Sevda Apartmanı

3.Bölüm

3.Bölüm

[ Multimedia'da Efe var. Iyi okumalar. ^^ ]

Ekim bana yardım etmek için kalmaya gönüllü tek kişiydi. 

"Süper olur." 

"Tamam , o zaman ben mutfağı hallederim sen de buraya el atarsın."

Işleri bitirdikten sonra kendimi koltuğun üzerine bıraktım . Ekim'in uyumaya niyeti yoktu anlaşılan ve elinde 2 kahveyle geliyordu. 

"Yoruldun mu yoksa doğum günü çocuğu ?"  

"Yok canım, ne yorulması. Sadece 8 saat çalıştım ve sonra kendimi bir partinin başrol oyuncusu olarak buldum. Sence yorgun muyum ??"  

"Al şu kahveyi hadi ! Kendine gelirsin . Hem sana anlatacaklarım ,var ."  

Merakıma yenik düşmemem elimde değildi ...  

"Dökül bakalım ."  

"Şu bizim üst katta ki daireye taşınan 3 çocuk varya ?"  

"3 çocuk derken ? Ben sadece Emir zannediyordum."  

"Hayır be .3 kişiler."  

"Eee,ne olmuş onlara ?"  

Hepsinin zengin ailelerden geldiklerini bilmiyorsundur ama taş oldukları bariz ortada ." 

Bu muydu yani ? Hayal kırıklığı . 

" Beni ilgilendirmez.Hem işimiz gücümüz kalmadı onlardan başka değil mi ? Hadi ama Ekim . Tabi annenler sana her ay memleketten para yolluyor.Senin tek işin konsantre olmak."  

"Onlar bu apartmanda oldukları sürece benim konsantre olma olasılığım sıfırın altında ! " dedi sırıtarak. 

" Saçmalama ya . Bak bugün cidden çok uzun bir gün oldu.Allahtan doğumgünüm cumartesine denk geldi ve ben yarın izinliyim . Kısacası iyi bir uyku çekme vakti geldi de geçiyor bile."  

"Tamam , hemen atar yapma . Yarın görüşürüz o zaman ."  

"Yardımın için sağol .Yarın görüşürüz."  

Ekim'im dairesine gitmesiyle kendimi yatak odasına doğru bir kaç adım atmaya zorladım ama nafile . En iyisi koltuğa kıvrılmaktı. Bugün verdiğim en isabetli karardı .

Gözlerimi açtığımda ortalığın aydınlandığını farkettim 

Saat öğleni geçmişti ve benim yarına kadar yetiştirmek zorunda olduğum tonla ödevim vardı. Ilk ince kendime bakım yapmak daha doğru olacağı için duşumu aldım ve üzerime rahat bir spor kıyafetlerimi giydim. Hazırladığım sandviçi kitaplar ve kağıtlarla dolu masanın ortasına yerleştirdim. Hadi bakalım, kolay gelsin Beren! 

Bir hukuk öğrencisi olarak herkesten daha fazla çalışmam gerekiyordu. Bunun farkındaydım ama hangi ara !? Sadece pazar günleri boştum ve o günde şimdi olduğu gibi ya ders çalışıyordum ya da Ekim ve Zeynep'le zaman geçiriyordum.  

Yaklaşık 2 saat aralıksız çalıştıktan sonra kapının zili ben normal hayata döndürmeyi başarmıştı. 

" Offf Ekim, senden kurtuluş yok mu bebeğim ..? " düşüncelerinin kafamdan geçmesine engel olmam olasılıksızdı  

Kapıyı isteksizce açarken ; 

" Ekim, biliyorum bu sabah... " sözleriyle cunleme başlamıştım ama kapı da ki yüz Emir'den başkası değildi. 

Neden burada olduğuna dair en ufak bir fikrim olmamasına rağmen kendimi onu içeriye davet ederken buldum...