"Being a good girl has it's advantages because being nice never goes out of style." -Taylor Swift
Yomi
*Tugsh!*
"Ahhhh!" Narinig kong sigaw. Sigaw ng bata. Kaya ako nagising eh, tsk!
"Aray! Aray ko po! Ashhh! Ang sakit ng ulo ko!" Napasigaw ako sa sakit. Ano ba kasi nangyari? At bakit wala ako sa kwarto ko? Nasaan ako? Sino tong bata na to? Ano ba nangyayari!?
*creeak!* may nagbukas ng pintuan. Ah! Si "Zach!?" Bat nandito tong lalaki na to ha? Nasan ba ako!? "Ba-bakit ka nandito? Bakit ako nandito din ha? Anong nangyari!?" Tingin sa baba ko. Hmph! Mukhang wala namang masamang balakin to no!
"Anong bakit ako nandito? Ito na ngang nagmamagandang loob ikaw pa ang galit?" Eh sa hindi ko nga alam eh.
"Malay ko ba! Ano ba kasing nangyari? At sobrang sakit pa ng ulo ko!" Sigaw ko. Ano nga ba nangyari? Footspa naman oh bat wala akong maalala?
"Masakit ang ulo mo?" Lumapit sya sakin. "Nakainom ka ba nun?" Tanong nya.
"Ano...saan ba? Wala nga akong malala" sigaw ko. Naiinis na ako wala man lang akong kamalay malay dito! Ano ba Yomi help yourself!
"Wala kang maalala? Tsss mukhang uminom ka nga. Halikana kumain ka na muna. Migraine lang yan!" Aba nakuha pa talagang sumigaw. Pasalamat ka Zach nasa bahay mo ko kundi naupakan na kita. Tsss!
"Oo na!" Habang nagdadabog.
Bumaba na ako at nakita ko, wow ang ganda ng bahay nila...este mansion. Hmph! Mas maganda ung amin no! Nakaabang na yung mga maids nila. Nandun din...mommy nya kaya yun?
"Maupo ka hija. Kain tayo." Sabi nung babae. Looks like it. Baka nga mommy niya. In fairness ah ang ganda niya at makinis pa rin. Parang bata pa rin kahit matanda na ang anak niya.
"Thank you po." Sabi ko. Oo marunong naman ako makisama sa iba no. I have manners! Kung wala ako nyan hindi naman ako matotop 1 sa school dati dba?
"Hija, matagal mo na bang kilala si Zach? mukha kasi eh. Hindi nga minsan nagdala ng babae yan dito kahit na.... may pagka playboy ang anak ko." Say what? Playboy? Ah! Kaya pala ah! Now i know! Anyway...
"Ma naman! Masakit pa ang ulo niyan! Tsaka isa pa---" tss pangunahan daw ba ako.
"Sorry for interrupting." With matching fake laugh. "Hindi po no. Actually um....right! Nagkakilala lang po kami dahil isa siya sa shareholders ng kompanya po ng dad ko." Ano ba tong pinagsasasabi ko? Pati ba naman yon? Stop it Yomi you're not good at lying!
"So meaning? You're the daughter of the president!?" Hahahha bigla ka no? And oh yes ako nga.
"Yes. Ako nga po kaya po kamk nagkakilala, and siguro bilang pasasalamat at bati tinulungan ako ni Zach." Siniko ko si Zach. Senyas na sumangayon sa akin. No need to bring back the past.
"Ah yes! Siya nga po ma. Alam niyo na para din makasipsip hahaha" tsss hindi rin marunong magsinungaling tong isa na to.
Tinapos na namin ang pagkain. Grabe so much pressure habang kumakain kasama ang nanay niya. Bwiset! Hindi naman ako ganito kaso nakakahiya naman kung bastusin ko ang nanay ni mokong.
"Ummm mauna na po ako may mga trabaho pa po kasi akong aasikasuhin eh at isa pa po hindi alam ni dad to. Thanks for everything." Sa totoo lang, wala akong trabahong aasikasuhin at obviously, my dad doesnt even care! Sobra sobra na ang mga kasinungalingan ko! Geeeez!
"Bakit hindi mo siya ihatid since magkatrabho naman kayo dba?" Tanong nung mama ni Zach sa kaniya.
"Uh no need to worry for that. Pl----"
BINABASA MO ANG
Getting Back Together #JustWriteIt
Teen Fiction"Bakit ba ang daming pa-fall sa mundo!?" yan nalamang ang palaging tanong sa sarili ni Yomi. Ilang beses na siya nahulog at ilang beses na rin siyang hindi nasalo. Buti na nga lang hindi pa daw siya patay. Nagsimula ang lahat sa simpleng lokohan...
