Hepinize merhaba,
Yeni bölümle sizlerleyim.
İyi okumalar diliyorum. Güzel yorumlarınızı bekliyorum.
🖤
Şimdiden yaşayacağımız şey, aramızdaki dile getirilmemiş duyguların dışa vurumu olacaktı. İnsan duygularını ne kadar içinde yaşarsa, günü geldiğinde o duygu bastırıldığı o kuytu köşeden adeta bir volkan gibi patlamaya hazır ve nazır çıkar.
O geceden sonra üç koca ay geçmişti. Birlikte eğitim aldığımız koca üç ay. O geceden sonra zaman kavramı benim için daha uzun bir süreyi ifade etmeye başladı. Sanki üç ay değil üç koca yıl geçmişti.
Duygular kuytu köşelerde bastırılmak için değil doya doya yaşanmak için vardır. Duygularımızı sonuna kadar yaşamalıyız. Yaşayamadığımız her duygu içimizde bir ukde olarak kalır. Büyüdükçe büyür.
Ateş Ayaz Erke benim için içinde öfkesini yaşıyordu. Öfkesini diri tuttuğuna emindim. Bu öfke gün geçtikçe büyüyerek kendini gösteriyordu. Gözlerimi gözlerine diktim.
"Aslında merak ettiğimi söyleyemem, efendim!" dedim.
"Senin yerinde olsam merak ederdim. Sonuçta önemsiz bir şey için burada olmayacağını bilecek kadar zekisin," derken kendi kendine söylenmeye başladı.
"Ya da çok aptal."
Dudaklarımda alayla yukarı doğru kıvrıldı. Kendi kendine söylese de bunu duydum ve o da kendisini duyduğumu biliyordu ama bunu umursamıyordu. Bana yerimi ve kendi nezdinde önemini göstermenin bir başka yoluydu bu.
Kendi de benim için çok çok önemli olduğu için buna takılmamaya karar verdim ama çok ciddi üslup sorunu vardı.
Sinir bozucu bir üslup..
Allah'ım ne ile sınanıyorum ben?
"Seni buraya çağırdım çünkü sana bir seçenek sunmak istiyorum," dediğinde kaşlarım havalandı.
Ateş Ayaz Erke ve bana seçenek sunmak.
Kesinlikle bundan hoşlanmayacağımı hissettim. Yüzündeki ifade beni köşeye sıkıştırmış ve savaşı kazanan bir komutan edasında bana göz kırptı.
"Nasıl bir seçenekten bahsediyorsunuz, efendim?" diye sordum.
"Sen bana o geceye ait görüntüleri silen kişinin ismini vereceksin ben de seni saha görevi için eğitilen ajanların içinden elemeyeceğim. Yani şimdilik elemeyeceğim," dediği an korku ile yutkundum.
Bu, o geceye ait görüntülerin peşine düştüğü anlamına gelirken, o görüntüleri silmenin ne kadar doğru bir karar olduğunu bir kez daha anladım.
Şimdilik elemeyeceğim dediğine göre aklındaki şeyin beni elemek olduğunu da dolaylı olarak söylemiş oldu.
Benim bu adamla işim vardı.
Al işte yaşadığın o unutulmaz gecenin böyle dönüşleri olacaktı.
"Neden benden böyle bir şey istiyorsunuz?" diye sordum.
Bu çok anlamsızdı. Kimin yaptığını öğrense ne olurdu öğrenmese ne olurdu? Hiçbir şey.
"O kişi bu kurumda olmayı hak etmiyor. Edindiği eğitimi kişisel çıkarları için kullanan bir ajan ihtiyacımız olan kan olamaz. Bu kurumdan atılmasını sağlayacağım," dediğinde titremeye başladım.
"Birincisi bu kişinin bu kurumda olduğunu nereden biliyorsunuz? İkincisi böyle bir şey asla yapmayacağım," diyerek bir adım daha attım.
"Nereden mi biliyorum? Oradan bakınca aptala mı benziyorum? Böyle bir şeyi bu alanda uzman olan birisi yapabilir. Bu uzmanlık gerektirir. Eğer o ismi bana vermezsen saha görevi için eğitimin burada biter ve ömrün boyunca arka planda yer alırsın."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARA GÖLGE +18 (TAMAMLANDI)
Aksiyon"Ah tahmin bile edemezsin. O sırada çok yalnızdım. Terk edilmiştim, hem de hiçbir şey söylenmeden. Yaralarımı saracak birisine ihtiyacım vardı. Savaş o karanlık günlerimde bana umut oldu. Bilirsin, biz çoğunlukla korunsak da bazı zamanlarda korunmay...
