Sevgilim..|| CEMCEL

•3•

Yarenin anlatımı ile..

Her zaman ki gibi berkeye bakıyordum. Denizin yanına geçti ve oturdu. Her hareketinu ezbere biliyordum. Her gün cemre gelmeden onu izliyordum. Biliyorum platonikliği.. Ne kadar acı verdiğini..

Cemre benim en yakın arkadaşım. O ağlayınca beraber ağladık, o gülünce beraber güldük. Biz herşeyimizi birlikte yaptık. Orta okul'dan beri arkadaşız. Aynı liseye gelince dahada iyi anlaşmıştık. Yaklaşık 4 yıldır yakın arkadaşız.

Cemre yanıma oturunca hafifçe gülümsedim ve elimdeki kahveyi uzattım. O da hafif tebbesüm ile aldı. Berke'ye daha bakmadım. Değil cemre kimsenin öğrenmesini istemiyorum. 

"Cemre ben diyorum ki....."

~~

"Olur mu öyle?"

"Yani deneyenler olmuş ama bende tam bilmiyorum" dedim cemreye doğru. Dün ki olaydan etkilendiği için denize bir yoldan açılmaya çalışıyordu. Ama nasıl olacağını henüz kendisi bile çözememişti. Bende ona böyle bir fikir ile gelmiştim - fikri söylemedim ama denizin fikri ile aynı -

Cemre elindeki kağıda yazmaya başladığında ben sadece onu izliyordum. En sonunda yazması bitince bana verdi ve sesli bir biçimde okudum.

"Merhaba sevgilim, beni büyük ihtimal tanımıyorsun.. Ben seni platonik olarak seven biriyim.. Sana platoniğim evet, ama bu 1 gram bile sevgimden azaltmıyor. Sana bunları yazacak cesaretim yok, o yüzden bunları kimse bilmiyor sevgilim.."

Hızlıca sınıfa çıkıp kağıdı denizin sırasına bıraktık ve zilin çalması ile sınıfa gittik...

Hığk.. Ne şeyi ya kısa kısa bölümler mi yazıyorum? Evet smgjmnm.

Neyse sizi tutmim diğer bölümü yazim bb.

Sizi seviyorm.