The boy that stole my heart •Voltooid•

Chapter twenty-four

Jasper

Na een tijdje skate boarden kregen we het al aardig warm, dus besloten we om energy te halen bij de dichtsbijzijnde supermarkt.

Iedereen stapte op hun skate board, maakte wat vaart en we reden in een 2 aan 2 rij naar de supermarkt.

Na een tijdje rijden kwam de winkel inzicht, we moesten nog 1 weg over die wat smaller was, en iedereen ging achter elkaar rijden.

Ik zag in ineens een auto op top snelheid aan komen rijden en keek voor me waar Jake reed.

Zonder erbij na te denken schreeuwde ik zijn naam, maar het was te laat.

Piepende banden, getoeter en een harde klap gevolgd door een hoop geschreeuw.

'JAKE!' Schreeuwde ik waarna ik van mijn board sprong en naar mijn bloedende vriendje rende.

Er zaten verschillende schaafwonden op zijn gezicht, glas zat overal en er liep bloed uit een groot-uitziende wond.

Ik sloeg een hand voor mijn mond en schreeuwde naar mijn vrienden dat ze 112 moesten bellen.

Terwijl Wesley snel zijb telefoon erbij trok keek ik weer naar Jake die met moeite zijn ogen openhield.

'Het komt goed babey, alles komt goed. Ur okay.' Fluisterde ik huilend terwijl ik zijn hoofd voorzichtig op mijn broek legde.

Hij knipperde even en keek me met traanogen aan.

'Ik- ik hou van je Jasper. Vergeet dat niet.' Fluisterde hij moeilijk waarna zijn ogen sloten.

'Jake?' Vroeg ik in paniek en ik schudde hem zachtjes door elkaar zonder succes.

Loeiende sirenes die duidelijk maakten dat de ambulance er aan kwam.

Mijn vrienden stonden allemaal van een afstandje te kijken en mensen om ons heen keken ook toe hoe ik daar zat met een bebloedde jongen op schoot.

'Meneer, we moeten hem meenemen.' Zei een vrouw in ambulance kleding.

Ik knikte zacht en liet hun hem overpakken.

Ik stond snel op en veegde mijn tranen weg voordat ik naar de ambulance toeliep.

Ze hielden me tegen.

'Nee nee nee. Ik ga mee.' Riep ik meteen en ik probeerde de ambulance in te komen, wat niet lukte.

'Meneer, het kan niet. U moet maar naar het ziekenhuis komen.' Vertelde die vrouw vab zonet terwijl ze de deuren sloten.

Verslagen zette ik een stap terug en keek hoe de ambulance wegreed.

Ik voelde twee handen op mijn schouders die me omdraaiden en tegen zich aan drukte.

Snel knuffelde ik terug en door de geur wist ik dat het Ally was.

'Het komt goed Jas. Jake is sterk' fluisterde ze en ik knikte maar.

'Kom, we moeten naar het ziekenhuis.' Fluisterde ze en ze trok terug uit de knuffel.

Ik greep haar hand en we liepen langzaam naar de groep.

De meiden trokken me meteen in een knuffel terwijl de jongens me wat geruststellende schouderklopjes gaven.

'Kom.' Fluisterde Allison opnieuw waarna we met zijn alleen richting het ziekenhuis gingen.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
Nooooo. Sorry mensen, ik moest even het boek een wending geven.

Im sorryy

Komt het goed? Ja geen idee eigenlijkk.

U'll read it in the next chapter.

XMarlène