Bölüm 9 Hoşgeldin Kalbime

65 3 0
                                    

Tüm eşyaları arabaya yerleştirdik.Beyaz son model arabası tam da Tanın boyutlarına göreydi. Son çantayıda bagaja koyunca hızlıca kapıyı kapattı. Arabanın yanına geçince plaj çantamın yerde olduğunu gördü. Gözlerime baktı soru sorar gibi.. Sonra sessizliği bozdu

" Hadi Almina seni ben bırakacağım" bu kararı kendi başına almıştı bana sormamıştı. O an şunu anladım ne kadar ona hayran kalsamda her dediğini yapan kadınlardan olamazdım ben.

"Teşekkürederim gerek yok ben taksiyle dönerim" yüzünde o kadar şaşkın bir ifade vardı ki çok yanlış bir şey söylemişim hissi uyandırdı bende..

" Beni kırmadın bugün geldin sayende harika zaman geçirdim ve hiç bir gidişin gelişin gibi olamaz artık, seni ben bırakacağım yoksa hala benden çekiniyor musun?
Off her seferinde beni zayıf noktamdan vurmayı nasıl başarıyordu.

Arabanın arka kapısını açtım ve plaj çantamı arka koltuğa bırakırken camdan yansımasını gördüm. Gülümsüyordu...

Yoka çıktığımızda çantamdaki telefonundan mesaj sesi geldi o ana kadar telefonu hiç eline almadığım aklıma geldi. On sekiz cevapsız arama on iki mesaj..

"Beni öldürecek"

Bunu sesli söylediğimi Tan bana döndüğünde anladım. Kaşları çatıldı

"Kim" kısa ve net sormuştu ona cevap vermeye vaktim yoktu hemen Büşrayı aradım.

"Sen sen nerdesiiiinnnnn? Seni ne kadar merak ettim biliyor musun? Nerdesin herşey yolunda mı?

"Büşracım iyiyim canım, üzgünüm teknede telefon çantamda kalmış şimdi Tan beni arabayla bırakıyor"

" Bu kadar basit değil Almina hanım geldiğinde konuşucaz"

Evet bana Angel yerine Almina dediğine göre sağlam fırça yiyecektim. Dudaklarımı ısırdım.

"Tamam canım evde görüşürüz"
Şimdi Tana açıklama yapmam gerekiyordu ama o benden önce davranmıştı.

"Seni düşünen bir arkadaşının olması ne güzel. Demek bu kadar çekindin benden ve arkadaşına seni yoklamasını söyledin bari teknenin plakasınıda verseydin" deyip kahkahayı bastı.

Bak sen şu ukalaya birde dalga geçiyor koltuğumda ona dönerek oturdum ve vuruş cümlemi savurdum

"Siz bu durumlara alışık olabilirsiniz belki de her hafta sonu misafiriniz de vardır ancak ben kimseye güvenmediğimden ve bu tarz tanışmalara karşı olduğumdan elbette bir arkadaşımın durumundan haberdar olmasını istedim ki o bir arkadaş değil sadece benim can dostum"

Uff bu cidden ağır olmuştu. Yüzü gerilmiş kaşlarını çatmış ve direksiyonu iki eliyle sıkıca sarmıştı. Bir an için ürperdim arabayıda hızlı kullanmaya başladığında bağırmasını bile bekledim ve ne söyledi biliyor musunuz? Hiçbirşey..

Bana sinirli olarak birşeyler söylemesi çok daha iyiydi çünkü şuan sessiz kalması sanki söylediklerimi doğruluyordu benim de yüzüm asılmıştı.

" Yolu tarif eder misin"

Onca sessizlikten sonra benden kurtulmayı seçmişti hiçde umrumda değil tamam mı?

"Suadiye ye doğru gidelim"

Suadiyeye doğru döndüğümüzde tam yolu tarif edecektim ki yolu biliyormuş gibi bir sağa bir sola döndüğünde

"Tan ters yöne gidiyoruz"

"Senle düz yolu bulmak için önce biraz ters gitmek gerekiyor"

Bir dakika! Laf mı soktu bana? Tam dudaklarımı aralamış bir şeyler söyleyecektim ki arabayı park edip indi. Şaşkın gözlerle ona bakıyordum. Dışarda beni bekliyordu kapıyı açıp indim aslında araç o kadar yüksektiki atladım demek daha doğru olur. Koşarak yanımıza bir görevli geldi

"Adresinde Yokluğunu Kıyamet Bilerek"  AlminaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin