To be fond of dancing was a certain step towards falling in love...
Napabuntong hininga si Luciana at tuluyan ng isinara ang libro na kanyang binabasa. She's bored out of her goddamn mind. Hindi niya alam kung ano ba ang nangyari but after the call that Gabriel received nagmamadali itong bumaba from his den at nagpaalam na aalis ito. The last thing she saw was a black helicopter flying away from the island.
Tumayo na siya mula sa sofa na kanyang inuupuan, pakiramdam niya mapupudpod na ang pwet niya kakaupo at maduduling na siya kakabasa. Well, wala naman siyang choice. Iniwan na ata siya dito para mabulok, it has been two weeks since the day that he left and after that she didn't hear anything from him anymore. Literal na ata siyang ginawang preso minus the orgasms.
She groaned as her mind traveled to how Gabriel had repeatedly took her to heaven, at lalong lumalala ang pagpula ng kanyang pisngi everytime she passed by the grand piano. "Shhhh. Diba you're better than that! stop. Stop. Stop" marahan niyang tinampal ang pisngi niya shaking all those lustful thoughts in her mind.
Lumabas siya mula sa library at bumaba papuntang sala to watch the sunset, sa dalawang linggo this was her routine. Magising, magbabad sa library, kumain, manuod ng sunset at matulog. Wala naman siyang ibang magagawa because the main door of the house is locked at may mga armadong lalake ang nagbabantay at nagpapatrol sa labas. She wanted to enjoy the beach pero siguro hanggang tingin nalamang siya.
Sa paglubog ng araw ay unti-unting naglalaho ang pagkabughaw ng langit at nagiging kulay kahel na ang langit. She couldn't help but to think about her family. Kamusta na kaya sila?, do they even know na buhay pa siya at nakakulong sa islang ito?, are they still looking for her?.
"of course they are...they'll find me." She muttered to herself bago ipinikit ang mata para di tumulo ang mga luhang gusto ng kumawala mula sa kanyang mga mata and then blinked a few times to make sure that her tears won't fall. She will not let him break her that easily.
She feels so alone, literal na wala siyang kausap. Actually, meron. Nakalimutan kasi atang isara ang pinto papuntang basement kaya't sa pagbabakasakaling may mahanap siyang paraan upang makontak ang kanyang magulang ay tinahak niya ang hagdan pababang basement.
Luciana was surprised when she went down and saw a huge floor to ceiling transparent cage, the inside looked like a forest dahil sobrang daming halaman at parang may pa pond pa, and then she saw the huge ass snake. It was looking at her while flicking its tongue. Napakahaba noon at napakalaki, she thought that it might be an anaconda or a reticulated python but she's not sure basta malaki ito. She wasn't scared of it because she knows the snake's non-venomous, kaya't lagi niya itong binibisita at kinakausap.
There's also a maid na pumupunta upang maglinis at magluto ng pagkain every morning. She tried to talk to the maid ngunit everytime that she'll try to do umiiwas ito para bang isang malaking kasalanan na kausapin siya o may nakakahawa siyang sakit. Siguro ay uto iyon ni Gabriel. Her eyes immediatley rolled to the back of her head as she feels irritation eats her being. That man is so determined to seclude her from everyone!. Nakakainis!.
Nagpakawala si Luciana ng buntong hininga, the sky is dark now at ang mga ilaw na nasa poste lamang ang nagbibigay liwanag sa labas. Her hand went to her neck, she missed her necklace. Kahit anong hanap niya ay di na niya makita ang kwintas at ang family heirloom na singsing na siyang bigay ng kanyang ama. Tigisa sila non ni Victoria.
She searched every room in this mansion and tried to pick locks to all the locked doors which she didn't succeed at opening. Pero wala her phone, clothes and accessories are all gone.
"Hayy, It must've been lost in the current of the River" She muttered and walked towards the record player at isinalpak ang plaka doon.
'Baka itinapon na din ang damit niyang puno ng putik noon, at hindi naman siguro nanakawin ni Gabriel ang mga alahas niya dahil napakayaman nito!.' Ani niya sa sarili.
BINABASA MO ANG
Pariah's Wrath
General FictionSPG-18 | Mature| On-going Start: 3/15/22 End: Book 1 _______________________________________ Two lives bound forever by wrath. Luciana was just an orphan who almost lost hope of getting adopted, most children her age don't have that kind of luxury...
