Η θυσία #Scifi2020

Αδελφική επισκεψή

Ιβανόης:
Μιλά ξεκάθαρα! Τι εννοείς όταν λες πως οι νεκροί αναστήθηκαν ;

Εξαλιόρ:
Η Εμιλι και εγώ είχαμε το δικό μας κωδικό επικοινωνίας.
Η λέξη αστέρια δεν είχε την σημασία που εσύ της δίνεις.
Είχαμε το δικό μας λεξιλόγιο και τα δικά μας σημάδια που αποτελούσανμε την σειρά τους ενα είδος μυστικού μηνύματος που μόνο εκείνη και εγώ μπορούσαμε να διαβάσουμε.
Όταν σου είπα πως έψαχνα σε μαγαζιά και επιχειρήσεις που μπορεί να έχουν σχέση με την λέξη αστερι και δεν είχα αποτέλεσμα εννοούσα ότι πουθενά δεν υπήρχε κάποιο σημαδι
της Εμιλι σε επιχειρήσεις και μαγαζιά με ονομασίες όπως " star light" "αστεροειδής απόλαυση "και άλλα παρόμοια ονόματα.

Ο Ιβανόης ξύνει προβληματισμένος το
ξανθό κεφάλι του.

"Εξαλιόρ , στην βιλα των Ρομπινσον ,υπήρχαν σημάδια της Εμιλι; και αν η απάντηση σου είναι θετική,
ποιό ήταν το μήνυμα της;"

Κοιτάζω τον Ιβανοη στα μάτια αλλά μέσα μου διστάζω να απαντήσω. Ξέρω πως θα απογοητευτεί.

Εξαλιόρ:
Ναι υπήρχαν. Ιβανοη μην προσπαθείς να βρεις τρόπο για να την αθωώσεις. Δεν θα καταφέρεις κάτι.Δοκιμασα πριν από εσένα.

Στο μήνυμα της έλεγε:
" Έφτασα αργα, δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Μυρίζω και βλέπω το αίμα τους πάνω μου...Κοίτα κάτω απο τον βράχο και κρύψε αυτά που θα βρεις."

Ιβανόης:
Και τι βρήκες κάτω από τον βράχο;

Εξαλιόρ: Ενα ματωμενο μεταγιον με το ονομα της υπουργου ανηλικης προστασιας και την φωτογραφία των παιδιών του μεγαλού μου αδερφού. Πες μου εσυ αν καταλαβαίνεις κατι γιατι εγω...

Καμία φορά νοσταλγώ τις εποχές που νόμιζα ότι ξέφυγα και ζούσα πιο ανέμελα μόνο με τις ευθύνες του απλού πολίτη.

Θέλω να καταστρέψω οτι μας κρατά σε απόσταση,να μπω μέσα, να την αρπάξω και να φύγουμε κάπου που θα είναι απρόσιτα για τους ανθρώπους. Κάπου που δεν θα είμαστε τέρατα
και θα έχουμε το δικαίωμα να ζούμε.

Και ύστερα θα την...ξανά και ξανά
μέχρι να πέσουμε εξαντλημένοι

Δεν σκέφτομαι λογικά, ο δράκος πήρε το πάνω χέρι.
Αισθάνομαι την φλόγα του να με γλύφει απαλά και να με φουντώνει.

Χαλαρώνω την γραβάτα. Κατεβάζω και άλλο την θερμοκρασία στο δωμάτιο.

Αρχίζω να αναπνέω ήρεμα και πατάω
την μικρή καρφίτσα που εχω κρυφά περασμένη
στην ηλιακή ταυτότητα για να μου χορηγηθεί το φάρμακο....
Η καταπληκτική εποχή του ήλιου, τα έχει θεραπεύσει όλα εκτός από την ασθένεια μου και μερικές άλλες.
...Έχουν βελτιωθεί οι συνθήκες διαβίωσης οι δικές μου και των ομοίων μου και υπάρχει πρόοδος στην επιστήμη αλλά όχι στα μυαλά των ανθρώπων που εύχονται να μπορούσαν ακόμα να σκοτώσουν εμένα και τους ομοίους μου
με την συγκάλυψη της Ένωσης και να κερδίσουν λεφτά από τα κουφάρια μας.