Günlük;
Bu gün sabah, başımda beyaz üniformalı bir hemşire buldum. Bana kendimi nasıl hissettiğimi sordu. Tanrı aşkına ne hissedebilirdim ki?!
Ona hala olan biteni anlayamadığımı söyledim ve oda bana kahvaltıya inmem için yardımcı oldu.
Tek başıma bir masaya oturdum ve kaşığımı tabağımdaki lapaya daldırıp çıkarmaya başladım ancak bir,süre sonra benim takıntılı bir piskopat olduğumu düşünecekleri aklıma gelince iğrenç görünümlü lapayı yedim. Sümük gibiydi. Evet Yedim!
Kahvaltı denen şey bittiğinde farklı bir hemşire, beni psikoloğum olacak doktorun bekleme odasına götürdü. Biraz sonra odadan kolları ve bacakları tamamen faça izleri ile dolu bir kız çıktığında odaya beni aldılar.
İçeriye girdiğimde bu odanın diğer odalardan tek bir farkı olduğunu fark ettim. İçinde beyazdan başka bir renk daha vardı. Kahverengi. Ki bu görüntü bana evimi hatırlatmıştı ve kendimi güvende hissetmeme sebep olmuştu. Büyük kahverengi masanın ardındaki yaşlı mavi gözlerle göz göze geldiğimde, bana güvenverircesine gülümsediler.
Karşısındaki yumuşak çift kişilik koltuğa oturduğumda benimle sohbet etmeye ve benim hakkında sorular sormaya başladı. Beni en ince ayrıntıma kadar öğrenmeye çalıştığını fark etmem uzun sürmemişti. Çok fazla özele giriyordu. Hatta en sonunda cinsel hayatım hakkında sorular sormaya başlamıştı ve ben konuyu rahatsız olduğum gerekçesiyle kapatmıştım. Psikolojim ile periyot dönemimin ne bağlatısı olabilirdiki? Tanrı aşkına!
Beraber iki saat geçirdikten sonra beni odaya getiren hemşireyi çağırdı. Bu iki saat içinde doktor benim hayatımın genel akışı ile ilgili neredeyse her şeyi öğrenmişti. Ben ise onun hakkında tek bir şey biliyordum ; adı Tom Herrmann'dı.
-Ivy...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
120 Gün ♦
Paranormal"Ben hasta değilim!" "Elbette değilsin sevgilim. Sadece bizden daha farklı ve zekisin. İşte bu yüzden bizden daha iyi duyuyorsun ya." ♦Tüm hakları saklıdır.♦ ♦Kopyalanamaz ve izinsiz alıntı yapılamaz.♦
