"Jennie, sen artık hamile değilsin. Bebeğinin gittiğini kabul etmelisin."
"Lütfen artık bana inanın. O ölmedi."
"Vücudun öyle zannediyor Jennie, lütfen buna inanma. Doktorlar bebeğini aldı. Hastalığının ismi pseudocyesis, yani yalancı hamilelik. Yalancı hamilelik vücudun kendini hamile zannetmesi durumudur. Senin vücudun, seni kandırıyor Jennie. Bu psikolojiden çıkabilmen için elimden ne geliyorsa yapacağım."
"Hiç bir şey yapmayın! O yaşıyor, onu öldürmedim."
Doktor, bir süre onun sakinleşmesini bekledi ve sonra ona bir soru sordu.
"Bana biraz, Bebeğin babasını anlatabilir misin?"
"Bebeğimin babası, ah evet."
"Bana ondan bahset, hadi."
"İsmi Taehyung."
"Evet."
"Okulumuza 10. sınıfta nakil olmuştu. Derslerde onu izlemeye başlamıştım, şapşal gibi göründüğüme eminim. Defterlerime isimlerimizi karalardım. Bu hoşuma gidiyordu."
"Bu çok tatlı, peki nasıl sevgili olmaya karar verdiniz?"
"Taehyung, bana yakın davranmaya başladığında, önce onunda benden hoşlandığına emin oldum. Ve sonra ona aşık olduğumu bir şarkıyla anlattım,
o beni reddetmedi, hatta o da benden hoşlanıyormuş.""Onu arkadaşlarınla tanıştırdın mı?"
"Tabiki de tanıştırdım, ama keşke.. tanıştırmasaydım." Birden gözyaşları teker teker süzülmeye başladı gözlerinden.
Psikolog Jennie'nin yanına oturup ellerini tuttu."Jennie, bana ne olduğunu anlat. Hadi lütfen ağlama."
"Beni en yakın arkadaşımla aldattı."
Jennie'ye sarılırken ağlamaması için tekrar ısrar ediyordu.
"Ben ona hamile olduğumu söylemeyi düşünmemiştim hiç. Çünkü bebeğimi istemeyeceğini düşünüyordum. Ama o öğrendiği anda bebeği aldırmamam için çok ısrar etti."
"Bir şey olmalı, sana bir şey mi yaptı? Ya da bir şey mi söyledi? Seni derinden etkileyebilecek bir şeyden söz ediyorum."
"Katil."
"Anlayamadım."
"Katil, bana katil dedi." Bir çeşit krize girmiş gibi titremeye başlamıştı. Sürekli "katil" kelimesini sayıklıyordu.
"Su iç Jennie, kendine gel lütfen." Sürahideki suyu bir bardağa döküp Jennie'ye uzattı.
Jennie sakinleştikten sonra doktorun konuşmasına izin vermedi ve kendisi konuşmaya devam etti.
"Kafamda bazı sesler var, bana fısıldıyorlar ve benim bir katil olduğumu söylüyorlar. Onlara bebeğimin ölmediğini söyledim."
"Jennie-ah, bebeğin-"
"Biliyorum."
Doktor şaşırmıştı, Jennie hasta değildi sadece kafasındaki sesleri kandırmak istiyordu. Ama başarılı olmuş gibi durmuyordu.
"Sizi duyabilirler, o zaman tekrar başlarlar. Bana katil demelerine dayanamıyorumda."
Duydukları karşısında, genç kızın psikolojisinin alt-üst olduğunu anlayabiliyordu. Genç bir kızın böylesine ağır şeyler yaşaması doktoru üzmüştü.
"Biliyor musunuz? Birisi duvarıma her sabah kömürle 'Katil' yazıyor. Benim tek yaptığım ise ağlamak."
"Sen katil değilsin Jennie, sesler seni kandırıyor. Bunu yazan kişi ise-"
"Bekle."
"Ne oluyor?"
"Konuşuyorlar."
"Ne söylüyorlar?"
"Aynı şeyleri."
"Sana katil mi diyorlar?"
'Katilsin Kim Jennie! Sen bir katilsin! Senden nefret ediyorum!' böyle söylüyorlar.
"Bunları sana söyleyen kişi Taehyung mu?"
"Bazen o."
"O değilken kim?"
"Bilmiyorum, tanıdık bir ses değil."
"Şu an hangi arkadaşlarınla görüşüyorsun?"
"Jungkook ve Joo Hyun."
"Onlar seni seviyorlar değil mi?"
"Evet, onlar beni seviyor."
"Anladım Jennie, buraya gelmeye devam et lütfen. O seslere gerçekleri söyle, yalan söylemek iyi bir şey değildir."
"Yapamam. Beni rahat bırakmıyorlar."
"Lütfen, yaparsan gidecekler. Eninde sonunda seni rahat bırakacaklar."
"Deneyeceğim. Unutmadan size bir şey sormak istiyorum."
"Tabii buyur."
"Yerimde olsanız, ne yapardınız?"
Broken Smile| Vnniekook
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Broken Smile | Vnniekook
Mystery / ThrillerKim Jennie bir katildi. (Hikayede olumsuz içerikler vardır. )