Pariah's Wrath

Chapter One : SaintClaire

1996   

BATAAN， MARIVELES

AMANDA

"Hoy! Amanda!" Isang sigaw na nagpabalikwas saakin mula sa mahimbing na pagkakatulog. Nasundan ito ng mga mararahas na katok that reminded me of my reality. Sumulyap muna ako sa tiyan 'kong halos magsiyam na buwan na at napabuntong hininga. Frustrations are eating me alive.

'Tanginang buhay 'to.'

 was what my mind can muster as irritation grew on my chest at nagsimula na akong maglakad patungong pintuan ng apartment at dahan dahan itong binuksan. I forced my sweetest fake smile bago tuluyang mabuksan na ang pintuan ng apartment at di na ako nagtaka ng mabungaran ko ang mukha ng matandang malditang apartment owner with matching rollers pa sa buhok at sigarilyo sa labi. Napabusangot ako sa itsura ng matanda. Aga-aga parang abot langit na altapresyon neto. '

Maaga ata 'tong susunduin ni Satanas'. 

Napahagikhik ako sa naisip na 'yon. 

"Anong nginingiti mo diyan Amanda!" Bulyaw ng matanda that made me straighten my face. Sinisipat siya neto mula ulo hanggang paa. "Dalawang buwan ka ng 'di nagbabayad ng renta! Nalulugi na ako sayo!" Sigaw pa neto muli na halos pumutok na ang litid nito sa nuo. 

Gusto 'kong matawa dahil mukang midget na bulkang nagaalburoto si Aling Berna but I bit my inner cheek to surpress the smile that was about to form on my lips baka lalo pang magalit ang matanda at kasalanan ko pa paginatake ito sa puso.

"Aling berna magbabayad naman po ako." I made my voice sound so sweet para naman awatin na ang init ng ulo ng matanda ngunit lalo pa ata itong kinagalit nito. Halos tuloy tuloy ang pagbuga neto ng usok mula sa kanyang sigarilyo. "Mahina po kasi kita sa club-"

"Paanong hindi hihina?! Eh sino ba naman magbabayad sa isang buntis na katulad mo?" Pasigaw netong hayag habang nakatingin sa aking sinapupunan. "baket tingin mo gugustuhin nilang sayawan ng isang babaeng halos kabwanan na? Buti nga pinapayagan ka pang magwaitress doon!." Tuloy tuloy na sabi ng matanda. Nakita ni aling Berna kung paano mawala ang matamis na ngiti sa labi ko at napalitan ito ng galit. Na nagpatahimik sakaniya. "O siya! bibigyan kitang palugid ng isang linggo pa! pag hindi ka pa nakabayad lumayas ka na dito!." Ani ni Aling Berna at tumungo sa kabilang pinto at doon naman nagkakatok para sa bayad ng upa.

Marahan 'kong isinara ang pinto at napasandal nalamang dito. Hindi ko ginusto ang mabuntis. It was not part of my plan. 

'if only...' 

I immediately cut off the surfacing thoughts of what if's dahil kahit ano pang 'what if' ang maisip ko it won't change the fact that she's pregnant and broke.

"Tangina naman kasi ng tatay mo baby..." Marahan 'kong sambit habang nakasandal padin sa pintuan while softly touching my pregnant belly. "Pagkatapos iputok sa loob iiwan din pala tayo, o ano tayo ngayon nganga." I continue as the face of the foreign military general invade my mind.

Malapit kasi sa daungan ng barko ang beerhouse na pinagtatrabuhahan ko. Nasabihan na ako ng mga kaibigan niya na wag makikipaglaro ng damdamin sa mga dayuhang militar na dumadaong doon dahil sakit sa ulo at puso lang ang maabutan ko ngunit di ako nakinig. Kahit alam 'kong walang kasigurdahan ang pagmamahal na meron kami, I still risked it all. Binahay ako neto for almost 2 years ngunit isang araw nagising nalang ako at pagkakapa ko sa aking tabi ay wala na ito.

The memory of the day that he left is still fresh in my mind. Tirik na ang araw at nakakailang tilaok nadin ang manok ng kanilang kapit bahay when I reached out my hand to my bed side only to find it empty. Kinabahan ako because it never happened before, araw araw mula ng magsama kami ni General Saintclair ay lagi akong nagigising sa bisig neto. My heart hammered against my chest. 'Hindi kaya...' No. I quickly pushed that thought from my mind, he wouldn't just leave me after everything.