YAŞ ON YEDİ |TAMAMALANDI|

19. SARHOŞ OLAN SINIR TANIMAZ

huhuuu

selaammm

sınır da yorum geçildiği için bölümü uzatmadan atayım dedim

...oysaki okunma sayımız gün geçtikçe artıyor ve oylar hâlâ stabil :'(

benim en çok düşünerek yazdığım bölüm oldu. hem şimdi ki andan hem de geçmişte yaşadıkları andan okuyor olacaksınız. bu bölüm de daha çok Eflah ve Zerda'nın arasında bağı size biraz daha hissettirmek istedim. umarım severek okursunuzz

o zaman,

iyi okumalar!

oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın <3

19. SARHOŞ OLAN SINIR TANIMAZ

Mavi gri – ansızın gel

Dolu kadehi ters tut – beyler

Adamlar – insanın düştüğün durumlar

Akşamları yatmadan öne ne düşünür veya neleri hayal edersiniz? Zihninizdeki dünyada, neleri gerçekmiş gibi yaşarsınız? Hangi hayalin sizi öldürmesine izin verirsiniz? Ya da hangi düşünce sizi ölmekten beter eder?

En acısı da düşünmeye bile korktuğumuz şeylerin gerçek olmasıdır.

Sokaktaydım. Gece yarıları yürüyüş yapmayı severdim. Dışarıda kimse olmaz, etraf sessiz sakin: bi' ses çıkaran çöp konteynerin içindeki kedi olurdu. Adımlarım bile o kadar cansız ve sakin olurduk dışarıda olduğumu bile unuturdum. Ama en iyi yanı hava karanlık olurdu, düşünceleriniz de bir müddetten sonra o karanlığın içinde kaybolurdu.

Rümeysa'nın doğum gününün üzerinden sadece birkaç saat geçmiş ve partide olay çıkmadan kendimi karanlık bir sokağa atmıştım. Onun bir anda ortadan kaybolup sonrada geri partiye hiçbir şey olmamış gibi gelmesi bizi her ne kadar şaşırtsa da sonunda bir açıklama yapabilmişti.

"Anneannem, rahatsızlanmıştı: annem de ona bakmamı istedi, malum kendisi dağ evindeydi gelemezdi... Ben de, anneannem iki sokak ötemizde oturduğu için ona bakıp gelecektim hemen. Hızlıca gidip geleceğim için haber verme gereği duymamıştım. Geldiğimde de sizi de böyle telaşlı halde görünce de yaptığımın yanlış olduğunu fark ettim. Üzgünüm sizi de telaşlandırdım boşu boşuna."

Rümeysa'nın bu yaptığı açıklama tüm davetlileri -özellikle beni ve Özge'nin- içini ferahlatmaya yardımcı olmuştu. O geldiği gibi de parti devam etmişti.

Ama her şeyden daha önemli olan bir mesaj almıştım Rümeysa gelmeden birkaç dakika önce. Güler hanımın yazdığı mesaj hâlâ zihnimde kayıtlı olarak duran bir şeydi. En son yeni üye ocakta alınmıştı ve üzerinden ne kadar zaman geçmiş olursa olsun, kimseye güvenip bu sırdan kolay kolay bahsetmezlerdi. Yeni üye. Bilinmeyen bir numara. Hayır. Yeni bir hat numarası.

Birkaç dakika önce saate bakmak için çantamdan çıkarıp, geri koymaya üşendiğim telefonum elimde çalmaya başlayınca çıkan melodi yüzünden yüzümü buruşturdum. Bir ara şu telefonu tekrar eskisi gibi sessize almam gerekecekti.

Hızlıca arayan kişiye baktığımda, yanağımın içini dişledim.

"Efendim anne?"

"Nerelerdesin Zerda? Saatin kaç olduğundan haberin var mı? Saatlerdir aramanı bekliyorum!" diye telefonu açtığım gibi yakınmalarına başladı.