[41]
Mutluluk sürekli değildir.
Bizimde öyle oldu. Parkta geçirdiğimiz vakitte Serkan'ın telefonu çaldı. Telefona baktığında açmak istemese de açmasını söyledim. Önemli bir şey olabilirdi. Aramayı yanıtladığında karşıdakini dinlerken salıncaktan hızla kalktı. Bakışları donuklaştığında telefonun elinden kaydığını fark ettim. Yere düşen telefonu aldığımda telefonu kulağıma götürdüm. "Beyefendi orada mısınız?"
Gelen kadın sesine kaşlarımı çattığımda, "Alo, kimsiniz?" dedim.
Kadın tekrar konuştu. "Hastaneden arıyorum. Beyefendinin anne ve babası kaza yapmışlar." Devamında dediği hiçbir şeyi duyamadım. Tek sorduğum hastanenin adresini öğrenmek oldu. Telefonu kapattığımda Serkan'a baktım. Gözleri dolmuştu, dokunsan ağlayacak haldeydi. Elimi koluna sardığımda adını seslendim. Bakışları anında bana döndü. Gözleri enkazdı. Yıkıldı, onunla birlikte yıkıldım.
Hastaneye gittiğimizde ücretini ödeyip taksiden indik. Girişteki danışmadan kaçıncı katta olduklarını öğrendiğimizde asansörün gelmesini beklemeden hızla merdivenleri çıktık. Çıkmamız gereken kata ulaştığımızda Serkan'ın kız kardeşini gördük. Oturduğu koltukta başını yere eğmiş öylece duruyordu. Omuzlarının sarsılmasından ağladığını anladım. Serkan ona doğru ilerlediğinde ben de peşinden gittim. "Selen?"
Abisini gördüğünde hızla ayağa kalkan Selen koşup abisine sarıldı, daha çok ağladı. Enkaz olan gözlerinden gözyaşları aktı, kardeşiyle birlikte.
*
İnstagram: ervanurunkalemi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐊𝐈𝐑𝐈𝐊 𝐊𝐀𝐋𝐏𝐋𝐄𝐑 ᵀᵉˣᵗⁱⁿᵍ (ᴛᴀᴍᴀᴍʟᴀɴᴅı)
Short StorySiz: Yakınımda olduğun gerçeğini değiştirmiyor. X kişisi: Değilim. X kişisi: Hiç olmadığı kadar uzağım sana. X kişisi: Ve bu canımı şuan hissettiklerimden daha çok yaktı * başlangıç tarihi: 15.06.2021✨ bitiş tarihi: 17.07.2021 ✨ kırık kalpler #1 01...
