Fall In Love With My Angel

CHAPTER 14

Chapter 14

Days left: 17...

Eli's POV

Nagising ako ng maaga para handaan ng agahan ang tatay nila Ethan. Siyempre. Kailangan yun. Tsaka para makakain na din ako. Nagugutom na ako eh. Wala naman atang pasok si Ethan ngayon.

Habang nagpapaluto ako nakaupo lang ako sa isa sa mga counter stool. Hinihintay matapos ito. Nagpapatugtog lang ako. Ng biglang may kunalabit sakin.

Lumingon naman ako.

"Oy! Good Morning Ethan!" Masiglang bati ko. Ngumiti naman ito pabalik.

"Good Morning din Eli." Sabi niya.

Sakto natapos na din sa pagluluto ng agahan.

"Manang! Pakidalhan nga po si Tito Sidney sa kwarto niya!" Sabi ko. Tumango naman si Manang. Paglingon ko kay Ethan nakakunot na ito.

"Oh? Bakit ganiyan itsura mo? Anyare?" Tanong ko dito.

"Bakit pa kailangan dalhan ng pagkain yun? Sus. May paa naman at kamay yun. Kaya niya naman bumaba." Sabi nito.

"Hoy! Ethan Tan! Yung mga salita mo! Tigilan mo nga yan! Tatay mo pa din yun!" Sabi ko.

Inirapan lang ako nito.

"Hindi ko naman tatay yun eh. Ampon lang ako." Sabi niya.

"Sus. Nagdrama ka pa. So? Dapat nga thankful ka na inampon ka niya eh. Kahit ang sungit sungit mo!" Sabi ko.

Nagulat naman siya.

"Hala! Hindi kaya ako masungit! Ang bait bait ko eh. Sus." Sabi niya at kumunot na naman ang noo. With matching pout pa. Pfftt.

"Tapos tinatawanan mo pa ako. Bahala ka nga!" Parang bata tong umalis sa tabi ko.

"Hoy! Ethan! Ethan!" Di pa rin niya ako napapansin hanggang sa makaakyat siya. Parang bata talaga Oo!

Umakyat na din ako kahit di pa ako nakain. Okay lang. T^T. Okay lang talaga. T^T.

Nadaanan ko yung kwarto ni Tito Sidney kaya binuksan ko ito. Siyempre kumatok muna ako. Nakita kong nakaupo siya sa higaan niya at nagbabasa ng libro.

"Oh. Eli. Magandang Umaga." Sabi niya at ngumiti. Kamukha niya si Cedric. Pero may pagkakahawig din siya kay Ethan. Bakit ganun?

"Ahh. Tito Sidney. Magandang Umaga din po! Kumain na po ba kayo?" Bati ko dito.

"Oo naman. Sige upo ka muna sa tabi ko." Sabi niya kaya umupo naman ako. Siyempre masunurin ako eh.

Pagkaupo ko nagsalita naman siya.

"Alam mo bang napakatalinong bata ni Ethan?" Tanong niya.

Opo. Jimmy Neutron yun eh. Ayy. Shh! Dapat pala hindi niya ako makilala.

Umiling na lang ako.

"He was so smart. To the point na kaya niyang hindi pumasok ng school. Still. Mataas ang grdaes nuya at palagi siyang nakakasagot. Yan ang sabi ng mga teachers niya sakin. In his High school. Dun siya nagsimulang mag-absent at magcutting. I really thought na impluwensiya ito ng mga kaibigan niyang lalake. Nabalitaan ko kasing mga tarantado yun." Pagsasalaysay nito. Pfftt. Grabe. Pero loko loko naman talaga to.

"But, ngayon ko lang narealize na, he's friends really helped. A big help. He became much stronger. Kapag wala kami ni Cedric yubg mga kaibigan niya ang sandalan niya. I'm still thankful." Sabi nito.

Napa-'ahh' na lang ako. Wala akong masabi eh. XD

"He was indeed a brave and smart kid. Just like his father." Sabi niya at tumingin sa bintana.