ferox | dreamnotfound

ipsa victoria

Sonunda Pazartesi gelmişti, okula gidip Dream'i kendime aşık ettikten sonra rüyamı kolaylıkla gerçekleştirebilirim.

Erken kalkmak sikimde bile değildi, tek istediğim o pislikten "seni seviyorum" lafını duymaktı.

Ve bugün duyacaktım, eminim.

~

1. ders, 2. ders, öğle arası, 3. ders, 4. ders ve son olarak boş ders. Bugünlük ders programımda yazan bütün derslere girmiş ve eve gitme zamanı gelmişti.

O kadar emin konuşursan böyle olur tabii salak.

Aynen duydun "seni seviyorum" lafını.

Dalgın bir şekilde merdivenlerden inerken gözüm banka kaydı, pislik, anca otur zaten.

Gözleri telefondan ayrılıp hissetmiş gibi direkt benimkilerle buluştu. Bakışlarını bir saniye bile çekmeden telefonunu cebine koydu, sonrasında ise bir elini kaldırıp yavaşça bana el salladı.

Gözlerim birkaç kez gözlerinde ve elinde tur attı, hiç elimi kaldırıp geri sallayasım yoktu.

"Pardon, geçebilir miyim?"

Gözlerimi gözlerinden ayırıp karşımda beni bekleyen kişiye çevirdim.

"Ah, tabii. Üzgünüm."

Yana doğru dönüp geçmesi için yer açtım. Fakat karşımdaki geçmek yerine beni izlemeyi seçmişti.

Kardeşim yer açtık işte, geçsene.

Elimle geçmesi için açtığım yeri gösterdim.

"Buyur."

"Sen Dream'in sevgilisisin değil mi?"

"Ne? Yo-"

Arkamda bir hareketlilik hissettim, sonrasında ise kolumda bir el.

"Evet öyle, sevgilim."

Konuşup doğru olmadığını söylesene George, ne duruyorsun?

"Anladım, birkaç kişiden sevgili olmadığınızı duyunca sorayım dedim."

"İşiniz gücünüz yok Dream'in aşk hayatını mı didikliyorsunuz?"

Sözlerimle kolumdaki eli biraz daha sıkılaştı. Sen de anca beni sık.

Biraz öne doğru eğilip yan tarafımdan bana bakmaya başladı.

"Sahte dedikoduların seni bu kadar sinirlendirebileceğini bilmiyordum. Hadi ama, niye sinirleniyorsun ki? Sevgilimsin zaten, başka biri tersini söylese bile bir şey değişmez."

Oha bu ciddi ciddi inanmış sevgili olduğumuza. Madem sevgiliydik benim neden haberim yok?

Ben birkaç bölüm kaçırdım sanırım, ne ara sevgili olduk lan biz?

Karşımızdaki çocuk hafifçe gülüp açtığım yerden geçip gitti.

Tam zamanı George, ağzına sıç onun.

"Rüyanda falan mı gördün sevgili olduğumuzu?"

Tamam, o değil ben görmüştüm ama bunu onun bilmesine hiç gerek yoktu.

"Gerçekte olabilecekken niye rüyamda göreyim?"

"Baya eminsin kabul edeceğimden yani."

Konuşmamız boyu bana uğramayan gözleri, sözlerimden sonra hızlıca bana çevrilmişti.

"Evet, eminim."

Hareketlerin hiç öyle demiyor ama. Burnumdan sert bir nefes verip güldükten sonra yanından geçip evin yolunu tutmak için hareketlendim.

"Etmez misin?"

Hafifçe sırıttım.

"Yarın görüşürüz Dream."

Tam bir adım atmışken sırtımda kazağımı çekiştiren bir el hissettim, bu derin bir nefes verip arkamı dönmemi sağlamıştı.

"Cevap ver. Edersin değil mi?"

Ben ne kadar keyifliysem Dream de bir o kadar gergindi. Sanırım cevabımı gerçekten umursuyordu.

"Neden cevap vermemde bu kadar ısrarcısın?"

"Çünkü sevgilim olmanı istiyorum."

Buna diyebilecek bir şeyim yoktu, fazla ani olmuştu.

"Ne?"

"Kör müsün, göremiyor musun? Seni seviyorum ve sevgilim olmanı istiyorum işte, anlaması zor değil."

Aldığım en odunsu çıkma teklifiydi. Teklif bile denilmezdi de neyse.

Olsun, en azından istediğimi almıştım.

Dream'in karşımda biraz daha gerildiğini hissettim.

"Bir cevap versene! Yapacağın şey çok kolay, ya evet diyeceksin ya da ha-"

Çok fazla konuştun Dream.

Sözünün kesilmesinin sebebi, parmak uçlarıma çıktıktan sonra onun yakasından tutup öpmemdi.