Kadir ve Büşra böyle ne kadar sohbet ettiler farketmediler zaman su gibi geçiyordu ikisi içinde ikiside çimlere uzanmış Büşra elindeki minik papatyayı bir sağa sola çeviriyordu kadir de ona sevimli bakışlarla eşlik ediyordu.
Büşrayı dinlerken hiçbir sorununun aklına gelmediğini farketti Kadir.
Oysa çok ciddi bir sorunu vardı bir süredir bu sorundan uzaklaşıp bir süre yurtdışında yaşamak içinde ingilizce öğrenmek istemişti.
"Daldın"
"Biranlık yoksa anlattıklarını harfiyen anlatabilirim"
"Peki bakalım mutlu musun? Yani yaşadığın hayattan?"
Kadir çok uzaklara daldığı gözlerle sessizleşti.İçi sıkılmış gibiydi.Derin bir nefes aldı ve o soruyu değiştirip Büşraya sordu
"Sence nasıl bir hayatım var"
"Herkes tarafından tanınıyor olmak kolay olmamalı ama eminim eğlenceli yanlarıda çoktur mesela az önceki olayda ki sevilmek çok hoş"
Kadir hafifçe gülümsedi ama soruya cevap vermedi.
"acıkmadın mı hala sen bakimm?"
"Aslında temiz hava iştihamı kabarttı birşeyler yesek mi?"
"Kesinlikle"
Yerden kalkması için elini uzattı Büşranın uzattığı eli sıkıca kavradı ve yerden kalktıktan sonra da bırakmadı Büşra elini çekemedi, çekimine kapıldığı bu adamın yanındaki huzurla sarhoştu, ayılmayada niyeti yoktu.Bisikletlere kadar el ele yürüdüler bisikletlere binip merkeze indiler tekrar saat yediyi geçiyordu yemek yiyebilecekleri bir yer bulup sipariş verdiler üzerine tatlı olarak kremalı bir pasta istemişlerdi.
Garson pastayı getirdiğinde daha servis yapmadan Kadir parmağını kremaya daldırıp Büşranın burnuna dokundurdu Şakın garson ve Büşra çok komik görünüyorlardı.Şimdi tam bir pamukşeker gibi oldun Büşra deidğinde kıkırdadılar.
Garson sadece Ünlü birinden alacağı bahşişe odaklanmıştı sanırım gülmedi bile Kadir cebine bişiler sıkıştırdıktan sonra gülümseyebildi.Herkesin ondan bir beklentisi vardı sanırım karmaşık yanlarından biri buydu.
Geziye çıkan başka bir üniversiteli grup önlerinden geçerken kızlardan biri çığlığı bastı
"Kadir Sandıç burdaaaaa" Diğer arkadaşlarıda şimdi bize bakıyorlardı burnumda kremayla ne kadarda komik göründüğünü düşündü Büşra...Kadir is tam tersi sakince peçeteyle uzanıp kremayı sildi.Şimdi bu beş kişilik grup masamızın yanındaydı .
KAdir ayağa kalktı hepsiyle tokalaşırken ilk çığlığı basan genç kız kollarını açıp sıkıca sarıldı.Büşra hem gülümsüyor hemde derinlerde bir yerde bu durumdan huzursuz oluyordu ama kendi kendine kızdı ona sahip değildi ve öyleymiş gibi yapmaktan hemen vazgeçmeliydi.
Kızlar fotoğraf çekmesi için makinayı Büşraya uzattıklarında ters bakışlar attı Büşra yinede gülümseyerek makinayı al ve
"herkes gülümsesin çekiyorum" dediğinde KAdirin eli üniversiteli kızın belini sarıyordu makinanın kadrajından bu pozu çekmek Büşra için işkenceye dönüştü üç poz çekip makinayı verdi.
Kadir Büşranın huzursuzluğunu çok iyi anlamıştı ama oınun yaşantısı böyleydi.Kızlar gittikten sonra bir müddet sessizce yürüdüler sonra sessizliği bozan Büşra oldu.
"Artık gidelim mi?
Kadirin yüzü öyle bir asıldıki sıkıldınmı yoksa diyebildi sadece...
Kocaman gülümsedi Büşra KAdirde biraz rahatladı bu gülümsemeyle ...
"Hayır ama Alminayı çok yalnız bıraktım"
"aaa sahi anlatmadın ne olduğunu"
"Ayağını cam batmış pansuman yapıldı"
"Ooo çok geçmiş olsun tabi gidelim Alminada yalnız kalmasın derken Telefon yüksek sesle çalmaya başladı Almina arıyordu.
"Almina nasılsın iyimisin canım?
"Ben iyiyim ama seni merak ettim nerdesin?
"Hala adadayız canım ama şimdi vapurlara yürüyoruz derken Kadire sevimli bir bakış attı.
"Tamam canım keyfinize bakın ben sadece merak etitm"
"Ağrın varmı?"
"Hayır yok"
"KAdirinde selamı var"
"Beye ne oldu büşra deyip güldüğünde Büşra biraz kızardı KAdir adımlarını hızlılaştırmıştı rahat konuşsunlar diye..
Büşra sessizce" anlatacak çok şey var angel dedi"
"Sabırsızlıkla bekliyorum".
"Tamam canım evde görüşürüz"
"görüşürüz"
Adımlarını hızlılaştırıp Kadirin yanına geldiğinde KAdir bir kez daha Büşranın elini kavradı.Büşranın nefesleri hızlılaşıyordu sakinleşmek içinde büyük çaba sarfediyordu elinide çekemiyordu neler olduğunu anlamak çok zordu.İlk defa başbaşa kalmışlardı ve sevgilimi olmuşlardı?Yoksa anın bir getirisiydi yarın yine hocasımı olacaktı.Eniyisi hiçbirşey düşünmemek belkide gerçekten anın tadını çıkarmak en doğru şeydi.
Vapur iskelesine geldiklerinde ikisinide bir süpriz bekliyordu son vapuru on dk önce kaçırmışlardı.Büşra Kadirin elini şimdi bırakmış napıcaz şimdi napıcaz diye tedirginlikle bir aşağı bir yukarı yürüyordu..
"Canım sakin ol"
Kızfın gözlerini Kadire çevirdi
"Sen neden bu kadar sakinsin"
"Çünkü yapabilecek bir şey yok,kaçırdık"
"Neyapıcaz peki ada damı kaldık?"
"Sanırım"
Sinirli adımlarla yürümeye başladı Büşra nereye yürüdüğüne bakmadan sadece yürüyordu arkasından gelen fayton oldukça hızlıydı birden Kadir Büşraya seslendi
"Büşra sağa çekil Büşra"derken koşuyordu ama fayton çok hızlı ve gürültülüydü Büşra KAdirin sesini duymadı bile ve işte tam o anda Atların huysuzluğu yüzünden hafifçe Büşraya çarpıp onu yere düşürdü.Kadir okadar koşmuştuki nefes nefese kaldı bir kaç kişi daha koştu yanlarına ve Kadir Büşrayı kaldırmadan yerde sarıldı
"İyimisin ,iyi olduğunu söyle lütfen"
"Toparlanmama izin verirsen kalkıcam KAdir birşeyim yok"
Kadir onu duymuyordu sanki onu ayağa kaldırdı ve faytoncunun yanına gitti adama bağırıp çağırıyordu adam özürler dilesede Kadirin onu dinlemeye niyeti yokru.Sinirini adamdan alıp Tekrar büşranın yanına geldi ona öyle bir sarıldıki sanki Büşrfayı kaybetmişti de yeniden bulmuş gibiydi.Eliyle büşranın çenesini yavaşça yukarı kaldırdı sakin ve yumuşak sesle
"İyimisin" dedi
"iyiyim biraz korktum"
"Bir yerlere gidelim hemen dinlen "
Büşra çok korkmuştu ve KAdirin sarılmasında yaşadığı sarsıntı çarpışmadakinden daha büyüktü bunu bilmeyen Kadir hala çok üzgündü.Büşra ise mutlu huzurlu ve son derece herşeyden korkmuş bir vaziyette artık Kadir ne dese onu yapıyordu.Yorgundu, canı acıyordu, aşık oluyordu.Evet evet yalnış okumadınız Büşra KAdire sırılsıklam aşık oluyordu.Sadece bunu kendine itiraf etmesi gerekiyordu...
