120 Gün ♦

✖ 3.Gün ✖

-3.Gün-

Günlük,

Bu gün hemşire beni bir gurup insan ile tanıştırdı ve onlar ile birlikte el işi dersine katıldım. Alçak ve yuvarlak bir beyaz masa da oturduk. Masada yeme bozuklukları gibi her tür sorunu olan insan bulabilirdin. Emin olabilirsin. Victor, Morgan ve Tim aneroksik ve Abigail bulimaydı. Tanya ise panik atak yüzünden buradaydı. Hepsini saç ve göz renklerine göre sınıflandırırsak; Tanya ve Morgan, Sarışın/Mavi, Abigale ve Tim Esmer/Kahverengi, Victor da Kumral/Kahverengi grubuna giriyordu.

Öncelikle hep beraber belirli konular hakkında sohbet ettik. Kuşlar, ağaçlar ve gökyüzü. Bunlar ana konu başlıklarımızdı. Herkes birer güzel söz söylemeliydi ve bu cümle bize verilmiş olan başlıklardan biriyle ilişkili olmalıydı.

Morgan kuşların ne kadar özgür oldukları ile ilgili bir cümle kurdu. Tim ise bir çevreci olduğunu belli ederek ağaçları korumakla ilgili bir cümle.kurdu. Abigail bir flozofun sözünü söylerken, Tanya hayvan sever biri gibi kuşlardan şefkat ile bahsetti.

Fakat Victor , öyle bir cümle kurdu ki masada bir sessizlik oluştu...

"İnsanlar o kadar boşlar ki, tıpkı kendileri gibi bomboş olan gökyüzüne aptal şiirler, sözler yazıyorlar...Ve insanlar o kadar hayalperest ki gökyüzünü ve gökyüzündeki cisimleri kendilerinden yüce görüyorlar..."

Susulmayacak gibi değildi. Korkunç derecede anlamlı ve güzeldi...

Herkes sessizle gömülürken grup koçumuz Victor'u alkışladı ve her geçen gün söz üretmekte daha da ilerlediğini söyledi.

Kim bilir, başka ne kadar güzel sözü vardı?

Sonra, koç, bize birer resim kağıdı verdi. Özgürlüğü çizin dedi. Ne çizeceğim bariz bir şekilde belliydi...

Kulaklıklarım, gelişi güzel çizilmiş notalar, piano tuşları ve bir salıncak... Bu kadarı yeterliydi.

Koç resim yeteneğimin olduğunu ve daha sık resim çizmem gerektiğini söyledi. Ona bunun üzerinde çalışacağımı söyledim. Herkes bitirdiğinde çizimler incelerken bir şey fark ettim; Victor koyu tonları çok fazla kullanmıştı. Ve bu diğerlerinin çizimlerinden çok daha farklıydı. Anladığım kadarıyla o grubun sessiz düşünürüydü.

Sessiz düşünür...

Bence bu ona çok yakışmıştı...

-Ivy...