Ethereal|Changlix

-9-

Gece saat 3'tü ve Sun Hee rahatsızdı. Sürekli ağlıyordu. Evin içinde geziyorduk fakat hala durmamıştı. Doktora götürecektim.Kapı çaldığında şaşırmıştım bu saatte kim gelebilirdi ki? Delikten baktığımda Felix olduğunu gördüm.

-Felix, Birşey mi oldu?
-Sun Hee iyi mi Hyung? Yaklaşık yarım saattir aralıksız ağlıyor.
-Bilmiyorum, doktora götüreceğim.
-Eğer istersen seninle gelebilirim Hyung.
-Felix saat çok geç gidip yatmalısın.
-Uykum yok zaten Hyung hem san yardımcı olalım.
-Peki o zaman gidelim

Sun Hee'nin çantasını alıp arabaya binmiştik. Felix onunla beraber arkaya oturmuştu. Hastaneye geldiğimizde Sun Hee'yi kontrol ediyorlardı.

Tam her şey düzeldi derken şimdi de bunun çıkması. Bebeğim hasta olmuştu ve hiç birşey yapamıyordum. Duvara yaslanmıştım.

-Hyung iyi misin?
-Değilim
-İyi olacaktır Hyung merak etme.
-Ben ona bakamıyorum dimi Felix.
-Hyung.. Sen gayet iyi bir babasın. Sun Hee'ye olan bakışların bile bunu belli ediyor. Hem hasta olması senin suçun değil ki. Sıkma kendini bu kadar.

Kafamı Felix’in omzuna koymuştu. O da kafasını kafama koymuştu. Doktor içeriden çıktığında yanına gitmişti.

-Durumu nasıl doktor bey?
-Üşütmüş. Eğer isterseniz ilaç verip gönderebiliriz ama serum tedavisi daha çabuk etki eder. Tabi bu size bağlı.
-Ağrısı olacağına 1 2 gece bekleriz. Serum takalım.
-Tamamdır. Yatışınızı yaparsınız aşağıdan biz hastayı getireceğiz.
-Tamamdır.

Hızlıca aşağı inip yatış yaptırmıştık. Odaya gittiğimizde Sun Hee 5 dakika sonra gelmişti. Uyuyordu.
-Felix istersen uyu sen ben bekleyeceğim.
-Hyung istersen bekleyebilirim.
-Hayır zaten yoruldun hadi yat.

Felix koltuğa yatmıştı bende sandalye alıp Sun Hee'nin yanına gitmiştim. Saçlarıyla oynamaya başlamıştım.

Telefonun çalmasıyla gözümü açmıştım. Kalktığımda her yerim tutulmuştu. Telefonu açıp konuşmaya başladım.

-Efendim Chan?
-Eğer müsaitsen Sun Hee'yi al kahvaltıya gidelim.
-Chan biz hastanedeyiz.
-Ne ne oldu?
-Sun Hee rahatsızlandığı için geldik gece.
-Ve bize söylemedim öyle mi?
-Saat çok geçti Chan. Arayamazdım.
-15 dakikaya geliriz birşey lazım mı?
-Chan gelmenize gerek yok.
-Birşey istiyor musun?
-Hayır
-Yemek yedin mi?
-Hayır
-O zaman yemekleri alıp geleceğiz hadi görüşürüz.
-Chan Felixte yanımda onada alın.
-Tamam alırız

Diyip suratıma kapatmıştı. Koltuktan kalkan Felix'e baktım.
-Günaydın
-Günaydın Hyung.
-Felix çok teşekkür ederim. Tüm gece bizimleydin.
-Hyung teşekküre gerek yok. Yeter ki Sun Hee iyi olsun. Kafeye inip kahve alacağım istiyor musun?

-Olur.
Kafasını sallayıp gitmişti. Sun Hee hala uyuyordu. İlaçlarından kaynaklıydı. Doktoru iyi olacağını söylemişti. Telefon çaldığında annemin aradığını gördüm.

-Alo.
-Alo hayırsız evladım binnie ile mi görüşüyorum.
-Anne dalga geçme biliyorum arayamıyorum seni.
Gülmeye başlamıştı.

-Nasılsınız bakalım neler yapıyorsunuz?
-Hastanedeyiz. Sun Hee'yi bekliyoruz.
-Ne hastanesi?
Haberi yoktu ağzımdan kaçırmıştım. Hay aklıma sokayım.

-Sun Hee biraz rahatsızlandı onu getirdim.
-Ne oldu neyi var?!
-Anne sakin ol birşeyi yok üşütmüş ssdece.
-Hangi hastanedesiniz?
-Anne gerek yok çıkarız zaten bu gece.
Eve geçince gelirsiniz.

-Changbin nerdesiniz?
-Anne hem eve geçince gelmeniz daha mantıklı.
-Tamam yarın geliyoruz haberin olsun.
-Tamam.
-Aramasak söyleyeceğin yok.
-Panik atağın var diye söylemiyorum hiç birşey.

-Yinede söylemelisin Changbin. Tek misin orada?
-Hayır Felixleyim
-Felix kim?
Yine başlıyordu bir sürü soruya.
-Üst katımda oturuyor.
-Nasıl biri?
-Anne gelince tanışırsın tamam mı hadi kapatmam lazım sonra konuşuruz.
-Kaç sen kaç görüşücez seninle.
-Görüşürüzzz~~~

Kapatmıştım. Bu kadın her aradığında böyleydi. Kapı açıldığında herkes gelmişti.
-Hyung bize neden söylemedin hastanede olduğunu?!
-Sana yardıma gelirdik.
-8 kişi refakatçı mı olur?  Kafayı mı yediniz siz?!
-Olsun biz arabada da yatardık.

-Sun Hee nasıl hyung?
-Daha iyi şu an ilaç veriyorlar ondan dolayı uyuyor.
-Anladım.
-Hadi yemek yiyelim

Hepimiz koltuğa oturup yemek yemiştik doktor gelseydi rezil olucaktık.