Flames of the Night (Flames Series #1)

CHAPTER 1

Chapter 1

I slowly opened my left eye then my right eye because the sun is now hitting my face. Tumagilid ako ng pagkakahiga at nakita kong nakatali iyong dalawang malalaking kurtina. Because it’s a window glass and the heat is reflecting through it, the sunlight is now hitting my face freely.

I rubbed my eyes. “Bakit parang nag-iba ang interior ng suite ko?” Mahina kong tanong sa sarili ko.

I shrugged my shoulders and took my phone on the side table. Nang buksan ko iyon ay puro mga messages ni Jana ang bumungad sa akin. Obviously she’s asking where am I.

“Why is she even asking? Alam naman niyang nasa kwarto lang ako which is opposite ng suite nilang dalawa ni Ellie?” Sometimes I’m wondering if this woman is using her brain.

I continued scrolling my phone while checking all the messages I got. Dad also sent me messages as well as Harold. All of them were asking me the same question, that is where I am. I kept reading those until my blanket suddenly moved. Nangunot ang noo ko. May katabi ba ako?

When I turned to my left side, the phone fell from my face because... “Oh my God!” Saka ako napatakip ng bunganga lalo pa noong tignan ko ang sarili ko at ang likod ng lalaking ‘to. What the hell? We’re both wearing nothing!

Agad kong itinaas ang kumot sa katawan ko at mahina kong tinuktok ang ulo ko nang maalala ko ‘yung nangyari kahapon. I went to the nightclub and here am I, ending with this unknown guy. Now this makes sense. Kaya pala iba sa paningin ko ang kwartong ito.

“Gosh, oh my gosh! What have you done, Rhian Cassandra?” Mahina kong usal sa sarili ko kasabay ng paghilamos ko sa mukha ko.

Without wasting any second, I slowly stood from the bed, making sure that this guy won’t wake up. Napakagat-labi pa ako at inis na inis na pinagpupulot iyong mga nakakalat kong damit sa sahig. Nang maisuot ko ang mga iyon ay saka ako dali-daling lumabas at nagtungo sa elevator.

“What have I done?” I kept asking that to myself habang mahina kong pinag-uuntog ang ulo ko sa wall ng elevator. I don’t even mind the people coming in and out of this elevator. I’m just annoyed with what I did, with what I ended up with.

“Geez! Did something happen to us?” Nabalik lang ako sa huwisyo nang tumunog iyong phone ko. Jana’s calling.

[Where are you? Magchecheck out na kami sa hotel.]

“Pauwi na ako,” sagot ko.

[Paano gamit mo rito sa suite mo?]

“Is Harold with you? Can you tell him to take my things then hintayin niya ako roon sa harap ng condo ko.”

[Teka, nasaan ka ba kasi? Magpasundo ka na lang kaya kay Harold?]

“No!” Hindi ko namalayang napalakas na pala ‘yung boses ko dahilan kung bakit napatingin sa akin ‘yung ibang nakasakay sa elevator na ‘to.

I just don’t want Harold or anybody else to know that I’m here. Ayokong magtaka sila kung bakit nandito ako, e ako mismo hindi ko alam kung nasaan ako. I don’t want them to think wrong about me. It’s better to keep myself what happened. Anyway it’s just... a one night stand.

“Sabihin mo na lang na abangan ako sa harap ng condo ko.” Mahina kong sagot kay Jana.

[Oh, okay. See you later, then. Bye.] Nang matapos ang tawag ay saka ulit ako napasandal sa dingding. Geez! Sa kagustuhan kong makalaya kahit isang gabi lang, bakit ba ako napadpad sa ganitong sitwasyon?

Mabilis akong bumaba ng elevator at pumara ng taxi. Kung kanina ay sa dingding ng elevator ko inuuntog ang ulo ko, ngayon naman ay sa head rest ng upuang nasa harapan ko.