SİLLAGE +18

4.bölüm

İyi okumalar...

Sevcanın arabasında eve geçmeyi bekliyordum.ama nefes alamıyor gibiydim, hemen arabanın penceresini açıp sevcana çaktırmadan derin derin nefesler almaya başladım, olmuyordu boğazımdaki yumru geçmiyordu,daha fazla duramazdım böyle.

"Durdur arabayı" dedim sevcana dönerek, sevcan anlamamış gibi bakıyordu bana "anlamadım,alin iyi misin? Bembeyaz olmuşsun." Bilmiyordum ne olmuştu birden bire,
"İyiyim sevcan, parkın orada durdur arabayı sadece, sen eve geç biraz hava alıp gelicem " dedim.

Değildim iyi değildim,nefes alamıyordum, bunlar bana sadece onu hatırladığımda olurdu ama hayır, hayır şimdi hiç sırası değildi, kriz geçiremezdim şimdi. "Alin korkutma beni,bırakamam seni, ne oluyor sana alin yoksa...", dedi sevcan devamını getiremeden, endişesi sesinden bile belli oluyordu,kriz geçirmemden korkuyordu, boğuluyordum, hemen elimi boğazıma attım, yutkunamıyordum, boğazıma bir yumru oturmuş geçmiyordu, daha fazla duramadan titreyen sesim ile bağırdım.

"DURDUR ŞU ARABAYI SEVCAN!" Hayatımda ilk defa sevcana bağırıyordum,sevcana gözüm kayarken şaşkınlıktan ağzının o harfi olduğunu gördüm, sevcan hemen dediğimi yaparak arabayı sağa çekti, inmeme izin vermeden "Bende geleyim bari seninle, yanında olmam arkandan gelirim,"dedi. Hayır kimseye ihtiyacım yoktu benim,kendime yeterdim ben.

"Hayır eve geç gelicem" dedim ve çantamı alıp arabadan çıktım hemen. Temiz hava tüm vücuduma işlerken derin derin nefesler alıyordum, ne olmuştu birden bire böyle? Bu sadece kriz geçirdiğim zamanlarda olurdu ama hayır krizde geçirmiyordum, ne oluyordu? Bugün içinde okadar şey yaşamamıştım ki beynim bile kabul etmemişti bukadarını. Parka doğru yürüdüm boş bir bank bulup oturdum, derin nefesler almaya devam ediyordum.

Aradan ne kadar geçti bilmiyorum, ama daha iyiydim nefesim düzelmiş boğazımda ki yumru geçmişti. Bilmem kaçıncı kezdir çalan telefonum ile çantamı telefondan çıkardım, "25" cevapsız arama ve "7" mesaj vardı. Hemen mesaj kutusuna girip baktım.

Şerefsiz okan:"Alin, tamam haklısın ama böyle olmaz, aç telefonlarımı konuşalım."(22.19)

Şerefsiz okan:"Seninle bir anlaşma yaptık bu anlaşmayı kafana göre bitirip gidemezsin.!"(22.25)

Al işte mal aynı mal.

Şerefsiz okan:"Bu gecelik bişey demiyorum ama yarın mekana geliyorsun,bu konuyu konuşuyoruz".(22.32)

Yemin ederim birgün çok kötü dövecektim bu adamı utanmadan bide emir vermiş, beklesin daha çok giderim ben. Okanın isminden çıkıp diğer mesajlara baktım.

Sevcan:"Nerdesin?"(21.57)

Sevcan:"iyimisin, alin endişeleniyorum."(22.12)

Sevcan:"Alin:(" (22.15)

Hemen cevap yazmaya başladım,

"İyiyim geliyorum
Birazdan"(23.07)

Ardından çıkıp e-mail'e gelen bildirime baktım, yaptığım staj başvurularından birinden geri dönüş almıştım işte bu çok iyiydi. Hemen basıp neresi olduğuna baktım gördüğüm şey ile, ela gözlerim kocaman olmuştu, kalbim teklemeye başladı, doğru mu görmüştüm Ben?
"~DA Dağlı Holding" burası onun yeriydi. Ordan çağırmışlardı beni. Staj işini konuşmak için beni yarın oraya bekliyorlardı. Tesadüf müydü bunca şey?

Hayır kesinlikle değildi,hissediyordum ve ben hislerimde asla yanılmazdım. Peki ya ne olabilirdi? Beynim düşünmeyi bırakmış gibi hiç yardımcı olmuyordu bana. Kimdi bu adam? niye sürekli bir yerlerden çıkıyordu karşıma? Tamam daha sadece 2 kere görmüştüm. Kuruntu yapıyor olabilir miydim? Belkide basit bir tesadüftür.