İyi okumalar,oy verip, yorum yapmayı unutmayın lütfen..
Profilden takip edip destek olabilirsiniz.
İçimde karmaşık olan duygularla karşımdaki manzaraya bakıyordum,
Kendimi bihter'le behlü'lü basan beşir gibi hissediyordum.
Demir simay'ı aniden iterken, daha fazla orada durmayıp salona doğru yürüdüm.
Kalbimdeki bu his neydi bilmiyordum, üzüldüm mü? hayır! Kıskandım mı? Asla! Peki neydi bu kelimelerle bile tarif edemediğim his?
Salona geçmemle herkes aynı yerindeyken, kendime çeki düzen verip emirle muratın karşısındaki koltuğa oturdum.
"Demirle simay nerede?" Diye ortaya sordu emir, ben susup cevap vermezken demirin kardeşi bunu hemen fırsat bilip konuşmaya başladı.
"İçeridedir onlar nasıl özlerdilerse artık." Dedi ve asla samimi olmayan bir kahkaha attı.
Şuan ne kadar itici olduğunu görseydi kesinlikle değil birdaha gülmek, dudaklarını bile oynatmazdı.
Onlara bakmayı kesip ayağa kalktım çok acıktığımı hissediyordum, mutfağa doğru giderken demirin birden karşıma çıkması ödümü koparırken yüksek olmayacak bir şekilde çığlık attım.
"Ödümü kopardın!" Dedim iki elimle yanaklarıma dokunarak. Demir hiçbir şey demeyip kolumdan tutup beni kendiyle birlikte sürüklerken ne olduğunu anlamadım, herşey okadar hızlı gelişmişti ki beni mutfağa götürüp içeri doğru savurması bir olmuştu.
"Napıyorsun ya sen!" Dedim dengemi sağlayıp ayakta durmaya çalışarak.
Şuan okadar sinirliydi ki, sinirinden her şeyi yakıp yıkabilirdi. Çok kez sinirli halini görmüştüm ve buda onlardan biriydi.
Sorduğum soruya cevap vermeyip üzerime doğru yürümeye başlayınca ne olduğunu sorgulamaya çalışıyordum.
"Birdaha sakın!" Dedi demir üzerime gelip tam dibimde dururken.
"Sakın, bugün yaptığın şeyi birdaha yapmaya kalkma busefer yaralamakla kalmam, herkesi öldürürüm!" Dedi tehdit ederken.
Dosyadan bahsediyordu, benim bir suçum yoktu ben en başından onu uyarmıştım, beni ciddiye almaması onun suçuydu.
"Daha önce tekrarladığım gibi, ben sizi sorumluluk kabul etmem diye tehdit ettiğimde ciddiye alsaydın! Bunu senin yanına bırakmam demiştim!" Dedim ellerimi göğsüne koyup iterken.
Dediğimle demir dahada öfkelenirken, yanından geçmek üzere hareketlendim, yanından geçmemle bileğimden tutarken, hemen elimi hızlı bir şekilde çektim.
"DOKUNMA BANA!" Diye bağırdığım sırada, demirin kaşları havaya kalktı,
"Nedir senin bu temas takıntın Karasoy?" Dedi hiçbir şey bilmeden konuşarak.
Takıntı değildi benimkisi önlemdi, annemin sürekli beni tembih ettiği şeydi.
Ona cevap vermeyip yanından geçtim,tam kapıdan çıkarken simay birden içeri girince sert bir şekilde çarpıştık.
"Önüne baksana be!" Diye cırlarken sesinden dolayı yüzüm hemen buruştu.
"Sen önüne bak asıl, hem o ne biçim bir ses ya." Dedim yüzümü iyice buruştururken.
Simay konuşmak için ağzını ararlarken çalan zil sesiyle kapattı. Yanından hızlı bir şekilde geçip kolumu omzuna vururak mutfaktan çıktım. Arkamdan bir şeyler gevelemişti ağzının içinden ama ne dediğini duymamıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİLLAGE +18
Fiksi Umum"Bu koku," dedi iyice dibime girip. Burnunu boynuma bastırırken. "Dünya üzerinde müptelası olduğum, tek koku." Dedi derin nefesler alırken. "Demir,yapma" Dedim kendimden uzaklaşırtmaya çalışırken. Ama bir adım bile kıpırdamamıştı. "Sana yemin ederim...
