Chapter Ten

39 4 0
                                    

Note: wow 356 reads! Salamat po! ^_^

"Take control of your emotions, before your emotions take control of you."

Yomi

"Manong matagal pa po ba?" Tanong ko sa driver. "Ay malapit na hija eto na tayo ayun na oh" sabi ni manong. Ayy oo nga tanaw ko na! "Aba't ano ba merong mga puso doon?" Tanong pa niya. Ahh oo nga pala Valentines Day ngayon. Di ko na napansin kais ajg busy ko eh. "Ah siguro po dahil Valentines Day, ganyan po talaga kadalasan sa mga kainan may mga design design po" sabi ko.

Then finally sa wakas nandito na ako. "Salamat po manong, ako nalang po uuwi magisa. Makakabalik na po kayo" sabi ko kay manong habang pinapanpod ko papalayo yung sasakyan.

"Gosh gosh! Ayan na siya! Uy dali dali!!" Rinig ko na sigaw from somewhere. I think its Deine? "Deine! Ikaw ba yan? Oy ano na pasok na tayo!" Sabi ko. Sabay labas siya na may hawak na..............blindfold!?

"Umm hey Yomi, umm this is pat of the surprise. Pero bago yan, please wag na wag ka magaaglit sa kung anuman ang makikita mong sabihin nalang natin na, galit ka pa. Ha?" Tanong niya. Syempre ayoko ng ganun. Hindi ko alam. Pano kumg kaaway ko pala yun yung kaibigan ko na siniraan ako, niloko ako,iniwanan ako? Eh syempre baka masampal ko yun sa galit no! "No! I mean it depends! Pano kung galit na galit ako sa tao na yon!? Sabihin nyo nalang kasi sino ba?" Galit na tanong ko. Iba kasi ako magalit haha pwe! "H-hindi ah! Ay basta bahala na. For now pasok na tayo.

Pag pasok ko habang nakablindfold malamang di ko alam nangyayari pero wow ha, sumakto yung kanta sa paglakakad ko? Tumutog kasi yung kanta ni Ed Sheeran na "One".

Tell me that you turned down the man
Who asked for your hand
'Cause you're waiting for me
And I know, you're gonna be away a while
But I've got no plans at all to leave

And would you take away my hopes and dreams and just stay with me?

Luuhh? Nakablindfold pa rin ako. "Uhh deine. Deine. Deine!?" Sigaw ko. "Uy di ako nagbibiro ayusin nyo tong surprise niyo sakin." Sabi ko pa. "Okay sabi mo eh." Sabi niya habang tumatawa sila ni Talia? Siguro. Inopenn na nila yung blindfold ko at siya ang nakita ko.

All my senses come to life
While I'm stumbling home as drunk as I
Have ever been and I'll never leave again
'Cause you are the only one
And all my friends have gone to find
Another place to let their hearts collide
Just promise me, you'll never leave again
'Cause you are the only one

Take my hand and my
Heart and soul, I will
Only have these eyes for you
And you know, everything changes but
We'll be strangers if we see this through
You could stay within these walls and bleed
Or just stay with me
Oh lord, now

All my senses come to life
While I'm stumbling home as drunk as I
Have ever been and I'll never leave again
'Cause you are the only one
And all my friends have gone to find
Another place to let their hearts collide
Just promise me, you'll always be a friend
'Cause you are the only one

I'm stumbling off drunk, getting myself lost
I am so gone, so tell me the way home
I listen to sad songs, singing about love
And where it goes wrong

All my senses come to life
While I'm stumbling home as drunk as I
Have ever been and I'll never leave again
'Cause you are the only one
And all my friends have gone to find
Another place to let their hearts collide
Just promise me, you'll always be a friend
'Cause you are the only one

Lumuluha pa din ako. Di ko alam kung bakit. Pero bat ganon? Ang unamg pumasok sa puso ko ay galit. Galit sa kadahilanang iniwan niya ako sa sobrang tagal. Na ako isip nang isip habang siya nagpapasaya. Na nakita ko na nakikipagflirt siya sa kaibigan ko at nagawa pang sabihin na ang tanga ko daw kasi naniwala ako eh joke lang yun at alam daw niya na ako ajg kausap niya. Lahay. Galit pa rin ako. Kaasar!

"SLAP!" Nasampal ko siya nang di ko alam. Yung puso at isipan ko nalang ang kumontrol sakin. Sa tinagal mong nawala at nangiwan, ngayon nandito ka na naman? Ha!? Bakit nawala na ba yung mga nilalanade mong babae!? Ha!?" Wala na akong magawa sinabi ko na lahat, lumuluha pa rin sa galit.

"Look, theres been a misunderstanding. Hindi kita niloko--" sabi niya. "Anong misunderstanding? Diyan ka na nga. I dont have time for someone like you." Sabi ko at lumakad papalabas ng pinto ng Starbucks ng umiiyak. "Damn it! Sa dinami dami pa Yomi bakit siya pa! Ha ang tanga mo!" Sabi ko sa sarili ko.

Pero kay naalala ako na narinig ko mula sakaniya. "Kung alam mo lang. I will always love you"na narinig ko mula sa bulong ni Zach. Anong kung alam ko lang? May nangyari ba na di ko alam? Ay erase erase! Nevermind. What's done is done. Masakit ang ginawa niya.

Getting Back Together #JustWriteItTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon