When Tears And Rain Collaborate (I Think Of You)

15

I did not let him go.

I did not give up on him.

Gaya ng sinabi niya ay hihintayin naming manganak si Lalaine para mapa DNA ang bata at si Dew. Hindi ako nag rereklamo kapag kailangan niyang umalis para puntahan si Lalaine. Dahil wala naman ang pamilya niya at nasa America ay wala siyang maaasahan kundi ang sarili.

Minsan ay kasama ako ni Dew kapag pinupuntahan niya si Lalaine. Lagi ko din nakikita ang pag tingin nito sa akin na para bang gusto niyang mawala ako. In short gusto niyang masulo si Dew. Hindi ko hahayaang mangyari iyon dahil ang akin ay dapat sakin lang.

"Jastine, Pwede mo ba ako timplahan ng gatas?" Minsan pa ay utos niya asa akin.

Lagi kong sinusunod ang mga utos niya dahil ayukong mag sumbong siya kay Dew. Hindi sa takot ako, ayuko lang na mag sumbong siya na puro kasinungalingan lang naman.

Yung apat na buwan na kasama siya parang ang bilis lang. Siguro dahil hindi lang naman sa kanya umiikot ang mundo ko. Imbis kase na ituon ko ang atensyon ko sa kanya ay mas pinipili kong mag turo sa mga bata. Wala akong pakealam sa kanya, may pake lang ako sa resulta. At kapag napatunayan na hindi anak ni Dew ang nasa sinapupunan niya ay baka ako na ang pag palayas sa kanya. Ayuko sa lahat ay yung nag sisinungaling para lang paniwalaan siya ng lahat ng tao. Kung siya nagagawa niyang bilugin ang utak ng iba, sa akin ay hindi.

Pagod na ako maging uto-uto kaya bakit pa ako maniniwala sa kanya? Naging busy si Dew habang si Janella ay tatlong buwan ng wala sa akin. Ipinauwi ko na siya dahil ayukong mag away lang ulit kami ni ate. Gusto ko din na mabantayan niya si papa dahil nabalitaan kong dinala ito sa hospital. Napag alaman naming mahina na pala ang kanyang puso at kailangan operahan pero ayaw niya dahil mamatay lang din naman kaya bakit mag papaopera pa. Joke lang yun pero ang lakas ng tama sa akin. Ayukong mawala si tatay at takot ako na baka gumising ako ay wala na ang isang taong kakampi ko sa lahat.

Hindi kami okay dati pero nag bago siya. Kagaya niya ay takot siyang mawala ang mahalagang tao sa buhay niya. Imbis na mag bago para sa amin, nag bago siya para sa kanyang sarili. I want a man like him,and i have it now at wala akong balak na isuko pa dahil nasimulan ko nang ipag laban.

Time walked so fast.

Nasa harap ako ngayon ng bahay namin. Gusto kong makita si papa at ang kapatid ko. Gusto ko silang makasama bago ako umuwi para kunwaring alagaan na naman ang babaeng walang ginawa kundi ang umutos lang.

Sa labas ng bahay namin ay wala na ang inilagay na palamuti ni tatay. Tapos na din naman kase ang pasko at april naman na ngayon.

"Anak?" Napalingon ako sa likuran ko at doon ay nakatayo si papa habang may hawak na basket ng prutas. I smiled at him at saka lumapit sa kanya. "Mabuti naman bumisita ka" Miss kita ng subra, tay. "Pasok tayo sa loob" kinuha ko ang basket na bitbit niya at inalalayan siyang pumasok sabahay.

Bakit ba nag iisa siya kung nandidito naman ang mga kapatid ko para alalayan at samahan siya. Pag pasok sa loob ay nadatnan kong nag lalaro ng ML ang kapatid kong si Jonelle habang si Janelle naman ay abala sa pag aaral.

Wala ang ate dahil may bakasyon ito kasama ang pamilya niya. Nakuha niya pa talagang mag bakasyon ah.

Inilapag ko ang basket sa lamesa pakatapos ay kumuha ng tubig para ipainom kay tatay.

"Tay, Gusto mo ba dito na lang muna ako?" Sabi ko.

Umiling siya, "Okay lang ako dito, anak"

"Sure ka po? Para kasing hindi ka naman po okay" Naupo ako sa harap niya. I hold his hand at hinawakan iyon ng mahigpit.

"Ikaw, okay ka lang ba? Kaya mo pa ba?" Alam ni papa ang nangyare dahil sinabi ko iyon sa kanya.Nagalit siya kay Dew pero kalaunan ay natanggap niya dahil sinabi ko. Ayukong magalit siya dahil lang sa ginawa ni Dew. Ayukong mag karoon siya ng hinanakit. "Pagodka na ba?" Muling tanong niya.