Broken Smile | Vnniekook

12

~Bu bir ekstra bölümdür, 9-10. bölümlerdeki kavgadan sonrasını, Chaeyoung'un geçmişini ve Jisoo'nun yaptıklarını göreceğiz.

Chaeyoung
Dünya'da başka erkek kalmamış gibi Jeon Jungkook'tan hoşlanmaya başlamıştım.

Suratımı ve bedenimi çizikler içinde bırakan kıza aşık olan, Jeon Jungkook.

Bu zamana kadar kimsenin yaralarımı kapatmak için dokunmadığı yüzüme pansuman yapan Jeon Jungkook.

Neden bu kadar kibarsın? Sevdiğin birine zarar verdiğimi bilmiyor olmalısın. Bana böyle iyi davranırsan sana takıntılı olacağım.

Jungkook yüzüme pansuman yaparken, hiç bir tepki vermiyordum. Yeni oluşmuş, kan içindeki yaralarıma nüfus eden tendürdiyot benim canımı yakamazdı ki.

Ben, yaralarımı iyileştirmek için hiç bir şey yapmazdım. Onlar kapanmak için uğraşırdı, ama henüz kapanmadan yenileri açılıverirdi.

Bu ilk yaralanışım değildi, kan denen o kırmızı sıvıyı kendi yüzümde göreli, 13 sene oluyordu.

"Chaeyoung!"

İsmimi duyunca hemen koltuğun arkasına saklandım, beni göremezdi değil mi?

Salona girer girmez yerimi ezberlemiş gibi koltuğun önüne geldi. O an yapacak hiç bir şeyim yoktu. Mecburen kafamı koltuğun arkasından yukarı doğru kaldırdım.

"Ne olursun bana kızma anne." Karnımı tuttum ellerimle. "Burası guruldayıp durdu, çok acıkmıştım."

Sözlerimi dinlememişti bile ellerini saçlarıma dolayıp, koltuğun üzerinden beni salonun ortasına çekti. Çok zayıftım, hafif olduğum için beni kolayca çekebilmişti.

"Sana dokunmayacaksın demiştim!"

Ben bir suç işlemiştim, günlerce beni aç bırakan annemden arta kalan bir tabak çorbayı içmiştim. Dayanacak gücüm yoktu, bünyem fazlasıyla zayıftı, günlerce aç kalıyordum. Bunu bana neden yapıyorsun ki anne?

Acıyan saç diplerim yüzünden çığlık atarken ağlıyordum. Birinin beni kurtarması için bağırıyordum.

"Sen masum bir çocuk değilsin! Sen iğrençsin, şeytansın. Baban gibisin. Onun gibi lanetlisin!"

Beni hiç sevmiyordu, annem erken yaşta bana hamile kalmıştı, babam ise Annemin hamile olduğunu öğrendiğinde onu bir başına bırakarak ortadan kaybolmuştu.

Ona göre babam lanetliydi, ben de onun kanından geliyordum, lanetliydim.

Ve eğer lanetliysem, yiyebileceğim tek şey Annemin tokatlarıydı, yaşıtım olan küçük kızlar oyuncak makyaj malzemeleriyle gözlerini mor renge boyuyorsa, benim mor farım annemin bıraktığı izlerdi.

Her aynaya baktığımda burnumda damlayan kırmızı sıvıya biraz daha alışıyordum. O sıvı her aktığında acısını daha az hissetmeye başlıyordum.

Annemi kaybettikten sonra, 3 sene boyunca teyzem ile yaşamıştım. Teyzem de annemden farklı sayılmazdı, ancak bana vurmuyordu.

Uzun bir süre canımı acıtacak kimse olmamıştı, ama sonra Kim Jisoo benim zayıflığımı fark etmişti.

Annemin ölüm yıl dönümünde, geçmişte yaşadığım her şey sürekli aklımın içinde hareket ediyordu.

Başım fazlasıyla ağrıdığından yüzümü yıkayıp kendime gelmek istemiştim.

Kızlar tuvaleti dolu gibi durmuyordu, içimi dökecek kimsem yoktu, aynadaki Chaeyoung dert ortağı olmak için iyi bir seçimdi.

Uzun bir süre içimi döktüm, yani kabinlerden biri çıkana kadar.