Kod Adı: Bay Sapık [Wattys2016 Kazananı]

-13- Seviyorsan git ısır bence!

Bölüm Şarkısı: Sagopa Kajmer- 336. Gün 

Medya: Poyraz 

Poyraz'dan

Elimdeki kâğıdı belki de on kere okumuştum. Neydi şimdi bu? Benimle uğraşma diyen kız şimdi de niye benimle uğraşıyordu? Ne yani mesajına cevap vermedim diye mi yapmıştı bunu?

Düşüncelerimi defedip Ardanın sesine yöneldim.

"Ağabey, ne oldu?"

"Hiç, hiçbir şey olmadı" dedim. Acaba bu kız bana kapılıyor muydu?

Kerem alayla güldü ve "Poyraz, Bukre ile aranızda ne var?" diye sordu. Seni ilgilendirseydi bilirdin. Ben sana Aslı ile aranızda ne var diye soruyor muyum? Hem ben ve Bukre! Ah... Hayır. Bizim aramızda ne olabilir ki?

"Sizin Aslıyla aranızda ne var?" Kısasa kısas!

Sinan da araya girip bana destek çıktı. "Harbiden ne var?"

Kerem birden sinirle "Size ne! Hem bizim Aslıyla aramızda ne olabilir ki?" diyerek hırlayıp gürlemeye başladı.

Kerem'e gülerken Arda bir anda ayağa kalkarak "Ben biraz içerde dolaşayım. Ha, bu arada bu gece eve gelmeyebilirim" dedi.

Anıl alayla gülüp "Gelme kardeşim. Sonuçta sende erkeksin" deyince hallerine güldüm. "Bu gece eve kimse gitmez zaten, herkes geceyi bir hatunla geçirir. Ev bu gece boş olur"

Hepimiz ayağa kalktık. Odadan çıkıp oyunların oynandığı bölüme gitmeliydim.

Sinan "Hadi bakalım herkes bu gece ki avını bulsun" deyip hınzırca gülünce gözlerimi devirdim.

-Saat: Gece Bir-

Bütün gece kumarhanede çocuklarla takılırken anlamadığım bir anda teker teker kızlarla ortalıktan yok olmuşlardı. Bu gece hiç keyfim yoktu ve neredeyse hiçbir kızın aç bakışlarına karşılık vermek istemiyordum. Bu canımı daha çok sıkarken hızlıca yerimden kalkıp mekânın kapısından çıktım. Kapıda ki görevliye bakıp "Hemen arabamı getirin" dedim.

Görevli arabamı getirtince arabama bindim ve sürmeye başladım.

Mahalleye geldiğimde gözlerim ilk önce Bukrelerin evine takıldı. Hala mesajlarına cevap vermemiştim. Onu sinir etmek o kadar çok hoşuma gidiyordu ki, anlatamam. Hızlıca arabamı durdurup, çıktım. Evin kapısını açıp içeri girdikten sonra ışığı açmadan salondaki balkona doğru yürüdüm. Balkona çıktığımda havayı derin derin içime çektim. Neden buradaydım? Neden şuan bir kızla zevkten havalara uçmak varken burada balkonda Bukreyi düşünüyordum? Sesli bir şekilde ofladım, ne oluyor ya bana!

"Sende mi buradasın?" sesin geldiği tarafa dönünce Keremi de yanıma gelirken gördüm.

Şaşırmıştım. Bir kızla mekândan çıktığını görmüştüm bu kadar çabuk mu halletmişti işini? Düşündüklerimi anlamış olmalı ki "Kızla falan birlikte olmadım. Sen geldiğinde evdeydim" dedi. İkimizde balkonda derin derin nefesler aldık.

"Neden?" diye sordum. Hafifçe bana dönerek sorumu cevapladı.

"Bilmiyorum. Asıl sen neden buradasın?"

"Kendime bir av bulamadım" deyip Sinan'ın dediğini hatırladım. Beyefendi kendini avcı sanıp sürekli av peşinde koşuyordu tabi.

"Sen kendine bir kadın bulamadın, öyle mi?" Çok şaşırmıştı.

"Sen buldun da ne oldu? En azından ben kızların heveslerini kursağında bırakmıyorum"

Önüne döndü ve derin bir nefes alarak konuşmaya başladı.

"Adını bile bilmediğim kızın dudaklarını öpmeye başladığımda aklıma istem dışı Aslı geldi" Aslı mı?

"Ondan hoşlanıyor musun?"

Bu sorum karşısında bana dönerek "Sen Bukreden hoşlanıyor musun?" diye sordu. Nerden çıktı bu soru? Ah! Üniversite sınavındaki sorulardan bile zordu, bu soru. Üstelik cevapsız bir soruydu.

"Nerden çıktı bu?"

"Doğruyu söyle. Ondan hoşlanıyor musun?" diye üstelemeye devam etti.

"Peki sen Aslıdan hoşlanıyor musun?" bu sefer de ben üstelemiştim.

"Hayır, yani bilmiyorum. Sadece biraz etkilenme"

"Ne zaman ondan etkilendiğini kabul ettin?"

"Ne o yoksa Bukreden etkilendiğini kendine kabul ettiremedin mi?" Nereden anladın?

"Ondan etkilenmiyorum!"

"Tabi canım, fillerde uçuyor zaten" deyip güldü.

"Bak! Sana ne kadar çok güvendiğimi biliyorsun" dedim. Nefes alıp verdim ve "Ondan etkileniyor muyum yoksa gıcık mı kaptım bilemiyorum, kafamı allak bullak etti" diye ekledim. Yaptığım ani itiraftan sonra Kerem biraz şaşırsa da kendini topladı ve konuşmaya devam etti.

"Seni tanıyorum, onu istiyorsun. Ondan etkinlendin"

"Tamam, belki ondan etkilenmiş olabilirim ama bu ondan hoşlandığım anlamına gelmez. -derin bir iç çektim- Neden başka kızlar değil de Bukre?" deyip ofladım.

"Çünkü sana fena kafa tutuyor, seni altüst ediyor"

"Beni tanımıyor. Beni sadece zengin bir iş adamı olarak tanıyor. Yirmi dört yaşında olmasına rağmen defalarca ölümden dönen beni tanımıyor. O sadece kimsenin onu tanımamasını sağlayan Poyrazı tanıyor." Haklıydım! Bukre gerçek beni tanımıyor.

"Peki, tanımasını ister miydin?" Ona bu fırsatım tanımak istemiyorum.

"Hayır! Hayatıma giren hiçbir kıza tehlikeli ve karanlık yanımı göstermedim. Bukreye mi göstereceğim?"

"Senden uzaklaşacağından mı korkuyorsun?" Bu soru karşısında afallasam da cevap verebildim.

"Bilmem. Bukre diğer kızlar gibi değil! Elinde olsa mesajına cevap vermedim diye beni kurşuna dizer"

"Mesajlaşıyor musunuz?"

"Galiba, benim telefonumdan Ebruya mesaj atmış. Neler neler demiş, bir an mesaj atanın Bukre olduğunu bilmesem kıskanmış derdim" Gerçektende derdim.

"Belki de kıskanmıştır?" Ah, hayır! Bukreden bahsediyoruz.

"Bukre?" biraz düşünüp "Neden olmasın?" diye sordu.

"Çünkü hayatın siyahken mavi hayaller kuramazsın oğlum bir öğrenemedin" kurduğum cümleyle gurur duyarken balkonun ne kadar sessizleştiğini fark ettim. Sessizliği bozan ben oldum.

"Ondan etkilendiğini nasıl anladın?" bana bakıp hafif bir gülümsemeyle sorumu cevapladı.

"Bana bakıp bir gülümsedi sonra Allah belamı verdi zaten" öyle bir söylemişti ki kahkaha atmadan duramadım.

"Sen aşık olmadığına emin misin?"

"Değilim. Daha önce sadece birkaç kıza böyle şeyler hissettim. Fakat Aslıya hissettiklerim daha ağır basıyor" Bizim oğlan zaten Keremdi bir de üstüne Mecnun oldu.

"Seviyorsan git ısır bence Kerem, köpek gibi sevdiğini oda anlasın" deyince karşılıklı güldük.