Getting Back Together #JustWriteIt

Chapter Nine

Note: once again nagpapasalamat po ako sa mga nagpapatuloy magbasa at magvote (kahit konti lang) at kahit nagbabasa lang kayo okay na yun. ^_^

" A broken heart is like getting shampoo in your eyes. It feels for a while like you'll never see again, but after a few tears you get over it."

Yomi

*yesterday's tragic*

Bago nangayari ang lahat sa kasalukuyan, narealize ko na may nagbago na pala. Nagbago sa buhay ko at sa relasyon. Relasyon sa mommy ko. Nagbago na kasi yunh ugali niya.

Sabi niya rin dati, bago ko pa man talaga marealize na nagbago siya, na ganun daw talaga pag hindi na nagkakaroon, madalas mainitin ang ulo. Kaso kahit anong gawin ko, yung nangyari sakin kagabi ay bumaon ata.

"Hay ewan. Di ko na alam gagawin ko sa yaya ng kapatid mo. Huwag mo na ako guluhin maawa ka." Nasabi niya sakin habang may sinasabi lang ako sa kaniya na hindi naman gaanong importante. Sa isip isip ko nung una, ganyan lang si mommy kasi yung yaya ng kapatid ko hindi pa bumabalik sa bahay namin eh kailangan namin siya dahil walang magaalaga sa kapatid ko.

Then later on, iniwanan niya ako sa kapatid ko. Aaminin ko di ko alam kung bakit naawa ako pati sa kapatid ko. Mahal na mahal ko rin naman kasi yung kapatid ko. Kaso baby pa lang siya eh. Long story.

Naisip ko na, masakit din pala. Yung palagi nalang ako yung nasisisi sa huli kasi wala namang ibang pwede. Na ako palagi yung tinatawag pag may kailangan lang. Yung konting pagkakamali ko lang magagalit na sayo agad. Sa isip ko, tao din kasi ako. Hindi manhid, marunong huminga, at marunong masaktan.

Dun ko narealize na nagbago na si mommy. Hindi na siya yung tulad ng dati. Inisip ko baka ako yung nagbago pero hindi eh. Oung nagbago ako edi sana wala na sakin yung mga kaibigan kong tapat. Inisip ko baka ako nagkamali pero hindi. Minsan pag may problema si mommy kay daddy pati ako damay nanaman. Bakit? Kasi pag mainit na ulo ni mommy at ayaw ng gulo kaymdaddy syempre sa akin ang bagsak.

So after ko magdecorate ng kuwarto ko kasi bago yung kwarto ko, bumaba ako para magtoothbrush at panoorin sana yung MockingJay with daddy kasi promise niya yun sakin. Siguro akala ni mommy wala lang yun sakin kasi dati pag napapagalitan ako nun, binabalewala ko lang kasi alam niya na hindi ako masasaktan then batimna kami. Pero ngayon hindi na, mahirap na kasi ngayon dama ko na yung sakit.

Habang pababa ako "magstay ka pa sa baba?" Tanong niya na para bang wala siyang sinabing masakit kanina. Then i answered with my lonliest voice cause i cant help it anymore. "Manonood kami ni daddy eh. Goodnight." Sabi ko sa mababang tono. Hindi na yung dating "Goodnight!!!" Na masaya.

Nung gabi na yun after namin manood ni daddy syempre patulog na ako, nagdasal ako. Sana wag naman ganito ayoko magbago si daddy. Siguro tama nga po si Deine na masyadong nega si mommy. Pero hindi ko rin alam gagawin ko. Ayoko siya magbago at ayoko ng ganto. Ganto na kailngan pa naming pagusapan. Ayoko kasi ayoko o hindi pa ako handang ipaalam kung ano na ung loob ko. Durog na nga wawasakin pa. Gaano pa kasakit?

*end*

Zach

"Jeez. Sa tingin mo Drew hindi ako sasampalin ng ate mo after she sees me like this holding a boquet of flower for her?" Tanong ko kay Drew. Seriously what am i thinking? "Umm that depends on her. You know she's like Katniss Everdeen. The girl on fire who cang be known all the time." Sabi niya sakin. "Hahaha galing mo talaga but thats not comforting. Kinakabahan ako dude." Sabi ko. "Guys ready in 10 mins" sabi ni Deine. "Exciteeeeeed!" Sabi ni M.

Yomi

"Miss Yomi ano po ba't naisipan ninyo mag Starbucks sa Intramuros? Eh kaylayo hija" sabi ni Manong driver. "Ah, sorry po talaga tong mga kaibigan ko po kasi may surprise daw" sagot ko. "Sorpresa ba kamo? Eh nako mukhang maganda iyan ah. Sakto sayo para makalimot muna sa problema mo sa mommy mo" sabi ni manong sakin. Hayy eto na naman. Ang sakit.

[Deine calling]

"Malapit na!"

[Dalian mo bes. Gutom na kami!]

"Oo na haha! Nandyan ba si Talia?"

[Yup. Ikaw nalang talaga. Nasan ka na ba?]

"Intramuros na papasok na kami sa pasukan yung sa may parang arch"

[gosh malapit na nga! Ge bye!]

"Pero teka bat ba tinatanong niyo kung nasan na ak--" ay bastusan binabaan ako ng telepono? Ganun ba kagrabehan yung surprise nila? Haha!