The boy that stole my heart •Voltooid•

Chapter twenty-seven

Jasper

Mam en Al waren net 5 minuten weg toen 2 mensen de kamer in kwamen gestormd en meteen bezorgd naast me stonden.

Jake zijn moeder begon te huilen, terwijl de vader van Jake een hand naar mij uitstak en zich voorstelde.

Snel liep zijn moeder naar mij toe en knuffelde ze me, met tranen in mijn ogen knuffelde ik haar terug waarna we in stilte gingen zitten.

'Mam? Pap? Jas?' Hoorden we ineens een brakke stem fluisteren.

We keken op en zag Jake ons met kleine oogjes aankijken.

Ik keek even snel naar zijn ouders die een gebaar maakten en ging bij z'n bed staan.

'We zijn hier baby. Hoe voel je je?'

'Kut. Ik heb pijn.' Zuchtte hij.

'Dat is begrijpelijk ja, zal ik de dokter vragen voor wat pijnstillers?'

Hij knikte langzaam en ik drukte op de rode knop.

Na 10 secondes kwam er al een dokter aan.

'Ahh, meneer Stones. U bent wakker.' Zei d dokter.

Jake knikte kort en ik vertelde de dokter waarom ik op de rode knop gedrukt had.

'Ah ha oke. Ik zal even kijken voor wat pijnstillers.' Zei hij en hij liep weg.

Even later kwam hij terug met wat pilletjes en een glas water, die Jake aannam en hij slikte de medicijnen.

'Weet u al wanneer hij weg mag?' Vroeg zijn moeder, die samen met zijn vader de hele tijd stil gebleven was.

De dokter keek even op zijn papieren.

'We willen hem sowieso deze nacht nog houden voor controle en als alles goed gaat en hij morgen zich beter voelt kan het eventueel, maar dan met medicatie en zalf voor zijn littekens en schaafwonden.

Blij knikten we allemaal en toen verliet de dokter de ruimte.

'Hoor je dat Jake, je kan morgen misschien al naar huis.' Zei ik met een grote glimlach die ik deelde met hem en zijn ouders.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
Ja, kort hoofdstukje, maar ik wou toch even iets plaatsen.

Ik ben ondertussen ook bezig met een nieuw boek, het is een GxG boek en ik hoop dat jullie het leuk vinden.

Hij komt pas online als dit boek af is, maar dat merken jullie dan wel :)

Tot bij het volgende hoofdstuk.

XMarlène