Günlük,
Bu gün kahvaltımı odamda yaptım. Nasıl mı? Hemşireye halsiz olduğumu ve kahvaltıya inemeyeceğimi söyleyerek. Bana garip garip baktı biliyor musun? Beyinsiz!
Yine el işi saatlerini katılmadım.Ve yine annem ve babama ulaşmak için çıkmam hariç odamdan dışarı adım atmadım. Anneme ulştım mı? Evet. Peki sonuç?
Sadece panik yaptı. Bana kızdı. Sonra biraz daha panik yaptı, ve yine kızdı. Ah, unutmadan! Tekrar kızdı. Abimi özlemem suç muydu? Beni buraya bırakıp giderken yüzüme dahi bakmamışlardı. Ailemden yanımda bir tek abim kalmışken onu aramasaydım da ne yapsaydım? Tanrım!
Onunla ateşli bir kavga ettim. Abim gelene kadar beni buradan çıkarmalarını söyledim fakat bunu yapmayacağını aynen şöyle açıkladı;
"Senin sikilmiş bilinç altın düzelene kadar, bu mahalleye gelmeyeceksin küçük sürtük!"
Ne diyebilirim ki? O sadece aptalın teki. Sosyal statüsü uğruna her şeyi yapabilecek bir kaltak. Sosyal statüsünün düşmemesi için kendinden küçük bir adamın altına girebilen biri.
LANET OLASICA KALTAK!
Bütün hayatımın içine etti ve beni buraya, bu aptal beyaz duvarların arasına sıkıştırdı! Hepsi kendisi için! Beni düşümdüğü falan yok! Kaltak! Kaltak! Kaltak! Bu derin balçığa batmamın asıl sebebi o!
Dayanamıyorum! Stresten bütün vücudum gerildi. Sabah kalktığımda çok acı çekeceğim.
-Ivy(!!!)...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
120 Gün ♦
Paranormal"Ben hasta değilim!" "Elbette değilsin sevgilim. Sadece bizden daha farklı ve zekisin. İşte bu yüzden bizden daha iyi duyuyorsun ya." ♦Tüm hakları saklıdır.♦ ♦Kopyalanamaz ve izinsiz alıntı yapılamaz.♦
