AYNADAKİ GÖZLER

AG9🐾

Sonra sen geldin...

______

Aşk nedir bilir misin ufaklık. Kimisi aşkı insan türünü sürdürmek için bireye kurulmuş tuzak diye tanımlar, kimisi ise bir çeşit bağımlılık olarak düşünür aşkı. Oysa aşk var olmayandır, farklıdır. Kelimelerle ifade edildiğinde basitleşir, özelliği kaçar. Zaten tanımı da yoktur. Sadece yaşanır.

Ama şimdi çıkıp gelsen karşıma nedir aşk diye sorsan 'SEN' der susarım. Çünkü bilirim ki sen aşkın ta kendisisin yüreği güzel adam.

Yattığım yerden kalkamıyordum ve gözümü açmakta son derece zorlanıyordum. Ne olmuştu, neler yaşamıştık böyle? En son Sedat Abi'nin beni kaçırmaya çalışmasını, Yağız'ın ise o an ilk defa kolumu tutup buna izin vermemek için çırpındığını gördüm. Sonra ne olmuştu ne yaşanmıştı ve ben şu an neredeydim hiçbir fikrim yoktu.

Ellerimden destek alarak yattığım yerden kalktım. Zorda olsa gözlerimi açmayı başarmıştım. Sadece beyaz ve siyahın bulunduğu bir odadaydım. Bir köşesinde mutfak diğer köşesinde oturma grubu ve en solda bir tane yatak vardı. Benim şu an üzerinde olduğum yatak... Mutfağın bulunduğu köşede Sedat Abi'yi yemek hazırlarken gördüğümde hemen yerimden kalktım ve ona doğru yürüdüm.

"Sedat abi." Gerçekten çok sinirliydim bu da sesime yansımıştı.

Arkasını dönerek "Güzelim"dedi ve gelip bana sarıldı . Hemen itterek ondan uzaklaştım. Yaptığı bu şeyden sonra ona sarılmamı , hiçbir şey olmamış gibi davranmamı beklemiyordu herhalde.

"Ya neden böyle bir şey yaptın?"

Elimin tersiyle gözyaşlarımı silerek Yağız'ı sordum.

"O iyi mi?"

Suratı düşmüş bir şekilde cevap verdi.

"Sadece biraz meraklı." Yemeğin altını kapattı ve "Oturalım mı ?Her şeyi anlatayım." Diyerek sözünü bitirdi.

Yorgun bir şekilde başımı sallayarak siyahla kaplanmış koltuğun üzerine kendimi bıraktım. Sedat Abi ise tam karşıma oturarak her şeyi anlatmaya başladı.

"Bak Ezgi telefonun kaç gündür kapalı, kimse sana ulaşamıyor . Baban ne yaptı ne etti yerini öğrendi. Ve inan oraya ben gelmeseydim baban gelecekti. "

Gözlerimin tekrar yavaş yavaş dolduğunu hissediyordum. Biraz durduktan sonra konuşmasına devam etti.

"Peki ya baban gelseydi ne olurdu biliyor musun?"

Ne olurdu dercesine başımı sallamakla yetindim.

"Seni de onu da yaşatmazdı."

'Yaşatmazdı'
'Yaşatmazdı'
'Yaşatmazdı'

Son söylediği şey beynimin içinde yankılanırken aklımı yitirmek üzereydim.

"Yağız'ın yaşadığını nereden bileyim peki?"

Oturduğum yerden kalkarak bir sağa bir sola yürümeye başladım.

"Ezgi yapma böyle. Her şey kontrolüm altında."

Olduğum yerde kalarak sinirle ona baktım.

"Kontrolün altında demek ha? Ne kadar kontrolün altında olabilir ki?"

Tıpkı benim yaptığım gibi sinirle ayağa kalktı. Cebinden çıkardığı telefonun benim olduğunu görünce kaşlarım çatıldı. Ne yapmaya çalıştığını anlamakta bir hayli güçlük çekiyordum.