Kırmızı Araba

Upuzun bir bölümle karşınızdayimm :) Uzun bir ara oldu farkındayım bunu uzun bir bölümle telafi edebileceğimi düşündüm :) Bana kitap hakkında ne düşündüğünüzü yazın. Fikir önerilerinizi de bekliyorummm...

“Neden bana söylemedin?” dedim. Tabi ki sesim fazlasıyla şaşkın çıkmıştı.

“Hatırlarsın diye düşünmüştüm. Hayatından hiç çıkmam diye düşünmüştüm oysa ki.”

Ben o zamanlar 5 yaşındaydım be adam nereden hatırlayayım seni? Ama hatırlıyorum işte. İlk aşkım şu an tam karşımda duruyor. Küçükken buraya o yaz gelmek hiç istememiştim. Çünkü benim için yeni bir yerdi. Kimseyi tanımıyordum. Yalnız kalıcam korkusuyla babamla inatlaşıp durmuştum. Burayı sevme nedenimin o olduğunu ne çabuk unuttum ben? Buradaki ilk arkadaşım oydu. Sadece tek bir sezonluk gelmişti. Ayaz Berk! Benim kahramanımdı. Onu bir daha göremeyeceğimi söylediğinde ona bir söz verdirtmiştim. ‘Bir daha birbirimizi gördüğümüzde evleneceğiz! Söz ver Berk!’ çocuk aklı işte. Bu adamın bunu ciddiye alacağını bilsem söyler miydim hiç?

“Neden sustun?” iç sesimle konuşmamı bölmesene be adam eskiyi hatırlıyoruz şurada iki dakika.

“Hatırlıyorum…” dedim sadece. Oysa ki içimden ‘fil hafızası varmış sende çocuklukta kaldı onlar cicim’ demek geçse de sustum. Bu hala çocuk olan adamı üzmek istemedim. Sonuçta karşımda duran adam benim Berk’imdi…

“Hatırlayacağını biliyorum. Gördüğüm en sümüklü ve cadı kızdın. Ayrıca her kız gibi bebeklerle değil arabalarla oynardın. Ojelerini saymıyorum. Tek kızsal yanın ojelerindi…”

Tövbe tövbeeee! Bu adam bu kadar detayı nasıl hatırlıyor? Ben neden şaşırıyorum ki! Bu adamdan her şey beklenir.

“En çok oynadığın bir araban vardı. Asla bana oynatmazdın. O son gün onu bana vermiştin.” Bunu diyen ben miydim?

“Verirken de geri döndüğümde alıcağımı söylemiştim.” Ben bu detayı nasıl unuttum?

“Ben öyle bir şey hatırlamıyorum Ayaz!”

“Benimle tartışmak istemezsin Göksu hafızama güven bence”

“Hayatım boyunca senin kadar tehtitkar birini görmedim! O zaman çocuktuk geçmişte kaldı boşversene. Bunca sene geçti aradan unut artık. Çocuktuk!!” Ben neden bağırıyorum?

Yo yo yo bunlar o arabayı hala çanta taşıdığım ve hiç yanımdan ayırmadığım için değil.

Ayaz sinirlenmiş gibi duruyordu. Yok yok daha çok kırılmış gibiydi. Gerçekten evleneceğimiz düşüncesine kapılmamıştı değil mi? Yani olamaz. Elbet hayatına başka biri girmiştir. Yada girecektir.

“Pekala Göksu. Madem senin için bir önemi yok. Verdiğin bütün sözleri unut. Bir daha beni görmeyeceksin. Bu gece son…”

Nasıl yanı bu kadar mı? Bitti mi? Bana aşık olduğunu söylememiş miydi? Bu kadar kolay gidebilir mi?

Of sanane Göksu giderse gitsin. Sen de bunu istemiyor muydun? İstediğin oldu işte. Düşüyor yakandan.