Getting Back Together #JustWriteIt

Chapter Nineteen

"Make good decisions so in the end you will not regret it."

Yomi

Bakit ba palagi nalang ganito. Sinusubukan ko naman maging matibay pero wala! Iyakin pa rin ako. Heto nga ako oh, naaka upo lang, umiiyak. Sinabayan pa ng ulan yung pagiyak ko.

*sob* "B-bwiset talaga. Bakit kasi kailangan pang ipaalala. *sob*

"Tss. Nandyan ka lang pala. Tignan mo umiiyak ka pa rin. Akala ko pa naman nagbago ka na, hehe." sabi ni Zach.

"H-hindi ako umiiyak ah! Nabasa lang ako ng ulan!"

"Tss. Nabasa? Eh bakit yung mukha mo lang? At tsaka ano nanaman bang iniiyak mo dyan? Yung sa nakaraan ba?"

"Hindi ah! Naiiyak ako kasi nakakainis na yung echoserang yun! Sigaw ko.

"Ayaw no naman sabihin ung totoo eh. Halika sumama ka nalang." hinatak nya ako.

"Saan mo ako dadalhin?"

"Basta! May papakita ako sayo. Hm? Just forget about our past. Please. Friends remember?"

"Oo na. Tss." sumama na ako sakanya at sumakay kami sa taxi kasi naiwanan daw niya yung kotse niya. Naisip ko tuloy sila Drew. Hahaha hindi nila alam na naiwanan na sila pero im sure masaya yun. Parang nakadate na rin niya yung cush niya.

"Dito? Bakit dito? Alam mo to?" nakarating na kami. Pinunta niya ako dito. Dito na yung may wishing well at walang masyadong taong nakakaalam. Tumigil na rin yung ulan.

"Hindi ba nagwiwish ka dito. Go ahead make a wish again. Para masaya na ulit."

"Pano mo...?"

"Hindi mo nga siguro alam. That time nung nilayuan niyo ako, sinundan pa rin kita. I thought that it would change everything pero hindi rin pala. Alam mo na...."

"Sinundan mo ako?" sinundan niya pala ako? He must be sincere back then. Ay hindi hindi! Hindi pa rin! Nasaktan na ako eh.

"Mm. Wish na"

"Ayoko. Hindi na pwede." sabi ko.

"Anong hindi na pwede? May limit ba ang pagwiwish? Dali na kasi." sabi niya.

Hindi pwede kasi pinangako ko sa sarili ko na isang wish nalang. Yun nalang. Kasi ayoko na maghangad pa ng iba bukod dun. "Sorry pero may wish na kasi ako eh. Wish na hindi pa natutupad at gusto ko matupad muna yun bago ako magwish agad. Para matupad" sabi ko.

"Psh anong paniniwala yan. Why so naive ah?" yan nanaman siya.

"Anong naive! Tss! Ni hindi mo nga alam winish ko eh! Dyan ka na nga babalik nalang ako." sabi ko.

"Teka antayin mo ako!" pero habang naglalakad ako bigla nanamang bumuhos ang ulan. Noooo bawal ako sa ulan! Madali ako magkasakit.

"Ahhh ulan! Nababasa ako!" sigaw ko habang tumatakbo naghahanap ng masisilungan.

"Yah! Stop it right there! Wala ka ring masisilungan" sigaw ni Zach.

"Eh ano! Do you care!? Bat pa kasi dinala mo ako dito!"

"Ikaw na nga tong... Ah forget it! There! May bubong dun!" turo niya.

Tumakbo agad kami dun sa may silong. Geez may sakit na ako nito mamaya. *shivers*

"Wag mong sabihing, nilalamig ka na?"

"A-ano tingin mo s-sa akin ngayon? Ma-masama sa akin ang ulan!"

"Aiish! Bakit ba ganyan ang mga babae! Akala ko pa naman sa pelikula lang to nangyayari!" sabi ni Zach. Binigay niya sakin yung jacket niya.

"M-may sinabi ba kong ibigay mo yan sakin. Psh!"

"Edi wag! Ayaw mo pala eh" sabi niya.

Grrrrrrr. Grabe ang lamig. I hate this feeling.

*splash!* *shivers* "brrrrrr...." Napaupo na ako. Hindi na kinaya ng mga tuhod ko sa sobrang panginginig.

"Yomi! Okay ka lang!? Huy! Kasi naman dapat tinanggap mo na yung jacket ko eh nabasa ka pa tuloy lalo." tinulungan niya ako tumayo.

"Ah!" napasigaw ako. Napaupo ulit ako kasi nanghihina ako pero this time sinalo niya ako. Nawalan na ako ng malay.

Zach

"Yomi! Yomi! Yomi dumilat ka!" sabi ko. Nakakainis ang tanga mo Zach. Dapat binigay mo na kasi yung jacket.

Kinapa ko yung ulo niya, mainit. Sobra. (masama sa akin ang ulan) naalala ko yung sinabi niya.

Kinuha ko na agad yung phone ko at nagpasundo sa driver ko. I can do nothing but to take her, kahit magalit pa siya. I want to protect her kaso nasaktan ko siya. Pano pa yun?

"Zach n.....nanghi....hina ako. Tulungan mo ako please....." sabi niya bago pa siya tuluyang pumikit. Oo Yomi tutulungan kita. Pangako ko yan.