadı biz de artık onu görmemek için buraya taşındık. O da Annemlerin yanında kaldı" dedi. Zaten abileriyle arasının iyi olmadığını akşam yemeğinde anlamıştım. Ben de düşüncelerimi dile getirip

" Bence buradan gittikten sonra yeniden arkadaşlarıyla takılmaya devam edecek. Çünkü insanlar değişebilir ama köklerini asla unutmazlar. "dedim. Karan Abi beni dikkatle dinledikten sonra

" Evet bence de insan yedisinde neyse yetmişinde de odur "dedi. Kafamı sallayıp

" Aynen öyle" dedim biraz daha konuştuktan sonra doyduk ve kahvaltı masasını topladık. Ben duvarın oraya gidip malzemeleri hazırlamaya başladım. Karan abi de mutfakta kalmıştı. Malzemeleri hazırladıktan sonra beyaz boya alıp resmi yapmaya başladım. Zaten duvara boya yapmaya elim alıştığı için boya darbelerini hızlı ve seri bir şekilde yapabiliyordum. Dikkatimi açılan mutfak kapısı bozdu. Karan abi elinde yemek poşetleri ile dışarı çıkıp genç bir çocuğa verdikten sonra  benim yanıma geldi. Ona sorgular bir şekilde baktığımı görünce açıklama gereği duymuş olacak ki

" restoranda kalan yemekleri. Sokakta kalan insanlara dağıttırıyorum dağıtması için birilerini tuttum. O yüzden yemekleri ona verdim." dedi. Karan Gölge hayran kalınacak bir adam olduğunu tekrar göstermiş oldu.

AHENKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin