Enter Me, Engineer ✅

EPILOGUE

When she leaves, there's a part of me that is missing. Parang kulang lagi tuwing gigising ako ng umaga. Nakasanayan ko na nandiyan siya pero isang araw ay bigla na lang nawala.

I did everything to forget her. I did everything to fall out of love with her pero hindi ko magawa dahil kahit pagkain ay pakiramdam ko ay kasama ko pa rin siya.

She marked my heart and I know, I can't erase her.

Ginawa ko ang dapat kong ginawa noong kami pa. I fought for the justice we want and luckily, Faradante was jailed. Marami rin ang nagreklamo at halos mapatay ko siya nang malaman na siya ang may kagagawan sa Makati.

Because of him, Celestine leave me!

Everything seems to be perfectly fine but not me. Lagi kong hinihintay na baka isang araw ay bumalik siya sa akin. Baka isang araw ay magising ako at ngiti niya ang bubungad sa akin.

Hanggang sa dumating ang araw na nagkita ulit kami. All I can feel is happiness and the desire to get her from Artikulo. I thought it will be hard but it wasn't. Naging madali lang ang lahat nang makita ko sa hospital ang anak namin at ang tanging gusto ko lang ay makasama siya.

I made an appointment when I found out that Amber is pregnant at ako ang hinihinalang ama. Baka kapag malaman ito ni Celestine ay umalis muli siya sa piling ko at iwan ako. I don't want to feel that pain anymore.

Hindi ko akalain na hahantong sa ganito ang lahat. Ako habang naghihintay sa pagbubukas ng pinto ng simbahan at ang paglalakad niya sa aisle. Kinakabahan ako at halos manlamig ang kamay ko habang patagal nang patagal ang oras nang paghihintay ko.

"Kabado si Kuenzier! Hala ka, baka hindi na siya umattend!" Pananakot ni Sylvan sa tabi ko na ikinasama ko ng tingin.

Hindi ko siya pinansin dahil lalo lang akong kinakabahan sa paghihintay. Nang marinig ko ang sigaw ng organizer na nandiyan na si Celestine ay napatayo ako ng tuwid.

Maya-maya pa ay pumailalim ang isang awitin at kasabay no'n ay ang pagbukas ng pinto. Halos matulala ako nang makita si Celestine na naglalakad sa aisle habang hawak-hawak ang kamay ng mama niya.

Nakatitig lang ako sa mga mata niya habang siya rin ay nakatitig pabalik sa akin. Bumuhos ang luha ko habang hinihintay siya na maglakad. After many years, nandito pa rin siya sa harapan ko at patuloy na minamahal ako. I didn't expect it to be this joyful.

"Wise men say
Only fools rush in
But I can't help falling in love with you
Shall I stay?
Would it be a sin
If I can't help falling in love with you?"

People will say, "forever last only when pigs fly" pero hindi ako naniniwala roon. When you really love someone, there's a forever on it. Forever giving the love you feel and forever receiving it from her.

"Like a river flows
Surely to the sea
Darling, so it goes
Some things are meant to be."

Hindi ko maiwasan na kuwestiyunin ang kalawakan kung ano ba ang ginawa ko upang bigyan ako ng tiyansa na maikasal sa babaeng mahal ko. Gano'n ba ako kaswerte upang ibigay Niya sa akin ang pangarap ko?

Is this the destiny wants to us?

"Take my hand
Take my whole life too
For I can't help falling in love with you."

"Alagaan mo ang anak ko, hijo. Marami na 'yan napagdaanan sa kamay pa lang namin na magulang niya kaya sana mahalin mo siya..." Lumuha ang mama niya habang inaabot sa akin ang kamay ni Celestine.

"I will. I will love her fully," I said those words while staring at Celestine's eyes.

Inalalayan ko siya patungong altar. Hindi ko maialis ang titig sa kaniya dahil baka bigla siyang maglaho at baka nasa isang panaginip lang ako.

The priest said many things and we answered him, truthfully. I accept her whole. I accept her being my wife. I will love her in sickness and in health. In poorest or in wealth. I will love her, forever.

"You may now kiss the bride."

I slowly lifter her veil and I became breathless for a second when I finally have a full glance of her face. Her beauty is like an angel who God given to me. This girl... I will cherish her forever.

I slowly leaned and claimed her lips. It takes time for me to pull away because I want to feel her lips more. I feel like it's our first kiss. It's maybe is, as husband and wife.

"I love you so much.." she whispered that made my heart thumped.

"I love you too," I whispered and kissed her forehead.

Naglakad kami palabas ng simbahan habang ang mga guest ay nakasunod sa amin. Sa labas ay sabay-sabay na nagsaboy sina Zeus, Ziv at Sylvan ng bigas at asin at matawa-tawa pa.

We both wwnt inside a car and drove to the reception. Parang ayaw ko nang magpunta sa reception at dalhin na lang siya sa bahay para angkinin. I want to claim her.

She's already mine. She's now an Adecer.

"First of all, Maharot talaga si Celestine. Marami 'yang lalaki noon pero hindi ko alam na may dahilan pala siya na mabigat. Until she met Kuenzier. Kunwari pa ang dalawa na tutor at student lang tapos mayamaya ay nagkiss na! I just want to say na, stay strong sa inyo. Sana h'wag na kayo maghiwalay dahil ang drama ni Celestine!" Vergeire said.

Napuno nang tawanan ang paligid dahil sa sinabi niya at pagkatapos ay sumunod si Artikulo na magsalita.

"Wala akong masabi pero I've heard how Celestine cried every night. Hindi ko man kilala kung sino ang iniiyakan niya pero alam ko na sobrang importante sa kaniya ang taong iyon dahil iniiyakan niya. Celestine is a strong woman and even some hurting criticism doesn't make her cry." Nilingon niya kami at nginitian. "Hindi ko akalain na si boss pala ang iniiyakan niya. Kaya pala naging bitter si boss."

"Gago, hindi lang talaga siya makamove-on sa kagandahan ko." Celestine laugh and I just stared at her.

Damn, even her laugh is so beautiful.

"Tingnan niyo tingin ni Kuenzier! Siguro iniisip nito na 'bakit ang tagal mag-honeymoon?" Artikulo laughed but when I glared at him, he act as if he's zipping his mouth.

The reception ended and I thank it because my friends is such a mess. Hindi ko rin alam kung paano ko sila naging kaibigan. Motherfuckers.

"Honeymoon?" Celestine smile seductively and I can't help but to mesmerize by her sexiness.

"What a goddamn goddess." I mumbled and encircled my arms around her waist.

"But before everything, I want to say..." She caressed my cheeks and leaned to whisper, "I'm pregnant."

And that, I fainted.

_______________
<3