ferox | dreamnotfound

filius bitch

Dudakları, çenemden boynuma doğru bir yol çizdi. Kazağım çoktan çıkarılmış, yatağın üstüne atılmıştı.

Dudaklarını biraz daha aşağıya doğru indirdi, yani köprücük kemiğime.

Soluk tenimi dişlerinin arasına alıp yavaşça ısırdı.

Öpüşü ve dokunuşu, sözlerine kıyasla çok daha naziklerdi.

Boynuma kondurulan sayısız küçük öpücükler, vücudumda tur atan ellerinin soğuk dokunuşları bana nerede olduğumuzu tamamen unutturmuştu.

Hata no 1.

Sertçe açılan kapınının gürültüsüyle geri çekilme imkanı bile bulamamıştım. Duvara dayanmış bir şekilde, içeri giren kişiyle göz göze geldim.

Dream'in sırtı giren kişiye doğru dönük olduğu için kimin içeri girdiğini bilmiyordu.

"Lan sidikli, her yerde s- hassiktir."

Quackity, sözünü bitirdiği anda revirde bir flaş patladı.

Amcık, fotoğrafımızı çekmişti.

Dream, sanki daha az önce basılmamış ve üstüne üstelik fotoğrafımız çekilmemiş gibi yavaş yavaş elini çekti vücudumdan.

Chihuahua, bize inanamayan gözlerle bakıyordu.

Hadi ama, bu kadar şaşırmana gerek yok. Başından beri belliydi bunların yaşanacağı.

"İki dakika götümden ayrılmaz mısın sen?"

"Ayrılacak gibi değil ki, karakterinden alınmış götüne verilmiş. Başka bir açıklaması olamaz."

Dream, sözlerimle gözlerini tekrar bana çevirdi.

"Seninle işim bitmedi, bu uzamış dilini sonra konuşacağız.

Cümlesini bitirdiği anda Chihuahua'nın kapüşonundan tuttuğu gibi revirden çıkıp gitti.

Böylelikle bana kazağımı geri giyme şansı tanıdı.

Onlardan kalan tek şey, Alex'in büyük ihtimalle okulun büyük bir kısmını inleten kahkahasıydı.

Ben az önce ne yaşadım amına koyayım?

Onu bunu boşverin, bedava pansuman şansını kaçırdım.

İş başa düştü.

Dream'in bir türlü almadığı malzemeleri alıp kenarda duran aynanın karşısına geçtim.

Şu Sapnap'te de iş varmış...iyi benzetti beni.

Kısaca yaralarıma ne kadar istemesem de pansuman yapıp bir süre morluklarıma buz tuttum.

Şu okulda ders almaktan çok yara alıyordum, ancak şikayet ettiğimi göremezsiniz.

Gözlerim, yaralarımdan az önce sayısız öpücüklere boğulmuş boynuma düştü, daha sonra ise köprücük kemiğime. Kızarmıştı.

Olanları düşünmek bile kalbimin sesini tüm vücudumda hissetmeme sebep oluyordu.

Eğer çok farklı bir şekilde tanışmış olsaydık, bir şansımız olur muydu?

Şimdi olmadığını kim söylüyor?

İçimden kendim ile tartışmaya girmeye hiç hevesim yoktu, bu yüzden bu düşünceleri bir rafa kaldırdım.

İleride ne olacağını bilememek beni korkutuyordu, fakat bu sorun değildi. Tek istediğim az önce olanların tekrar yaşanmasıydı.