Η θυσία #Scifi2020

Η Αντιζηλός

Μωρό μου εσύ μπορεί να αποφάσισες να γράφεις σε τρίτο πρόσωπο μα είμαι και εγώ εδώ.
Στο είχα πει, γράφω στο βιβλίο σου και αφήνω τα αποτυπώματα μου.

Ο Δράκος  μου , τυλίγει  το περίβλημα  μέσα στο οποίο   βρίσκεται η Αντιγόνη ή αλλιώς όπως είναι το  δρακένιο όνομα της Αοζανή, προσπαθώντας να μην το σπάσει.
Θα ήταν  κρίμα αν γινόταν δεν θα μπορούσε μετά να ενωθεί
με το ταίρι της. Δεν ξέρω γιατί προτίμησε να γίνει ζευγάρι με έναν  Θερμοκέφαλο, τώρα όμως που ο Μαρκ πέθανε θα μπορούσε να επανορθώσει αλλά οχι μαζι μου!

Οι δράκοι και οι δρακομαγοι που είναι τσιρακια της,
μου  κάνουν επίθεση. Ένας δράκος τεράστιων διαστάσεων εμφανίζεται , ο άνεμος σηκώνεται απειλητικός,ένας θόρυβος που σε ξεκουφαίνει πλησιάζει όλο και πιο κοντά, μια έντονη λαμψη γεμιζει το χώρο και οι  φλόγες  που βγαίνουν απο το  έδαφος  μοιάζουν με φλεγόμενο κισσο που τυλίγεται γύρω τους αφήνοντας καυτά φιλιά στο σώμα  και στο πρόσωπο τους.

Στέλνω τηλεπαθητικα στα παιδια σε γρήγορο ρυθμό γιατί δεν έχουμε χρόνο αλλά ετσι ώστε να μπορούν να τις δούνε και να τις καταλάβουν, όλες τις εικόνες με τις αναμνήσεις που είχα μαζί τους. Αναμνήσεις που δείχνουν πόσο πολύ χαρήκαμε οταν μάθαμε για την ύπαρξη τους μέσα στην κοιλιά της  Ιφι* , την μέρα που γεννήθηκαν, την πρώτη φορά που βρέθηκαν στην αγκαλιά μου,πως ήταν  όταν μεγάλωναν μαζί μας,Τι έγινε την μέρα που  "δολοφονήθηκαν ", πόσο πόνεσε η μάνα τους όταν χάθηκαν , τι διάβασα στο γράμμα που μου έγραψε  ο Μαρκ  και τι έμαθα απο την Αντιγόνη.
Ήθελα να ξέρουν  τα πάντα, γιατί ήταν ο μόνος τρόπος για να οργιστουν ώστε να μπορέσουν να  μεταμορφωθούν για πρώτη φορά  και να καταφέρουν να το σκάσουν μαζί μου.
Έπρεπε να μάθουν την αλήθεια,όσο πίστευαν  τους  άλλους για γονείς θα έμεναν εδώ.

Άρπαζω την Αντιγόνη μαζι με το κουβούκλιο και σπάω με την ουρά  μου την γυάλινη φυλακή των παιδιών.

Ζητάω να βγάλουν όλη την οργή τους στην επιφάνεια,
να φανταστούν πως μετατρέπεται σε φωτιά  και να την αφήσουν να τα τυλίξει και να θρέψει το δράκο μέσα τους.

Βλέπω τα λεπια να απλώνονται στο σώμα τους και τα φτερά να βγαίνουν.

Προτρέπω να κουνήσουν τα δρακόφτερα και να αφήσουν τον άνεμο να βοηθήσει.

Ο αέρας θα τα κρατά μακριά απο το έδαφος και η φωτιά θα  δώσει την δύναμη για να πετάξουν και να αναπτύξουν ταχύτητα.