Enter Me, Engineer ✅

CHAPTER 22

Hinintay muna namin na mag-gabi bago nagtungo sa isang bar sa BGC. Being with another man is the only thought that came into my mind for him to leave me. Isinama ko si Vergeire para kuhanan kami ng litrato at maisend ito kay Kuenzier.

"Are you sure you want to do this?" Tanong ni Vergeire pagkapasok namin sa club.

Tiningnan ko siya at marahan na tumango.

Inilibot ko ang paningin sa paligid ng club. Ngayon nalang muli ako nakapunta rito matapos ang mahabang panahon. Bumuntong-hininga ako at pumunta sa nireserve naming upuan.

"One tequila, please," Saad ko sa waiter.

I came across a boy who was staring at me with malicious intent in his eyes. I smiled at them and noticed one of them walking towards our seats. Sinulyapan ko si Vergeire at bahagyang tinanguan.

Pinaupo ko sa tabi ko ang lalaking lumapit sa akin kanina bago umupo sa kandungan niya at pinadausdos ang daliri sa dibdib niya.

Naiiyak ako sa hindi malamang dahilan. Gusto kong umalis sa kandungan niya pero dapat matupad ang planong inisip ko.

I let him caress my body. I allowed him to touch me. Kahit ayaw ko ay hinayaan ko siya. Iniisip ko na si Kuenzier ang dahilan nang lahat ng ito. It's for his sake.

Dumating ang order naming tequila at marahan niyang pinasadahan ang dibdib ko nang tingin bago lumagok sa baso na dapat ay para sa akin. Ngumisi siya ng nakaka-akit. Kung noon ay madadala ako, ngayon ay hindi na. I love Kuenzier. I never want to find some boys because it's just him that I want.

Tumikhim si Vergeire dahilan para umalis na ako sa kandungan ng lalaki. Nagpaalam ako na magbabanyo lang na tinanguan niya lang bago ngumisi nang nakaka-akit.

Hinila ko na si Vergeire palabas ng club. I noticed her looking at me intently before shaking her head.

"Kung hindi lang kita kaibigan, hindi ko kukunsintihin ito," Bulong niya at niyakap ako.

I cried on her shoulder, and then we went home. Nasa kuwarto lang ako habang inaalo ni Vergeire.

"Is it going to be worth it, Ver?" Tanong ko.

"Hindi ko alam. Baka oo o baka hindi. T-tine, You simply love him, which is why you did this. Love is always patient. At baka sakali sa dulo ay mapatawad ka niya sa mga rason mo."

I doubt that. Alam kong sa ginawa kong ito ay kailanman ay hindi na niya ako mapapatawad pa. Sasaktan ko siya. I'll hurt him so badly that he'll never want to see me again.

And I want him to be happy no matter what I do.

I had already sent the picture to Kuenzier through the dummy account I had created. Hindi ko maintindihan kung bakit nasasaktan ako sa isipin na anomang oras ay wala na kami.

Us will be gone.

And he's going to marry someone else.

"C-Celestine... Nakita na niya.." Ani Vergeire na lalong naging dahilan upang bumuhos ang luha ko.

"I-I want his happiness pero bakit... kailangan kong masaktan.." niyakap ko ang sarili at pinahid ang luha sa pisngi ngunit hindi pa rin ito matigil-tigil.

"Love is for sacrificing. Mahal mo kaya handa kang masaktan. You want a happy ending for you two, but that isn't always the case. Love is accompanied by pain. When you love, you must also be prepared for pain."  Ngumiti siya sa akin habang patuloy na inaalo ako.