Note: hahaha! ^_^ di ako makapaniwala na chapter eight na ako. Since tinanggal na po ng wattpad ang dedication diretsuhan nalang po ako magpapasalamat dito sa mga bumoboto! Salamat po! Kahit konti pa lang tiwala lang haha! Sorry po kung mabagal ako magupdate busy sa school eh pero sa bakasyon promise agaran yan haha!
" Life is like a maze. You don't know which path leads where. Sometimes you take the wrong path and have to turn back and start again."
Zach
Damn it. I know this isnt right and she doesnt deserve this but sh*t what can i do. I dont wanna face her like this. I dont want her to see me weak.
Yesterday's conversation
"Kuya hindi mo alam kung gaano na nalulungkot si ate Yomi. Actually hindi niya naman talaga ako pinapunta dito para lang sayo. Hindi siya ganung klaseng babae. Ang layo from Valenzuela to Bulacan." Sabi ni Drew sakin, galit.
"Anyway, the thing is makipagusap ka na before its too late. Bahala ka ikaw din. Alam ko mahirap yang pinagdadaanan mo, pero mahirap din magpakatanga" sabi pa niya sakin. Wow ha, grade 6 pa lang to pero lalim makahugot.
"I know but its been 2 months. Baka mamaya sampalin na niya ako or iwasan or layuan or buhusan ng tubig or murahin or awayin or--" bago ko pa tapusin pinutol na niya "or kakausapin mo siya at magpapaliwanag." Sabi niya sakin.
Tama si Drew. Nasaktan ko siya. Pinagmukha ko siyang tanga and she really doesnt deserve this. Hay Yomi kung alam mo lang.
Calling Drew and Deine
[Drew i need your help together with Deine. I wanna make it up to Yomi....]
Yomi
Hayss ang tagal naman nila. Kanina pa ako dito sa loob ng Dunkin' Donuts pero wala pa sila. Anyare?
[Deine Calling....]
"Oy ano na? Nasan na kayo kanina pa ako dito. Umalis na nga ako sa dunkin donut kasi ang tagal ko na daw doon kaya nandito ako sa park. Nasan ba kayo?"
[Yomi sorry talaga. We've changed our mind. Nandito kami sa Intramuros sa Starbucks, come quickly please. Dress nicely.]
"Why so sudden? Ang layo niyan ah! Sige papahatid ako sa driver ko. Pero pati yung damit? Ano ba kasing meron?"
[Uy wala ah. Gusto lang talaga naming mapasaya ka. May surprise kami eh] at may nairnig ako bumulong si M ata sabi "bat mo sinabi!?"
"Haha surprise pala ah, nadulas ka. Sige siguraduhin niyo nalang na mapapasaya ako niyan."
[O baka mapapaiyak] then call ended. Mapapaiyak? Bakit kaya?
BINABASA MO ANG
Getting Back Together #JustWriteIt
Teen Fiction"Bakit ba ang daming pa-fall sa mundo!?" yan nalamang ang palaging tanong sa sarili ni Yomi. Ilang beses na siya nahulog at ilang beses na rin siyang hindi nasalo. Buti na nga lang hindi pa daw siya patay. Nagsimula ang lahat sa simpleng lokohan...
