'10

100 58 4
                                    

Meydaya şarkı bıraktım... Oy, yorum bekliyorum... 🌹

! ÖNCEKİ BÖLÜMLERİ ATLAMAYIN.

[10]

Okul bahçesinden çıkarken Didem ve Hale önlerinde yürüyen kızların kıyafetleri hakkında yorum yapıyor. Tugay da ara sıra onlara dahil oluyordu. Sinirle onlara bakarken Serkan da yanımda yürüyordu. "Biraz vakit geçirelim mi?" Serkan'ın sorusuyla kısa bir bakış atıp önüme döndüm. Kardeşimi evde tek bırakamazdım. "Halsizlik var üstümde, eve gidip uyurum herhalde." Serkan bana bakmayı sürdürdü bir süre. Daha sonra omuzlarını düşürdü ve önüne döndü. "Nasıl istersen."

Cadde boyu yürüdükten sonra eve gitmek için onlardan farklı sokağa dönmem gerekiyordu. Sahte bir vedalaşma yapmam gerektiğini kendime hatırlattım. "Yarın görüşürüz." Hepsinin bakışları üzerime düştü. Hale cevap verirken Didem dersteki olaydan dolayı tepkisiz kaldı, çok üzüldüm(!). Tugay gevşekçe sırıttı. "Görüşürüz yenge."

Serkan bana doğru yaklaştı. Arkadaşlarına dönüp o da selam verdi. "Siz gidin, görüşürüz sonra." Tek kaşımı sorgular biçimde havalandırdım. "Sen gelmiyor musun?"

Didem'in sorusunu olumsuz olarak yanıtladı ve bana döndü. "Hadi, seni eve bırakayım."

"Gerek yok." Sert tepki verdiğimi fark edince daha ılımlı davranmaya çalıştım. "O kadar yol uzatmana değmez. Kendini yorma."

Gülümsedi ve saçlarımın ucuyla oynadı. "Senin için değer."

Bazen kötü biri olduğumu hissediyordum. Serkan'ın duygularıyla oynadığım için. İtiraz etmemin boşa olduğunu anladığımda sessiz kaldım. Diğerlerinden ayrılıp yürümeye başladığımızda kimsenin olmadığı ara sokaktan geçip gittik. Hava serinlemeye başlamıştı ama bedenim soğuğa karşı dirençli hale gelmişti. Soğuğu seviyordum.

"Her sabah bu sokaktan mı geliyorsun?"

"Evet."

"Fazla ıssız duruyor. Dikkat et, başka bir sokaktan gel bence." Düşünceli hallerinden etkilenmemeye çalıştım. "Tamam öyle yaparım."

Eve gidene kadar ara sıra konuşmaya çalışsa da ben kısa cevaplarla karşılık verdim. Yaşadığım mahalleye geldiğimizde duraksadım. "Geldik mi?"

"Aynen, bizim ev ileride buradan sonra kendim gidersem iyi olur." Anlayışla başını salladı. "Tamam, yarın görüşürüz o zaman."

"Görüşürüz." Sokakta öylece beklerken durmanın anlamsız olduğunu fark ettim. Bir iki adım geri çekilip arkamı döndüm ve ondan uzaklaştım.

*

İnstagram: ervanurunkalemi

𝐊𝐈𝐑𝐈𝐊 𝐊𝐀𝐋𝐏𝐋𝐄𝐑 ᵀᵉˣᵗⁱⁿᵍ (ᴛᴀᴍᴀᴍʟᴀɴᴅı) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin